Τετάρτη 5 Αυγούστου 2009

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΟΥΛΙΚΑΚΟΥ- DIRECTOR'S CUT!

Μιλάω με τον Πουλικάκο κι εγώ, ο 35άρης, παίρνω δύναμη από τον λόγο ενός άλλου ανθρώπου 66 ετών. Τα χώνει άγρια στον Μίκη Θεοδωράκη που πριν από λίγες μέρες βγήκε με επιστολή του να επαινέσει τους Έλληνες αστυνομικούς, οι οποίοι κάνουν καλά τη δουλειά τους και δεν έχουν καμία σχέση με το παρακράτος αλλοτινών εποχών. Κοτζάμ Θεοδωράκης ξεχνάει τόσο εύκολα τον περασμένο ματωμένο Δεκέμβρη; Τόσο γρήγορα και αβασάνιστα; Να γιατί χρειαζόταν ένας Χατζιδάκις, λέει ο Μήτσος, για ένα καρότσι που είχε μπροστά του να κουβαλάει τ' αρχίδια του! Απορρίπτει τις προτάσεις μου για εμφανίσεις σε αθηναϊκούς τεχνοχώρους- εδώ έχω τις ενστάσεις μου, αλλά με πείθει όταν με την αξιαγάπητη τραχιά φωνή του μού δηλώνει ότι δε μπορεί να πάει να παίξει εκεί, όπου όνειρο του είναι να τους βάλει φιτίλια και βόμβες! Μου ζητάει συνάντηση με τη Λένα Πλάτωνος, τη μόνη που παρουσιάζει μουσικό ενδιαφέρον στην Ελλάδα! Του γνωστοποιώ πως κι εκείνη κάποτε όταν άκουσε μέσα σε ταξί το Μωρό μου από το Μεταφοραί- εκδρομαί ο Μήτσος είπε ακριβώς το ίδιο γι' αυτόν! Την ίδια στιγμή θεωρεί καλύτερο άλμπουμ των τελευταίων ετών, το Από δω και πάνω του Γιάννη Αγγελάκα με τους Επισκέπτες, αυτό, το διπλό, με τα ελληνοπρεπή που τα' χει φτιάξει και τα λέει ωραία μέσα ο Θεσσαλονικιός! Συμφωνεί να πάω να τον γράψω στην Ερατώ, μήπως και πάρει αναδρομικά χρήματα από το 1967 που εμφανίστηκε στη δισκογραφία ως ερμηνευτής! Μου το ζητάει για την ακρίβεια με τη λαχτάρα ενός ανθρώπου που κάτι καλό μπορεί να του συμβεί απ' το πουθενά, αλλά δε θα χαλάσει και τη ζαχαρένια του κιόλας για να τ' αποκτήσει ή έστω να το διεκδικήσει! Πόσο αληθινός ήταν, όταν στην προ μηνών συνέντευξη που του πήρα, μου είπε πως στα οργανωτικά και τη γραφειοκρατία είναι τόσο άσχετος όσο κι ένα μωρό παιδί! Τέλος, δυσανασχετεί με κάποιους που εκδίδουν cd με τα τραγούδια του, μα στα credits δε βάζουν καν το όνομα του, παραγράφοντας ουσιαστικά τα νόμιμα συνθετικά του δικαιώματα! Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη με τον Δημήτρη Πουλικάκο, η οποία δημοσιεύθηκε ολίγον...πετσοκομμένη λόγω χώρου στο δίφωνο και που προσωπικά τη βάζω μέσα στις τρεις- τέσσερις καλύτερες που θα κουβαλώ για πάντα στις δημοσιογραφικές αποσκευές μου!
του Αντώνη Μποσκοΐτη

Μπορεί για τους περισσότερους, η εμπλοκή σας με τα της τέχνης να ξεκινάει από τα τέλη της δεκαετίας του 1960 με τους M.G.C., όμως εγώ θέλω να πάμε λίγα χρόνια πριν, τότε που σας βρίσκουμε στο περιβόητο καφενείο Βυζάντιο.
