ΣΤΟ ΝΤΙΒΑΝΙ ΤΟΥ ΔΙΣΚΑΝΑΛΥΤΗ ΜΕ ΤΗ ΛΕΝΑ ΠΛΑΤΩΝΟΣ & ΤΟΝ BOSKO: ΣΤΑΘΗΣ ΔΡΟΓΩΣΗΣ- "Η ΑΓΑΠΗ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ"

Εκτιμώ τον Στάθη Δρογώση για τη μουσική παιδεία του και την ακτιβιστική του διάθεση, τη στιγμή που και τα δύο αυτά χαρακτηριστικά τείνουν να εκλείψουν στο χώρο της ελληνικής τραγουδοποιίας που κινείται. Τη δισκανάλυση του, εντούτοις, αποφάσισε η Λένα Πλάτωνος, έχοντας ξεχωρίσει κάποια τραγούδια του από το ραδιόφωνο. Στο αποψινό Ντιβάνι του Δισκαναλυτή, λοιπόν, ο Δρογώσης με το τελευταίο του άλμπουμ που από τον τίτλο του αφαίρεσε τη λέξη Νικά!

BOX
Μας αρέσει πολύ η μουσική του, δυνατή ροκιά με ωραίες αρμονικές μετατροπίες! Να πως περιγράφεται μια σχέση εκ του μακρόθεν! Ο ήρωας δεν αφήνεται στον πόνο, μα είναι άραγε ειλικρινής; Αυτή φαίνεται να έχει το πάνω χέρι, αυτή επίσης είναι που του τηλεφωνάει, ενόσω αυτός κρατάει παθητική στάση και περιμένει πως και πως ένα σήμα της. Το κορίτσι βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση, ακόμη και λόγω του τόπου διαμονής του (Κεφαλάρι). Απ’ την άλλη πλευρά, αυτός αποσιωπά το που βρίσκεται κι έτσι δε μπορούμε να’ χουμε μια ειλικρινή αντιπαράθεση.
ΜΗΝ ΤΟ ΠΕΙΣ ΠΟΥΘΕΝΑ
Εδώ είμαστε! Ένα τραγούδι απόγνωσης! Ασφυκτιά και θέλει να δραπετεύσει απ’ όλους κι απ’ όλα. Τις νύχτες παθαίνει κρίσεις πανικού πιθανότατα, όμως ζητάει βοήθεια από ένα πρόσωπο, αυτό που παίζει σοβαρό ρόλο στη ζωή του. Επιπροσθέτως, του ζητάει να μείνει μυστική η έκκληση βοηθείας, αφού στην ουσία ντρέπεται γι’ αυτό. Ομολογεί ότι στην κατάσταση του, ο συναγερμός του Εγώ του είναι τόσο μεγάλος, ώστε να μην έχει τίποτα να μοιραστεί. Η μεν μουσική πλαισιώνει δραματικά την έκκληση του, τα δε φωνητικά έχουν μια ηθελημένη ουδετερότητα στην απόδοση τους ώστε να κρατάνε την ισορροπία. Προς το τέλος του κομματιού, υπάρχει ένα ηλεκτρικό πιάνο στις ψηλές περιοχές, λυρικό, το οποίο εντείνει την τραγικότητα των στίχων.

ΠΑΙΔΙ ΞΑΝΑ
Ο ήρωας εδώ βρίσκεται σε κόντρα με τον τραγουδοποιό εαυτό του. Φαίνεται πως με τα τραγούδια αυτά δε βρίσκει τη γαλήνη και θέλει να γυρίσει στην παιδική ηλικία, ίσως για να ξεκινήσει από την αρχή τη ζωή του. Μουσικά, έχουμε ένα δυναμικό ροκ κομμάτι με αποφασιστικότητα, που το διαπερνάει ένα επίμονο μπάσο θέλοντας να τονίσει την εσωτερική του διαμάχη.
ΔΕ ΣΕ ΞΕΧΝΩ
Αυτό το γενναιόδωρο «Η αγάπη στο τέλος νικά», είναι μια πανανθρώπινη ευχή. Την απευθύνει σε μια πόρνη, μετανάστες, παιδιά, φυλακισμένους και στην αγαπημένη του. Όλα κυλούν ομαλά στο τραγούδι αυτό πλην της αφελούς σχέσης του ήρωα με την πόρνη, η οποία αφαιρεί βάρος από το συνολικό στιχούργημα. Πρόκειται για ένα εξαίσιο τραγούδι! Ειδικά, καθώς επαναλαμβάνεται η φράση «Η αγάπη στο τέλος νικά», προξενεί συναισθηματική ένταση και τελικά ανακούφιση.

ΝΥΧΤΑ
Το δεύτερο τραγούδι απόγνωσης. Ξεσκισμένο κομμάτι, στο οποίο ο ήρωας για κάποιο λόγο που τον κρατάει μυστικό δε μπορεί να αντέξει τη νύχτα. Κάτι γίνεται κάθε νύχτα με τον εαυτό του ή και άλλους ανθρώπους και βιώνει την απόλυτη θλίψη. Ζητάει απεγνωσμένα την αγκαλιά μιας γυναίκας που του είναι απαραίτητη στη ζωή του και μόνο μέσω αυτής μπορεί να ισορροπήσει. Της ανοίγεται, της δηλώνει την πλήρη αδυναμία του και αφήνεται στα χέρια της. Νοηματικά θα μπορούσε να είναι ο αντίποδας του «Σιγά μην κλάψω» του Γιάννη Αγγελάκα. Ένα ακόμη όμορφο ροκ τραγούδι με στοιχεία κλασικής μουσικής. Αξιοθαύμαστη η ερμηνεία του δημιουργού, αγγίζει τα όρια της υποκριτικής!
ΠΗΝΕΛΟΠΗ
Τι παράξενο τραγούδι, αρκετά ακατανόητο στιχουργικά! Είναι και αποπροσανατολιστικό, διότι μεταχειρίζεται το σύμβολο της Υπομονής και της Συναισθηματικής Δέσμευσης, την Πηνελόπη, σαν μία γυναίκα τελείως ανεξάρτητη, που αποποιείται δηλαδή την προσωπικότητα της και δανείζεται μία άλλη, ξένη προσωπικότητα, πιο φευγάτη, διαπλανητική, αποστασιοποιημένη από κάθε συναίσθημα. Γιατί το κάνει αυτό ο Δρογώσης; Μήπως θέλει να απομυθοποιήσει κάποιο πρόσωπο που τον περιμένει να τελειώσει την οδύσσεια του; Ή μήπως κάποιο πρόσωπο που θα ήθελε να τον περιμένει ετράπη σε φυγή και του αρνήθηκε τον έρωτα του; Όμορφη μπαλάντα με τρομερά δοξαστικό φινάλε, το οποίο δεν συνάδει με την ερωτική απογοήτευση του ήρωα. Μια μικρή παρατήρηση: δεν είναι σωστή συντακτικά η φράση «δεν πρόσμενε σε τίποτα».
ΑΠΛΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ
Πράγματι, ένα απλό, όσο και όμορφο τραγούδι. Στιχουργικά και μουσικά μας θύμισε το «Street Fighting Man» των Rolling Stones! Η κεντρική ιδέα των στίχων απορρέει από τις φράσεις «μια καινούργια αρχή», «να το χορεύεις μπρος στην καταστροφή»! Είναι ηρωικό, διότι έχει το κουράγιο μιας καινούργιας αρχής μπροστά στην καταστροφή, κατά πώς το λέει ο ίδιος. Αυτό βέβαια μπορεί να συμβαίνει μόνο μεσ’ στο μυαλό του, αν υπολογίσει κανείς τα μέχρι τώρα τραγούδια του cd. Πάντως, θα μπορούσε να’ ναι μέρος από το soundtrack των γεγονότων του περσινού Δεκέμβρη!

ΦΥΛΑΚΗ
Ένα ερωτικότατο τραγούδι! Είναι σαφές ότι ο ήρωας ζει σαν φυλακισμένος και μάλιστα ηλικιακά μοιάζει στη δύση της ζωής του. Η σχέση τον απελευθερώνει, παρ’ ότι φοβάται συγχρόνως και νιώθει ανασφάλεια για τη διάρκεια της. Υπέροχη η ενορχήστρωση, ικανή να φτάσει τον ακροατή σε συναισθηματικό παροξυσμό. Το ξανακούγαμε ευχαρίστως!
ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΣΤΕΛΕΧΗ
Ένα ταξικό τραγούδι. Εκεί που το ξανθό κορίτσι του Box ήταν απ’ το Κεφαλάρι, τα μιαρά στελέχη – κατά τον ήρωα – ζουν στα «ακριβά προάστια»! Σε πλήρη κόντρα η μουσική, με μοναδικό στοιχείο σύνδεσης με το στίχο κάποια ηλεκτρικά ενορχηστρωτικά ευρήματα.
ΤΟ ΓΕΛΙΟ ΣΟΥ
Ένα πράο κλείσιμο, όπου ο ήρωας εμφανίζεται να περιέχει μια πόλη μέσα του – τόσο πολυσχιδής ειν’ η προσωπικότητα του. Ίσως γι’ αυτό να έχει όλα αυτά τα προβλήματα που βγάζει στο δίσκο με τη νύχτα να αποτελεί πλέον τη μόνιμη ψύχωση του. Παρ’ όλα αυτά, στο τραγούδι αναφέρεται στη θεραπευτική δύναμη του γέλιου της αγαπημένης του και γενικά του έρωτα τους. Ερμηνευτικά- και αυτό ισχύει για όλο το cd- ο Δρογώσης διανύει την ωριμότερη του περίοδο!
ΔΕ ΣΕ ΞΕΧΝΩ (ακουστικό)
Όπως είπαμε, είναι ένα ωραίο τραγούδι. Γιατί δεν το έβαλε στο τέλος πλήρως ενορχηστρωμένο, όπως τ’ ακούσαμε, και διάλεξε να μας χαιρετίσει με μια unplugged βερσιόν; Αυτό δε θα το μάθει κανείς!