Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου 2010

για-την-πατρίδα-της-laurie-anderson

LAURIE ANDERSON
HOMELAND
NONESUCH RECORDS
PRODUCED BY LAURIE ANDERSON WITH LOU REED AND ROMA BARAN
Η Πατρίδα της Laurie Anderson είναι η ήπειρος που αιματοκύλισε τον υπόλοιπο κόσμο και που σήμερα ψυχορραγεί, καταχρεωμένη στους Κινέζους και μολυσμένη από το ίδιο της το δηλητήριο. Η Αμερική, σπασμένη σε δώδεκα κομμάτια, περιέχεται στο τελευταίο άλμπουμ της συνθέτριας. Ξεπετάγεται μέσα από μικρά μουσικά κουτιά- δώρα σε εξωγήινα παιδιά, χνάρια του ανθρώπινου πολιτισμού σ' αυτόν τον πλανήτη. Το Only an expert χορεύεται. Το Another day in America με διάρκεια 11 λεπτά και 25 δευτερόλεπτα τό αφηγείται ο Anthony Hagerty των Antony & The Johnsons. Η, ευφυώς, παραμορφωμένη φωνή του αυτομάτως τον απομαϊντανοποιεί. Ακούγεται σαν ένας κακός οιωνός. Το Dark Time in the Revolution είναι ένας ανοιχτός διάλογος με το Lego της Λένας Πλάτωνος από τις Μάσκες Ηλίου. Στο The Lake, η σύγχρονη Πυθεία, κατάκοπη από την ενορατική της ικανότητα, νιώθει την ανάγκη να γίνει προσιτή στους άλλους που αποθεώνουν, άκριτα ενδεχομένως, την ίδια και το χάρισμα της. Η Αρχή της Μνήμης της βασίζεται σε μια ποιητική αρχαία ιστορία για πουλιά, απ' αυτά που ζουν μόνο στη χώρα του Ανατέλοντος Ηλίου. Η Πατρίδα της Laurie Anderson συρρικνώνεται στα 2 λεπτά και 14 δευτερόλεπτα του Flow, υποκύπτει στα τραύματα της εν μέσω ενός πένθιμου adagio και συνοδεία εγχόρδων σβήνεται από τον χάρτη.

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

O diskos tis hronias!

BOSKO είπε...

Ανώνυμος...
πολύ καλός δίσκος!

cogito είπε...

Πάντως αξίζει να αναφέρουμε και το εξής, πέρα από εθνικοπατριωτισμούς: ότι στο ένθετο του CD υπάρχει δθσέλιδη φωτό από τη πριν από λίγα χρόνια συναυλία της στο Ηρώδειο, ότι σε προηγούμενη σελίδα αναφέρεται ξεχωριστά η εμπειρία της από "ένα αρχαίο ελληνικό θεάτρο" και, τέλος πάντων, πέρα από την παντα υψηλή και ιδιόμορφη ποιότητα της (προσωπικά δηλώνω γοητευμένος απο αυτήν εδώ και χρόνια) ε, ας επισημάνουμε ότι κάπου μας αναφέρει κι εμάς τους ... παραπεταμένους ...
Και βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάμε όπως καλά κάνειος και το αναφέρεις Αντώνη, την ιδιαίτερη σχέση που έχουν οι δημιουργίες των Πλάτωνος και Anderson...

BOSKO είπε...

cogito...
δυστυχώς το cd μού εστάλη ως promo copy και ήταν μέσα σε φακελλάκι με το εξώφυλλο κανονικά μπροστά και το track-list στο οπισθόφυλλο. Ήξερα φυσικά για την παρουσίαση στο Ηρώδειο το 2007 (αν τα λέω καλά), αλλά τώρα το ένθετο του cd δεν μπόρεσα να το δω.
η Λένα δέχτηκε κριτική στα 80s ότι μιμήθηκε την Anderson. Λες κι ήταν κάτι μεμπτό, την ίδια εποχή που σύσσωμοι οι ομότεχνοι της την άραζαν με σουβλάκια στα κομματικά φεστιβάλ της μπίχλας και της επαρχιώτικης εξαρχειώτικης επανάστασης. Μη σου πω ότι για μένα ειδικά οι "Μάσκες Ηλίου" ξεπερνούν κατά πολύ ορισμένα έργα της Anderson καί μουσικά καί στιχουργικά.