Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2025

Ο Βασίλης Λέκκας για την απώλεια του Μιχάλη Γρηγορίου

Βρίσκομαι στην Ιταλία για μια σειρά συναυλιών στο εξωτερικό και από σένα, Αντώνη, μαθαίνω για το θάνατο του Μιχάλη. Είχαμε πολλά χρόνια να μιλήσουμε, όχι για κανένα άλλο λόγο, αλλά επειδή έτσι συμβαίνει με όλους τους ανθρώπους που συνεργάζονται κάποια στιγμή στην πορεία τους. Κι εγώ με τον Μιχάλη και τη Σαβίνα Γιαννάτου είχα την τύχη και την τιμή να τραγουδήσω σ' έναν δίσκο που πολύ μου αρέσει και που ακόμη τον ακούω σαν να γράφτηκε χθες. Δεν θυμάμαι αν ο Μάνος Χατζιδάκις με είχε συστήσει στον Μιχάλη, αλλά σίγουρα γνωριζόμασταν από τον καιρό του Τρίτου Προγράμματος. Κάναμε στενή παρέα για ένα διάστημα. Μου άρεσε πολύ και ένα αυτοκίνητο που είχε τότε, με το οποίο γυρίζαμε όλη την Αθήνα. Μιλάω για την εποχή που ετοίμαζε τον «Οδυσσέα στο ποτάμι» σε ποίηση του Σινόπουλου. Για μένα ήταν ένα πρωτοποριακό εγχείρημα, αφού για πρώτη φορά θα τραγουδούσα με ήχους από synthesizers. Νομίζω πως δεν παρουσιάσαμε ποτέ «ζωντανά» το έργο αυτό, εκτός από μία τηλεοπτική εκπομπή, την οποία μάλιστα πρόσφατα έψαχνα μάταια στο YouTube. Εκεί είχα τραγουδήσει ένα κομμάτι απ' τον «Οδυσσέα στο ποτάμι» που θα το λέγαμε ηλεκτρονικό ζεϊμπέκικο. Χρειαζόταν ένας χορευτής, αφού ο Μιχάλης είχε μεγάλη σχέση και με τη μουσική για χορόδραμα. Προσπαθούσε για μέρες, αλλά δεν έβρισκε κανέναν ώσπου πήγα εγώ και του είπα να αναλάβω και το χορευτικό κομμάτι, όπως και έγινε. Δεν μου ήταν κάτι άγνωστο, εννοώντας τώρα το θεατρικό στοιχείο, αφού το είχα διδαχτεί από τον Μάνο λίγα χρόνια πριν όταν κάναμε την θεατρική «Πορνογραφία». Διατηρήσαμε φιλία, αφού από το 1988 και μετά, όταν διέκοψα τη συνεργασία μου με τον Χατζιδάκι και άλλαξα παρέες, εκείνον δεν τον είχα συνδέσει με καμία συγκεκριμένη παρέα. Υπήρξα ερμηνευτής σ' ένα οριακό έργο του, αυτό δεν άλλαξε και δεν θα αλλάξει ποτέ. Ήταν πολύ βοηθητικός στον τρόπο που ήθελε να τον τραγουδήσουν οι εκάστοτε ερμηνευτές του και κάναμε πολλές συζητήσεις, όπως γίνεται άλλωστε με όλους τους συνθέτες. Μόνο που στην περίπτωση του Μιχάλη, αυτή η μοναδική ατμόσφαιρα με τα synthesizers, ο πρωτόγνωρος ήχος τους, έφτανε και περίσσευε για να σε παρασύρει στο δικό του ποιητικό σύμπαν. Θα τον κρατήσω πάντα μέσα μου σαν έναν δημιουργό που με τίμησε και μου άνοιξε τα φτερά σε πράγματα πέρα απ' αυτά που έκανα τότε με τον Χατζιδάκι. Η σχέση μας υπήρξε γρήγορη, αλλά πολύ αποδοτική και αποτελεσματική. Τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια στην οικογένεια του...

Δεν υπάρχουν σχόλια: