Σάββατο 22 Μαΐου 2010

departures-laughters-music-love-friendship

Στη χθεσινοβραδυνή μάζωξη για την ονομαστική εορτή της Λένας, στο σπίτι της, δεν αφηγήθηκα τελικά τι μου συνέβη προτού να φτάσω εκεί: μια κούρσα αναπάντεχη με ταρίφα ακροδεξιό μέχρι το αεροδρόμιο, ένα εξίσου αναπάντεχο ραντεβού ημίωρης διάρκειας πριν το αεροπλάνο πετάξει, μια συνάντηση με έντεχνη τραγουδίστρια που πήγαινε για προσκύνημα στη γενέτειρα πόλη των γονιών της, αλλά και η σε χρόνο dt συνειδητοποίηση του πόσο ηλιθιωδώς γινόμαστε καμιά φορά ψυχαναλυτές του ποδαριού και πληγώνουμε αθώους ανθρώπους.
Προτίμησα λοιπόν να αφήσω τα δώρα μου, μία κόκκινη τριανταφυλλιά και το soundtrack του Zabriskie Point του Αντονιόνι, καθώς και να φωτογραφίσω την εορτάζουσα με τις φίλες της μουσικούς Μαλκίτα Χάγουελ και Ντόρα Μπακοπούλου. Τι κοινό, εκτός της πολύχρονης φιλίας, συνδέει ακόμη τη συνθέτρια Λένα Πλάτωνος με την πιανίστρια Ντόρα Μπακοπούλου; Το φετινό Φεστιβάλ Αθηνών, στο πλαίσιο του οποίου θα εμφανιστούν αμφότερες. Η μεν Πλάτωνος με τον Κύκλο Καβάφη στο Μικρό Θέατρο Αρχαίας Επιδαύρου (9 & 10 Ιουλίου), η δε Μπακοπούλου με έργα Schumann και Chopin στον Φιλολογικό Σύλλογο Παρνασσός (29 Ιουνίου)!
Εξ ου και η Ντόρα θέλησε να προβάρει το ρεπερτόριο της συγκεκριμένης συναυλίας, παίζοντας πριβέ για όλους όσοι είχαμε την τύχη να είμαστε εκεί. Το ζω συχνά αυτό τα τελευταία χρόνια και είναι απερίγραπτη η αίσθηση τού να έχεις μπροστά σου μία από τις σημαντικότερες διεθνώς πιανίστριες και να ασκεί την τέχνη της ιδιωτικά, συνομωτικά σχεδόν.
Έλα όμως που πισώπλατα της Ντόρας, η Βικτώρια κατασυγκινημένη έκανε τον μαέστρο με αποτέλεσμα πρώτη η Λένα ν' αρχίσει να γελάει, προσπαθώντας να κρατηθεί, κάτι που μοιραία μεταδόθηκε στην Καίτη δίπλα της, μετά σε μένα απέναντι της και κατόπιν στον Παναγιώτη δίπλα μου. Μόνο η Μαλκίτα παρέμεινε σοβαρή. Όσο η Ντόρα δηλαδή κατέθετε την ψυχή της, τέσσερα άτομα έπνιγαν μέχρι δακρύων το γέλιο τους.
Μη γελάς, Αντώνη! μου έκανε αυστηρά η Ντόρα κι εγώ σηκώθηκα και πήγα στο διπλανό δωμάτιο για να αφήσω ελεύθερο το μαρτυρικό νευρικό γέλιο. Όταν το είδε αυτό η Λένα μέσα από τον καθρέφτη, δε μπορούσε να γίνει διαφορετικά, ξεκαρδίστηκε και τότε η Ντόρα ορθώς μάλλον διέκοψε τον Schumann της. Επέστρεψα στην παρέα, παύση, ηρεμία και κατόπιν ένα συγκλονιστικό κομμάτι του Brahms από τα μαγικά δάχτυλα της Ντόρας Μπακοπούλου!
Δεν ήμασταν σε γιορτή απόψε, αλλά σε τάξη δευτέρας λυκείου ήταν το εύστοχο σχόλιο της εορτάζουσας, με το οποίο φυσικά κανείς δεν διαφώνησε. Πάντα τέτοια γέλια, Λενάκι, νά' σαι καλά, να χαίρεσαι τη γιορτή σου και να σκίσεις στη Μικρή Επίδαυρο, πού σίγουρα θα σκίσεις- δεν υπάρχει περίπτωση!

2 σχόλια:

ΦΩΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ είπε...

χρόνια πολλά λένα πλάτωνος!!!!

Ανώνυμος είπε...

Χρονιά πολλά στο μοναδικό μας ΚΟΠΕΡΙ την ΛΕΝΑ ΠΑΛΤΩΝΟΣ.