Όχι απλά πήγαινα, κάθε μέρα ήμουν εκεί. Παίζαμε μπιλιάρδο από το πρωί μέχρι να πάει δέκα η ώρα και να χωθούμε σε κάνα πρωινό σινεμά της Πανεπιστημίου και της Ομόνοιας, από Rex και Τιτάνια μέχρι Κοτοπούλη και Αλάσκα! Το Βυζάντιο ήταν κάτι μεταξύ ανοιχτού πανεπιστημίου και ουδετέρας ζώνης. Στο ένα τραπέζι καθόντουσαν μεγαλοεκδότες και στο διπλανό, έμποροι ναρκωτικών και υπόκοσμος. Συνυπήρχαν μια χαρά όλοι αυτοί μεταξύ τους! Εκεί έβλεπα συχνά και τον Μάνο Χατζιδάκι μαζί με τον Γιώργο Εμιρζά ή τον Κόκα, τον διευθυντή της εφημερίδας Ελευθερία. Ήταν κι οι δυο μεγαλόσωμοι και καπνίζανε ναργιλέ, με καπνό βέβαια, μη φανταστείτε τίποτα παραβατικά πράγματα! Νομίζω πως το Βυζάντιο ήταν ένας χώρος που έλειψε από τη στιγμή που έκλεισε.
Μιλήστε μου λίγο για το οικογενειακό σας background. Γιατρός δεν ήταν ο πατέρας σας;
Και οι δύο ήταν γιατροί. Ο πατέρας μου καρδιολόγος – παθολόγος και η μητέρα μου μικροβιολόγος.
Τους έχετε χάσει πολλά χρόνια;
Όχι, όχι πολλά χρόνια. Καμιά δεκαριά. Φύγανε πλήρεις ημερών.
Τους άρεσε που ο γιος τους βγήκε καλλιτέχνης;
Δε νομίζω ιδιαιτέρως. Ο πατέρας μου, ας πούμε, δε μου είπε ποτέ να του βάλω ν’ ακούσει κάτι δικό μου ή να πάμε να δούμε μια ταινία που έπαιζα. Μια φορά που τον πήγαμε μαζί με τη γυναίκα μου να δει τη Δονούσα της Αγγελικής Αντωνίου, βγαίνοντας μου είπε: πολύ καλή αυτή η σκηνοθέτις (γέλια)! Κοιτάξτε, ο πατέρας μου ήταν γιατρός με όλη τη σημασία της λέξεως. Ενώ έμενε στο Κολωνάκι και η αδερφή του, η θεία μου, ήταν σύζυγος του Παναγιώτη του Κανελλόπουλου, στα εβδομήντα πέντε του κατάφερε να αγοράσουνε ένα σπίτι με τη μάνα μου, να μπουν μέσα και να περάσουν τα τελευταία τους. Θα σας πω μόνο ότι το ΄60, όταν η μάνα μου είχε πάθει ένα ατύχημα και ήταν σε κώμα για οχτώ μήνες, εκείνος, ο number one καρδιολόγος, παραιτήθηκε από τη δουλειά του. Του έλεγες γιατρέ, τι σας οφείλω; κι απαντούσε ελάτε, αφήστε τα αυτά τώρα. Τέτοιος άνθρωπος ήτανε!
