ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ LOLEK ΣΤΟ JUMPING FISH PARTY!

Ήρθαν πολλοί φίλοι μουσικοί χθες βράδυ να δουν τον Lolek στο Kou- Kou Bar, στο Jumping Fish Party που διοργάνωσε η Cosmote: ο Βασίλης Γισδάκης, ο Νίκος Χαλβατζής, ο Κωστής Μαραβέγιας, ο Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης, ο Ηλίας Βαμβακούσης, η Μαρία Παπαγεωργίου κ.α. Τα ποτά ήταν free (κοτζάμ Cosmote χορηγός γαρ), ενώ μετά το τέλος του προγράμματος σικάτες γκόμενες μοίραζαν ως δωράκι τσαντούλες που περιείχαν μία κούπα, σουβέρ και ένα USB που περιείχε σε mp3 τα δύο κομμάτια του μήνα: το θλιμμένο Have you noticed του Lolek και τις χαρούμενες Εξαιρέσεις κάποιου Rous, ο οποίος χοροπήδαγε σαν κατσίκι στη σκηνή και χαλάλι του αφού το χαιρόταν το παλικάρι!

Εγώ πάλι δεν τρελάθηκα με τη μουσική του και περισσότερο χάζευα τον μουστακαλή μπασίστα του, που μου θύμισε το οπισθόφυλλο του Am Fenster των Γερμανών City- κλασική εικόνα ροκά μουσικού που άφηνε τα 70s και υποδεχόταν τα 80s! Για να εξηγηθούμε, η φράση τα δύο κομμάτια του μήνα σημαίνει πως το νέο site με τίτλο http://www.jumpingfish.gr/ θα προβάλλει έναν ή δύο καλλιτέχνες κάθε μήνα και αυτοί θα δίνουν ένα τραγούδι τους που θα παίζεται για τριάντα μέρες συνεχώς από τα ραδιόφωνα (τα πιο mainstream, να υποθέσω). Δε γνωρίζω πολύ καλά την όλη διαδικασία και τους υπεύθυνους, στο παιχνίδι είναι όμως η Cosmote, κάποιοι ραδιοφωνικοί σταθμοί και ικανότατοι μουσικοί δημοσιογράφοι, όπως ο Μάρκος Φράγκος λόγου χάριν. Τέλος πάντων, δεν είναι αυτό το θέμα μας. Εγώ, παρ' όλο που τα ποτά ήταν free, δεν πίνω εδώ και ενάμισι χρόνο περίπου, οπότε αν βρέθηκα εκεί χθες βράδυ ήταν για να στηρίξω έναν νέο άνθρωπο που πιστεύω στο ταλέντο του πάνω απ' όλα. Και πραγματικά ο Lolek μας δικαίωσε!

Με το να μην ακολουθήσει τη συνταγή της βραδιάς, κέφι και χαρά δηλαδή, αλλά να βγει με μια σούπερ μπάντα και να παίξει τα βαλς και τις μελαγχολικές μπαλάντες του. Με το να παίξει τελευταίο το...σουξέ του- κομμάτι του μήνα, το Have you noticed, παρ' όλο που ο συμπαθέστατος freak παρουσιαστής όλη την ώρα τον ρωτούσε πότε θα το τραγουδήσει. Ανησυχούσε ο ταλαίπωρος, μήπως "πέσει" το νεανικό κοινό λόγω της εσωστρεφούς μουσικής του Lolek, τη στιγμή μάλιστα που είχε προηγηθεί ο ομιλητικός και χαβαλετζής Rous. Αλλά ο Lolek αγρόν ηγόραζε! Άλλο ένα και μετά αυτό, έλεγε και δως του το Now cry και μετά το Valse of a true romance και μετά το These guns με τον Θανάση να τα σπάει όλα στα ντραμς! Κοίτα τον, έλεγε ο Χαλβατζής δίπλα μου, βγαίνει με το καθωσπρέπει πουκαμισάκι του και το συνεσταλμένο παρουσιαστικό του, τόσο ορίτζιναλ συνεσταλμένο όμως, που τελικά είναι πολύ πιο αντεργκράουντ από ένα σωρό άλλους δηλωμένους αναρχοροκάδες!

Επειδή όμως αναρχοροκάς και Cosmote δεν κολλάει με καμία κυβέρνηση (κυριολεκτικά), ο Lolek έκανε το πρόγραμμα του, σεμνά και ταπεινά, κατά 90% μάλλον γύρισε την πλάτη "μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου, μες στες πολλές κινήσεις και ομιλίες"- που έγραψε και ο Κωνσταντίνος Καβάφης- οπότε πήρε αμέσως τους μουσικούς του και την κάναμε όλοι παρέα σε σουβλακερί του Μεταξουργείου.

Ας αναφέρω και δύο πράγματα που σχεδόν με εξόργισαν: το ένα είναι ότι αμέσως μετά το τέλος του προγράμματος του Lolek, δεν πέρασε ένα λεπτό κι άρχισε να βαράει το ηλεκτρονικό ντάπα- ντούπα του πάρτι που θ' ακολουθούσε. Σα να είχαν έτοιμο το cd με τη χορευτική μουσική και δεν έβλεπαν την ώρα που ο τραγουδοποιός θα εγκατέλειπε τη σκηνή! Μα, κανείς δεν είδε ότι ο κόσμος, όχι απλά δε δυσαρεστήθηκε με τα μελαγχολικά τραγούδια του, αλλά τον καταχειροκρότησε με επευφημίες ειδικά στο Have you noticed;

Και το άλλο είναι μια ατάκα που ξεστόμισε ο, κατά τ' άλλα συμπαθέστατος, όπως είπα, παρουσιαστής. Συγκεκριμένα, μιλώντας στο κοινό, λίγο πριν την έναρξη των δύο μίνι συναυλιών, είπε: σήμερα δεν είσαι τίποτα αν δεν είσαι social network! Τι βαριά φιλοσοφία! Δηλαδή, φίλε μου, εμένα ένας γνωστός μου που είναι 23 ετών, σπουδάζει μουσική, όλη μέρα λιώνει μεσ' στα βιβλία, τις παρτιτούρες του και τις ποιητικές συλλογές, χωρίς εν τούτοις να' χει καν κινητό τηλέφωνο, τι ειν' αυτός; Άχρηστος; Μηδενικό;

Παρεμπιπτόντως, συνδρομητής της Cosmote είμαι κι εγώ, αλλά μεσ' στο μαγαζί δεν είχα σήμα ούτε για δείγμα, που λένε! Κάτι τέτοια γράφω ξημερώματα Τρίτης 29 Σεπτεμβρίου και κινδυνεύω να χαρακτηριστώ εγκάθετος της...Vodafon!