Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011

and-the-winner-is?

Είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που η τελετή απονομής των Όσκαρ προξενεί το ενδιαφέρον μου. Ταυτίζομαι, βλέπεις, με την άποψη ή, σωστότερα, με την προτροπή πού 'χε διατυπώσει ο βραβευμένος με Όσκαρ Μάνος Χατζιδάκις, να αποφεύγει ο κόσμος τις βραβευμένες στην εν λόγω τελετή ταινίες. Άδικο είχε; Θυμάμαι εκείνον τον ανεκδιήγητο Άγγλο ασθενή του Άντονι Μιγκέλα. Και Άγγλος, και ασθενής, σοβαρολογούμε τώρα; ήταν η αρχική μου σκέψη-αντίδραση στο άκουσμα ότι η ταινία αυτή είχε σαρώσει τα βραβεία της αμερικανικής Ακαδημίας. Να το πω αλλιώς, πως να έρθει μία Οσκαρική ταινία στα δικά μου μέτρα όταν νομίζω ότι πάει πακέτο με σμόκιν, παπιγιόν, βραδυνές τουαλέτες και κόκκινα χαλιά; Και να μέναμε μόνο στο ενδυματολογικό κομμάτι, καλά θά 'ταν. Θεωρώ τόσο πια απομυθοποιημένο τον αμερικανικό κινηματογράφο, τις ψηφιακές καινοτομίες του και τους σταρ, ώστε προτιμώ χίλιες φορές τους Ρουμάνους, τους Κινέζους, τους Ιρανούς, ακόμη κι αυτόν τον Βιετναμέζο που πήρε πέρσι τον Χρυσό Φοίνικα στις Κάνες και που για να πεις το όνομα του σωστά, η γλώσσα σου γίνεται σταυροβελονιά. Λειτουργώ δηλαδή ως σύγχρονος Κνίτης σινεφίλ, παρ' όλο που ουδέποτε ανήκα στην ΚΝΕ, μαθήτευσα όμως κοντά στον Δήμο Θέο και τον Βασίλη Ραφαηλίδη, οπότε αυτοί οι σκηνοθέτες-διανοούμενοι από τη χώρα μου ήταν και είναι οι δικοί μου, οι προσωπικοί μου σταρ. Ίσως πάλι η θέση μου αυτή να οφείλεται και στο γεγονός ότι ανήκω στην ελληνική κινηματογραφική οικογένεια. Ξέρετε, αυτήν που τα μέλη της μέχρι πρότινος, εάν δεν ανέβαιναν στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης κάθε Νοέμβριο, δεν είχαν καλύτερο απ' το να στηθούν μπροστά στην τηλεόραση για να παρακολουθήσουν τα κρατικά βραβεία ποιότητας. Και σαν τύχαινε να βραβευθεί κάποιος δικός τους ή ακόμη κι οι ίδιοι, ξεσήκωναν όλο το σόι και τους φίλους τους με τα τηλεφωνήματα τους μεσ' στη μαύρη νύχτα. Διότι, κακά τα ψέματα, μόνο τους Έλληνες κινηματογραφιστές και το συνάφι τους ενδιέφεραν οι τελετές του φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Θα ξεχάσω εγώ που όταν πήρα το βραβείο με το Ζωντανοί στο Κύτταρο η μάνα μου ξύπνησε τη θειά μου τη συχωρεμένη στον Βόλο να δει τον Αντωνάκη στην τηλεόραση και κόντεψε να τη στείλει απ' την τρομάρα της στη μία τα ξημερώματα; Τέλος πάντων, απόψε είναι μια διαφορετική νύχτα. Μια και δεν έχω NOVA, επικοινώνησα ήδη με την έγκριτη δημοσιογράφο επί των κινηματογραφικών, Χρυσούλα, η οποία επίσης δεν έχει NOVA, αλλά βρίσκεται στην οικία άλλου έγκριτου δημοσιογράφου επί των κινηματογραφικών και περιμένω να μου μεταφέρουν τα μαντάτα. Θα το πάρει ή δε θα το πάρει το Όσκαρ ο Λάνθιμος; Θα τους βγάλει τους κυνόδοντες του ο Τεό; Θα ονομάσει Φρονιμίτη το νέο του σήριαλ ο Παπακαλιάτης, όπως διάβασα κάπου και σερνόμουν απ' το γέλιο; Θα μας δοξάσει το παλικάρι μας, έτσι, για να ξεχάσουμε κι εμείς ρασοφόρους τηλε-σταρ τύπου Άνθιμος και από σήμερα να λέμε όλοι Λάνθιμος; Θα βγει κάνας Λιακόπουλος, πάρει-δεν πάρει ο Κυνόδοντας το Όσκαρ, να λέει σε χοντρό παραλήρημα ότι για όλα ευθύνονται τα πρωτόκολλα της Σιών; Σε λίγες ώρες θα ξέρουμε! Δεν θέλω πάντως να το μάθω απ' τα χείλη του Γιωργάκη σε απ' ευθείας σύνδεση με το Μέγαρο Μαξίμου με ένα ξερό Μπράβο, Γιώργο! Προτιμώ να το μάθω απ' τη Χρυσούλα! Ζήτω η Ελλάς, ζήτω το Έθνος!
κκκ
* παρεμπιπτόντως, αυθεντικό Όσκαρ έχω πιάσει κι εγώ στα χέρια μου και σας διαβεβαιώνω δεν ένιωσα κανένα δέος. Ήταν το χρυσό αγαλματάκι πού 'χε πετάξει στα σκουπίδια ο Χατζιδάκις και το διέσωσε κυριολεκτικά η αδερφή του. Περισσότερο δέος ένιωσα- εννοείται- όταν άγγιξα με τα δάχτυλα μου τα πλήκτρα του παλιού εκείνου πιάνου, στο οποίο ο συνθέτης είχε παίξει για πρώτη φορά την Ερημιά και το Καταραμένο φίδι!