Νοσταλγείτε την παρουσία των γονιών σας;
Ε, ναι, βέβαια. Ερωτευμένοι, δε, ως το τέλος! Τρώγανε το μεσημέρι, της έπιανε το χέρι, κοιταζόντουσαν και της έλεγε: πουλάκι μου! Μπορεί να μην είχαμε καλές σχέσεις, να ονειρεύονταν άλλα για μένα κι εγώ να τους στενοχώρησα. Το 1968, θυμάμαι, με έπιασαν για «μαύρα». Άντε τώρα να έχεις τον γιο σου στη φυλακή την ίδια στιγμή που είσαι γιατρός στο Καρδιολογικό του Αγίου Παύλου, δηλαδή στο νοσοκομείο των φυλακών. Γάμησε τα! Για να σας δώσω να καταλάβετε, την ώρα που με βάζανε μέσα, ο αρχιφύλακας είδε το όνομα και κάνει: Πουλικάκος! Εδώ, του απαντώ! Τον Πουλικάκο το γιατρό τι τον έχεις; με ρώτησε! Ποιο γιατρό; κάνω εγώ…
Πότε φύγατε για Λονδίνο;
Το ΄64, μόλις απολύθηκα από φαντάρος. Έμενα περιοχή Notting Hill Gate, κοντά στο Portobello. Η πρώτη μου σύζυγος ήταν Αγγλίδα και πάνω – κάτω έμεινα εκεί εφτά – οχτώ χρόνια. Εννοώ, οχτώ μήνες το χρόνο στην Αγγλία κι άλλους τέσσερις στην Ελλάδα, τα καλοκαίρια συνήθως.
Εκεί πρωτοήρθατε σε επαφή με τη rock μουσική;
Εγώ rock' n' roll άκουγα από το ΄55, από τότε δηλαδή που έσκασε μύτη. Ήδη από την Ελλάδα, πριν φύγω έξω, ήξερα τους Beatles, τους Stones, τους Animals, όλα αυτά.
Υπήρχε μουσική ενημέρωση τότε στην Ελλάδα;
Όποιος ψάχνει, βρίσκει! Το θέμα είναι να ψάχνεις!
Το 1967, τι θυμάστε από τη συναυλία των Rolling Stones στην Αθήνα;
Στις 14 Απριλίου είχα έρθει εγώ από την Αγγλία, 17 έγινε η συναυλία και 21 το πραξικόπημα. Είχα πάει ως θεατής και νομίζω ότι παίξανε αρχικώς οι We Five και οι M.G.C., των οποίων δεν ήμουν ακόμη μέλος. Δεν πέταξε γαρίφαλα ο Mick Jagger στον κόσμο, όπως λέγεται, απλά ένας πιτσιρικάς πήγε να δώσει λουλούδι ή κάτι άλλο στον Jagger. Αμέσως τρέξανε καμιά πενηνταριά μπάτσοι κι έπεσαν πάνω του να τον φάνε! Νομίζω πως είχαν προηγηθεί κι ένα – δυο περιστατικά, όπου ο Jagger είχε χώσει χαστούκι σε κάποιον αξιωματικό εδώ και ο Keath Richard σ’ έναν άλλο μπάτσο στο αεροδρόμιο!
Με τον Εξαδάχτυλο ξεκινήσατε από τη Θεσσαλονίκη, δεν είναι έτσι; Τι υποδοχή είχε αυτό το γκρουπ;
Ναι, ξεκινήσαμε από ένα ανοιχτό μαγαζί της Θεσσαλονίκης και παίξαμε για είκοσι μέρες περίπου, οπότε καταλαβαίνετε δεν ήταν και η πιο επιτυχημένη πρώτη εμφάνιση συγκροτήματος. Μετά από μας, νομίζω, φωνάξανε τον Βλάσση Μπονάτσο κι εμείς αφού ψάξαμε λίγο από δω κι από κει με τον Αντώνη Τριανταφύλλου, με τ’ αυτοκίνητο, καταλήξαμε στη Σκιάθο.

