Κυριακή 2 Αυγούστου 2009

ΟΙ ΔΡΟΣΕΡΟΙ ΧΕΙΜΩΝΕΣ!

Μικρές πτυχές
μικρές πτυχές
ώστε μπορεί
να κρύβεται σπουργίτης
ή το γαλάζιο αγρίμι
της άνοιξης
ή μωρό που βγαίνει
από τη θάλασσα
μόλις.
Πολλοί συχνάζουν εδώ
πως πέρασε η ώρα
πριν οριστεί η τιμή του
στην αγορά
οι συμφωνίες τον σταμάτησαν.

Να τελειώνουμε μια και καλή
μ' αυτή την ομίχλη μ' αυτή
την αδιαπέραστη σιωπή.

Ίσως η πλοκή τους ενώνει
ίσως η αξεδιάλυτη πλοκή.

Φύγετε φόβοι καί
φύγετε νάρκες
καί νάρκες
από παλιούς πολέμους
φύγετε μαύροι ποδηλάτες.

Έπειτα άφησε το κρεβάτι
και ξάπλωσε
στο μικρό φέρετρο
που είναι η νύχτα
εκεί ακούγονται φτερά
εκεί χάνονται πάλι.
* έξι ποιήματα του Λευτέρη Ξανθόπουλου από τη συλλογή Γιατί οι γυναίκες δεν αγαπούν τη βροχή (εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ, 2002) ήρθαν και με βρήκαν σήμερα στο σταθμό του προαστιακού της Κινέτας, περιμένοντας το τραίνο για Αθήνα. Υγιής συνέχεια μιας βουτιάς στη θάλασσα, ενός καλομαγειρεμένου μπριάμ, της χατζιδακικής Ρυθμολογίας από i- pod και ενός ζεστού, απ' όλες τις απόψεις, μεσημεριού.
** ο τίτλος του post δάνειος από την ενότητα ΙΙΙ της εν λόγω ποιητικής συλλογής.

2 σχόλια:

logia είπε...

Καλημέρα με στίχους περιμένοντας το τραίνο να περάσει
όμορφη καλημέρα

"Αισθηματική ηλικία" είπε...

Σου το λέγω νέτα σκετα
μου αρέσει η Κινέττα

στη σεζ λόνγκ σε μια βεράντα
θα 'μενα εκεί για πάντα.


(ο καύσων βοηθά την ομοιοκαταληξία)