26 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Κρίμα, το χάσαμε. Το βραβείο πήρε η ταινία In a better world http://www.imdb.com/title/tt1340107/

Ανώνυμος είπε...

ΑΑααααα, ζηλεύωωωω! πως θα γίνει να αγγίξω και γω αυτά τα πλήκτρα;; Να τη στήσω έξω απο τη "Μάνου 3" μπας και βρω κανα αδέσποτο πληκτράκι από τη μετακόμιση????χιχι

BOSKO είπε...

Ανώνυμος...
περίπου μέχρι την ώρα που ξεκίνησε η τελετή, πίστευα ότι μπορεί και να το πάρει ο "Κυνόδοντας", παρ' ότι αουτσάιντερ. Όταν όμως από χείλη κάποιου πιο έμπειρου ανθρώπου άκουσα τη φράση "Αποκλείεται, είναι πολλά τα λεφτά...", προσγειώθηκα! Δεν πειράζει, και μέχρι εκεί που έφτασε η ταινία, δεν ήταν καθόλου μικρό πράγμα. Και του χρόνου!

BOSKO είπε...

Ανώνυμος...
πρώτα απ' όλα η οδός που αναφέρεις δεν υφίσταται αναφορικά με το μέρος που βρίσκεται το πιάνο και μετά δεν προβλέπεται...διάλυση του πιάνου κατά την όποια μελλοντική μετακόμιση. Οπότε, με τη ζήλεια θα μείνεις μάλλον :-))

Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. είπε...

"Χάσαμε";;; Πατριωτικά το πήρες;

Αν ναι, τότε μπορείς να παρηγοριέσαι προσδοκώντας ότι θα "κερδίσουμε" στην Γιουροβίζιον.

BOSKO είπε...

Κατερίνα σ-Μ. ...
ναι, πατριωτικά το πήρα, καθ' ότι δεν συμβαίνει κάθε μέρα (ή για την ακρίβεια κάθε χρόνο) ελληνική ταινία να είναι υποψήφια για Όσκαρ!
εντάξει, όμως, αφού υπάρχει κι η Eurovision, μη θέλουμε κι αλλού επιτυχίες. Καλά λες!

ασωτος γιος είπε...

κοιτα και μονο που εφτασε εκει η ταινια ειναι κατι, υστερα μπορει οντως αυτη που το πηρε να ταν καλυτερη
η ταινια του Λανθιμου ηταν μια καλη ταινια αλλα οχι ιδιαιτερα ευκολη και σιγουρα ειχε διχασει το κοινο
προσωπικα μαρεσε το θεμα της, μ εκανε χαλια αλλα δεν θελω να την ξαναδω , δεν ειναι μια ταινια που θα ξαναδω

Ανώνυμος είπε...

Bosko, αν μια ταινία τέτοιας υψηλής ποιότητας έπαιρνε όσκαρ, μπορεί και να είχα αρχίσει να ανησυχώ, όχι ότι δε θα χαιρόμουν βέβαια. ;)
Όσο για το πιάνο του Μάνου Χατζιδάκι, εσύ μπορεί να το άγγιξες (τυχερέ άνθρωπε), όμως ταυτόχρονα δεν μπορείς να παίξεις πιάνο κ να παίζεις τη μουσική του! χαχαχα, σειρά σου να ζηλέψεις!

Despina

xxx

BOSKO είπε...

ασωτος γιος...
δεν πειράζει αν δε θες να την ξαναδείς (να σου πω, ούτε κι εγώ), το ότι όμως σε έκανε χάλια (να σου πω, και μένα κομματάκι) φανερώνει πόσο μεγάλη ταινία είναι. Η τέχνη δεν είναι φαΐ που μας αρέσει και το ξανατρώμε με κλειστά μάτια, η πρώτη γεύση-αίσθηση μετράει πάντα κατά τη γνώμη μου. Ειδικά στον κινηματογράφο!

BOSKO είπε...

Despina...
έλα ντε, όπως το λες είναι. Αλλά, και πιανίστας να ήμουν, πάλι δεν θα ήταν θράσος να έπαιζα στο πιάνο του Χατζιδάκι; τι λες;

Ανώνυμος είπε...

ναι, και μόνο που το σκέφτηκες είναι ιεροσυλία!

Despina

BOSKO είπε...

Despina...
εγώ το σκέφτηκα; εσύ το σκέφτηκες ως πιανίστα που είσαι κιόλας!
χαχαχα σ' την έφερα!

despinach. είπε...

...μα εσύ είπες να παιζες στο συγκεκριμένο ιερό πιάνο νοτ μι! μην το αναιρείς, τώρα μην το αναιρείς!!

έχε χάρη που έχω μελέτη, τέρας ε τέρας!

xxx

BOSKO είπε...

DespinisOutopia...
α, ώστε μελέτη, ε;
και που;
στο πιάνο του Χατζιδάκι;
αχαχαχα

Ανώνυμος είπε...

.....ντροπή σου να με βάζεις σε τέτοιο πειρασμό! αλλά δε μασάω!!

D.

Mary Ka είπε...

Οχι, ο πρωθυπουργός θα σε ενημέρωνε προσωπικώς για τα Οσκαρ και ειδικά για τον Κυνόδοντα αλλά αρρώστησε, τον έριξε κάτω η γρίππη κι έτσι...
Πάντως η ταινία ήταν "στεγνή " και βαριά για τα χολλυγουντιανά δεδομένα. Πάντως είναι τιμή μας που έφθασε στα Οσκαρ και παρ'όλο που κατανοώ ότι φορτίστηκες όχι όταν άγγιξες το Οσκαρ αλλά όταν άγγιξες το πιάνο (νομίζω ότι κι εγώ κάπως έτσι θα αντιδρούσα γιατί για εμάς τους έλληνες ο Χατζηδάκης είναι ο "δικός μας " μύθος, το Οσκαρ είναι ξένο σ' εμάς, αν και διεθνούς εμβέλειας, είναι μια ευκαιρία για διαφήμιση της Ελλάδας, αν και,απ' ό,τι ακούω, η Ελλάδα, ως κράτος δεν ασχολήθηκε και πολύ.

BOSKO είπε...

Mary Ka...
εγώ κρατάω τις τελευταίες φράσεις σου "αν και η Ελλάδα ως κράτος δεν ασχολήθηκε και πολύ" και θέλω να σε ρωτήσω τι εννοείς. Ότι οι Έλληνες αγνόησαν τα φετινά Όσκαρ, παρά τη συμμετοχή του "Κυνόδοντα", ή ότι το ελληνικό κράτος δε στήριξε όσο θά 'πρεπε την ελληνική συμμετοχή;

Ανώνυμος είπε...

Μπόσκο,μου φαίνεται απίστευτο!Το Πρώτο Θέμα της Κυριακής δίνει τον Κυνόδοντα!!!Η πλήρης απαξίωση της τέχνης!
Σε διαβάζω 2χρόνια τώρα!Και σε θεωρώ φίλο!
Μάνια

BOSKO είπε...

Μάνια...
καλά, έχω πάθει την πλάκα μου μ' αυτό που μου είπες!

BOSKO είπε...

Ανώνυμος...
σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για όλες τις πληροφορίες κι αφού το επιθυμείς δεν σε δημοσιεύω. Μερίδιο, όμως, στην ξεφτίλα έχει και ο δημιουργός, κατά τη γνώμη μου. Αν ήμουν στη θέση του ή θα...σκότωνα τον τύπο ή θα έφευγα μόνιμα εκτός Ελλάδας ή θα έβγαινα στον Τύπο και θα ξεκαθάριζα την κατάσταση. Ήμαρτον, δηλαδή!

BOSKO είπε...

άσε εδώ το email σου σε παρακαλώ και δεν θα το δημοσιεύσω...

Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. είπε...

Bosko,
δεν το έγραψα για σένα, ξέρω πως δεν διακατέχεσαι από τέτοιου είδους σύνδρομα.

Στον πρώτο ανώνυμο ανώνυμο απευθύνθηκα που έγραψα "κρίμα, χάσαμε".

BOSKO είπε...

Κατερίνα σ-Μ. ...
να σου πω, το κατάλαβα, μετά όμως!
είναι που βιάζομαι ν' απαντήσω σε όλους, βλέπεις :-))

Unknown είπε...

Ο Νικος Μαστοράκης χάρηκε λέει που δεν κερδίσαμε γιατι αυτη η ταινια προσβάλει την Ελλάδα...

BOSKO είπε...

kostas...
ας τ' αφήσουμε ασχολίαστο καλύτερα...

KatArchimandritou είπε...

Dear Sir Bosko,

Αν και καθυστερημένα και αν και δεν έχω δεί ακόμη τον Κυνόδοντα (υποσυνείδητα το αποφεύγω;) και μόνο που φτάσαμε ως εκεί είναι μεγάλο άλμα, γιατι όπως σημείωσες και εσύ Sir Bosko, ειναι πολλά τα λεφτά (Άρη).

Και αναρωτιέμαι, ποιά ταινία από αυτές που βραβεύτηκαν στα Οσκαρ ήταν όντως μεγαλειώδης;
Προσπαθώ να θυμηθώ, και άν εξαιρέσεις κάποιες λίγες ταινίες πρίν το '80, οι περισσότερες ταινίες που έχουν βραβευθεί-ακόμη και οι ξενογλωσσες- είναι εκείνες που τα πήγαν πολύ, πολύ, πολύ καλά στο BOX OFFICE, και που είχαν να δώσουν συγκεκριμένα μηνύματα και αισθητική στο κοινό του κινηματογράφου (διόρθωσέ με σε παρακαλώ αν αυτά που λεω είναι κουταμάρες...).

Ο Κυνόδοντας από όσα έχω διαβάσει και από το trailer που έχω δεί είναι εξειδικευμένη ταινία, για εξειδικευμένο και αρκετά ώριμο κοινό το οποίο εύκολα πιάνει στον αέρα τα όσα έχει να του δώσει μέσα από μελετημένες σκηνές. Είναι η ταινία που "μιλά" στο υποσυνείδητο και σε ότι έχουμε καλά κρυμμένο εκεί. Για αυτό εν μέρη είναι μια ταινία που θα εκτιμηθεί στην πορεία, αφού μας "μιλήσει" αρκετά και όχι άμεσα (σαν το καλό κρασάκι).

Και επίσης, αν ο μεγάλος Χατζιδάκης "τακτοποίησε" το αγαλματάκι αναλόγως, τι καθόμαστε και αναρωτιόμαστε;
Αυτός έδειξε τον δρόμο.

Μετα τιμής,
Πολλές πολλές όμορφες καλημέρες!

Κατρίν
(μακάρι να ήταν Ντενέβ)