Αληθεύει ότι υπήρξατε ο πρώτος που έφερε LSD το 1970 στην Ελλάδα;
Όχι το ΄70, το ΄67! Είχα φέρει οδικώς περίπου 250.000 δόσεις σε μορφή κρύσταλλου σ’ ένα πακετάκι, σαν από χαρτοπετσέτες. Κανείς δεν είχε καταλάβει τίποτα! Μου την είχε δώσει μάλιστα κι ήθελα να πάω να το ρίξω στη λίμνη του Μαραθώνα. Αλλά μετά σκέφτηκα, στρατός, όπλα έξω, άντε να σε πιάσουν οι παραισθήσεις και να μην καταλαβαίνεις τι σου συμβαίνει, μπορεί να γινόταν μακελειό! Αντ’ αυτού, σηκώθηκα κι έφυγα, πήγα στα Μάταλα, όπου έμεινα τέσσερις μήνες στις σπηλιές!
Είχαν πολύ κόσμο τότε τα Μάταλα, ξένους ε;
Πολύ κόσμο! Μόνο ξένους! Ήμουν ο μόνος Έλληνας ανάμεσα σε τετρακόσιους ξένους!
Κανονικός χίπης, δηλαδή.
Ε, όχι και χίπης!
Μα πως; Μάταλα, 1967, LSD, τι άλλο;
Όποιος βρισκόταν στα Μάταλα, δεν ήταν χίπης! Το θέμα είναι πως αισθανόσουν εκεί. Οι χίπις ήταν η διεθνής εμπορευματοποίηση του beatnik κινήματος.
Δηλαδή, ο Sky Saxon, ο Rocky Erikson, δεν ήταν χίπις;
Αυτούς να πάτε να ρωτήσετε! Δεν έχει κανένα νόημα να βάζουμε εμείς ταμπέλες στους άλλους. You can’t judge a book by looking at its cover! Bo Diddley, το παίζαμε κι εμείς κάποτε με τους M.G.C.!
Θα θέλατε να μου μιλήσετε για τη φυλάκιση σας τη δεκαετία του 1970;
Ας πούμε ότι ήταν η τρίτη θητεία μου (γέλια) μετά από την πρώτη που σας είπα, το ΄68, και μετά τον στρατό. Επρόκειτο για την υπόθεση με τη δεύτερη γυναίκα μου, τη Λίλη, με την οποία έχω και μια κόρη. Κάποια στιγμή είχαμε χωρίσει κι εκείνη είχε πάει Ολλανδία να παντρέψει κάτι φίλους της, έναν Έλληνα με μια Ολλανδέζα. Το βράδυ πέθανε στον ύπνο της από αναρρόφηση. Σα μωρό παιδί…
Από ναρκωτικά, να υποθέσω;
Όχι, όχι, καμία σχέση…
Και πως βρεθήκατε κατηγορούμενος;
Θεωρήθηκε ότι είχα δώσει εγώ εντολή να τη σκοτώσουν ως Ντο Βίτο Κορλεόνε, να πούμε. Μιλάμε για το 1975 – 76. Πάλι καλά που δεν ήταν χούντα δηλαδή γιατί οι γονείς της γυναίκας μου ήταν κάργα χουντικοί. Αυτοί τα κανόνισαν όλα!
Πόσο κάνατε στη φυλακή;
Έξι μήνες, προφυλάκιση. Για να σας δώσω να καταλάβετε, ο ανακριτής κατά σύμπτωση- και καλά- ήταν συγχωριανός της πρώην πεθεράς μου!
Θα είχατε φρικάρει τελείως, φαντάζομαι.
Όσο να’ ναι, δεν είναι μικρό πράγμα να σου’ ρχεται ένα χαρτί που σου λέει ότι είσαι ηθικός αυτουργός σε ανθρωποκτονία. Μιλάμε τώρα εγώ εδώ και η Λίλη στην Ολλανδία, ότι έδωσα τηλεφωνική εντολή να δολοφονηθεί με ένεση ηρωίνης και διάφορα άλλα…Πήγα εκεί και τα κανόνισα με την αστυνομία, καθώς είχα υπόνοιες ότι θέλανε να μπλέξουν και τον μπάρμπα μου τον Κανελλόπουλο. Σκεφτείτε ότι η ιστορία ξεκίνησε από τα πεθερικά μου έναν ολόκληρο χρόνο μετά το θάνατο της Λίλης και ξέροντας ότι είχα κάνει ξανά φυλακή για «μαύρα», μερικά χρόνια πριν. Ποτέ δεν έχω κρύψει τίποτα, ότι είμαι και ότι κάνω, είναι φως – φανάρι. Αφού λοιπόν δε μπόρεσαν στα αστικά δικαστήρια να μου πάρουν το παιδί, γι’ αυτό περισσότερο έστησαν όλη αυτή την κατάσταση.
Με την κόρη σας βλέπεστε, έχετε καλές σχέσεις;
Έχω να τη δω κάμποσο. Έχει παντρευτεί και ζει μόνιμα στην Αμερική. Έχει δυο παιδιά. Ναι, καλές σχέσεις έχουμε.

Πως αποφυλακιστήκατε;
Έξι μήνες έκανα προφυλακισμένος, όπως είπα. Έκανα μία, δύο, τρεις αιτήσεις αποφυλακίσεως, την τρίτη βγήκα. Για να καταλάβετε, ο Φάκος ο εισαγγελέας που είχε την υπόθεση, την απαλλακτική του πρόταση την εξέδωσε σε βιβλίο και τη μοίρασε σε όλους τους σημαντικούς νομικούς στην Ελλάδα!
Απίστευτο!
Πράγματι, πρωτοφανής υπόθεση! Γενικά, στην Ελλάδα είναι έτσι τα πράγματα που ο καθένας μπορεί να βρει δυο ώρες που είσαι κάπου μόνος σου, χωρίς να σε έχει δει κάποιος, χωρίς άλλοθι δηλαδή, και να πει ότι την τάδε ώρα βίασες ή σκότωσες κάποια! Άντε ν’ αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας! Δέκα χρόνια μου πήρε μέχρι να βγει το απαλλακτικό βούλευμα και μάλιστα όταν βγήκε, ο πεθερός μου έστειλε υβριστικά τηλεγραφήματα στις δικαστικές αρχές! Τριάμισι χρόνια μέσα!
Ο πεθερός σας;
Ε, ναι, αφού έβρισε τους δικαστές! Εν τω μεταξύ, μου είχαν πάρει λάθρα το παιδί και το είχαν πάει στην Αγγλία. Εγώ είχα προσπαθήσει να την προστατέψω την κόρη μου, δεν ήταν καλό για ένα παιδί τριών ετών ν’ ακούει τέτοια πράγματα. Αυτός όμως μετά απ’ αυτή την ιστορία δε μπόρεσε να ξανάρθει στην Ελλάδα.
Ζει εκεί τώρα;
Έχουν πεθάνει και οι δύο. Μόλις έφυγε η γιαγιά, τον πιάσανε οι συγγενείς εκεί πέρα: τι θες, εσύ, ογδόντα χρονών και κρατάς ένα κορίτσι δεκάξι ετών σε μια άγνωστη χώρα, που δεν ξέρεις ούτε τη γλώσσα; Διότι, η μικρή μου έλεγε ότι σηκωνόταν στις οχτώ το πρωί, ντυνόταν, καθόταν μπροστά στην τηλεόραση, έβγαινε έξω σε κάνα σούπερ – μάρκετ, ψώνιζε, αυτή ήταν η ζωή του όλη.
Ποια στάση κράτησε ο Τύπος της εποχής απέναντι σας;
Για μένα, η ιστορία υποκινήθηκε από την Απογευματινή, τον Οικογενειακό Θησαυρό και την Ελεύθερη Ώρα. Η Ελεύθερη Ώρα, ειδικά, που τα πρώτα δύο φύλλα της είχαν πρωτοσέλιδο αυτή την υπόθεση, ξέρω ότι βγήκε με λεφτά των πεθερικών μου! Ευκαιρία, επίσης, να την πούμε και σε πολιτικούς σαν τον Κανελλόπουλο. Δεξιός μεν, αλλά…
Με τον Κανελλόπουλο είχατε σχέσεις;
Σας είπα, ήταν άντρας της αδερφής του πατέρα μου. Ήταν φίλοι με τον πατέρα μου από την εφηβεία τους. Κάθε χρόνο κάναμε Ανάσταση όλοι μαζί στο σπίτι του Αναστάση Κανελλόπουλου, του αδερφού του! Ήταν πάντα εκεί ο Καραμανλής και η Αμαλίτσα, η οποία ήταν επίσης ανιψιά του Κανελλόπουλου. Δηλαδή, όσο ο Καραμανλής υπήρξε παντρεμένος με την Αμαλία, άλλο τόσο ήταν ξάδερφος μου (τρανταχτά γέλια).
Δε συνδεθήκατε ποτέ με την Αριστερά.
Γενικά δεν ανήκα και δεν ανήκω σε κανένα κόμμα. Δεν υπήρξα ποτέ πουθενά οργανωμένος!
Ούτε και στον αναρχικό χώρο;
Αναρχικός, το λέει κι από μόνη της η λέξη, κανονικά δεν ομαδοποιείται. Θα έλεγα ότι είμαι άναρχος!
Μόλις αποφυλακίζεστε, λοιπόν, πως μπαίνετε στο Τρίτο Πρόγραμμα;
Πήγα στον Χατζιδάκι, του είπα έτσι κι έτσι, καμιά εκπομπή στο ραδιόφωνο κλπ. Πάρε, μου λέει, κάνε ότι θέλεις! Με ήξερε σαν μουσικό και γνωριζόμασταν, παρ’ ότι δεν είχαμε ποτέ σχέσεις. Έτσι ξεκίνησα τότε τα Ταχυδράματα, τον Θείο Νώντα με blues- rock παιξίματα και εικοσάλεπτα πρωινά σήριαλ σαν το Έγκλημα στο Όριεντ Εξπρές! Πουαρό, θυμάμαι, είχα τον Θύμιο Καρακατσάνη!
Η δισκογραφία σας γιατί ήταν περιορισμένη; Θα μου πείτε, με τόσα που τραβήξατε!
Εντάξει, μωρέ, είναι δυνατόν να συνεννοηθείς με όλους αυτούς στις δισκογραφικές; Σήμερα είναι πιο εύκολα τα πράγματα, με έναν υπολογιστή, το cubase και με οδηγό ένα πλήκτρο ή μια κιθάρα, μπορείς κάτι να κάνεις! Τότε για να έμπαινες στούντιο, ήθελες εκατομμύρια!
Με τον Άσιμο είχατε νταλαβέρι; Δε σας ρωτάω για τον Σιδηρόπουλο, αφού κάνατε και δουλειές μαζί του.
Με τον Παύλο έχουμε ζήσει και μαζί. Τον Άσιμο τον ήξερα, γνωριζόμασταν, αλλά δε μπορώ να πω ότι είχαμε καμιά σχέση, θα τη χαρακτήριζα επιδερμική τη γνωριμία μας.
Ποιοι ήταν οι φίλοι σας από το χώρο της μουσικής;
Ο Παύλος, ο Βλάσης και ο Σταύρος ο Λογαρίδης. Δε λέω φίλοι, γιατί κι αυτή η λέξη, όπως όλες, έχει εκφυλιστεί στις μέρες μας. Για να πεις φίλος, πρέπει να εννοείς κάτι πολύ βαθύ.
Ο Σαββόπουλος;
Όχι, ούτε ήμουν, ούτε είμαι, ούτε θέλω να είμαι. Δε μπορώ εγώ να είμαι φίλος με τον Σαββόπουλο. Μπορώ με τον Λογαρίδη, όπως και είμαστε!
Η Λένα Πλάτωνος;
Μ’ αυτήν έχουμε γνωριστεί, έχω ακούσει τη μουσική της και τη θεωρώ ενδιαφέρουσα περίπτωση! