R.I.P. ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΛΟΖΗΣ (1953- 2009)

Ο ντοκιμαντερίστας Γιώργος Κολόζης έφυγε χθες από τη ζωή στα 56 του χρόνια, ξαφνικά, ήρεμα, από καρδιακή ανακοπή μέσα στον ύπνο του. Με λυπεί ο θάνατος ενός συνανθρώπου κι ενός συνάδελφου που μια ζωή κινήθηκε με γνώμονες την αισθητική και το δικό του μπαϊράκι, αυτό που είχε στήσει κόντρα στα λαμόγια του ανταγωνιστικού χώρου του. Ο Κολόζης δεν έφτιαχνε ντοκιμαντέρ για να μαζεύει φράγκα ως κρατικοδίαιτο τρωκτικό, αλλά για να υπηρετεί πρωτίστως το προσωπικό του και καθ' όλα ουμανιστικό όραμα. Είμαι οργισμένος με την επικρατούσα αδικία να φεύγουν οι καλοί και να μένουν οι σάπιοι, τα κοράκια! Και θα τον θυμάμαι σε εκείνες τις συνελεύσεις του Ελληνικού Δικτύου Ντοκιμαντέρ να ανταλλάσσουμε κουβέντες για επόμενα projects, όπως και για τον Frank Zappa, που απ' ότι ξέρω αγαπούσε ιδιαιτέρως. Τόπο στα νιάτα, είχε δηλώσει σε συνέντευξη του στον Γεραμάνη πριν χρόνια, είναι καιρός να βγουν μπροστά νέοι άνθρωποι- δεν τις ακούς συχνά τέτοιες κουβέντες ειδικά στην Ελλάδα! Ο ίδιος υπήρξε πάντως ένα μονίμως ατίθασο νιάτο και μια από τις αξιοπρεπέστερες παρουσίες του εγχώριου κινηματογράφου. Καλό σου ταξίδι, Γιώργο...