Ένα κείμενο της Joan Baez από το άλμπουμ Come from the shadows του 1972, το πλέον πολιτικοποιημένο της τραγουδοποιού και ερμηνεύτριας, τότε που ο πόλεμος του Βιετνάμ μαινόταν κι αυτή ηχογραφούσε το Imagine του John Lennon, έκανε παρέα με τον Ζιλ Ντασέν και τον Ροβήρο Μανθούλη, ερμήνευε ένα κομμάτι της αδερφής της, Mimi Farina, στη μνήμη της Janis Joplin, ενώ αφιέρωνε και το τραγούδι Partisan στη Μελίνα Μερκούρη και σε όσους μάχονταν κατά της δικτατορίας στην Ελλάδα.
Και ένα τραγούδι των Crosby, Stills & Nash από το πρώτο ομώνυμο άλμπουμ τους και το 1969! Ακόμη δεν είχε προσχωρήσει στις τάξεις τους ο Neil Young, με τον οποίο θα εμφανίζονταν τον Αύγουστο εκείνης της χρονιάς στο τριήμερο φεστιβάλ του Woodstock.
Ανάμεσα από κλασικές πια συνθέσεις σαν το Marrakesh Express, τη Quinnevere και το Wooden Ships, που ηχογράφησαν και οι Jefferson Airplane, υπήρχε και το You don't have to cry, ένα πανέμορφο τραγούδι που πέρασε μάλλον αθόρυβα και που σχολίαζε την κενότητα του star- system, φιλτραρισμένη από το συναίσθημα της αγάπης.
2 σχόλια:
ΕΙΜΑΙ ΣΕ ΕΝΑ ΤΣΙΠΟΥΡΑΔΙΚΟ ΤΗΣ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΦΗ ΚΑΙ ΕΧΩ ΑΝΟΙΞΕΙ ΤΟ LAPTOP. ΔΙΑΒΑΖΩ
ΟΣΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΓΑΦΕΙΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΣΟΥ. ΟΝΤΩΣ ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ ΣΤΗ ΚΥΜΗ.ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΦΙΛΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗ.
SE YOU IN ATHENS.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ...
όχι, ρε Παναγιώτη, τι το θες το laptop στα τσιπουράδικα;
πιείτε κι ένα για μένα εκεί πέρα!
επίσης φιλιά στην Έφη!
Δημοσίευση σχολίου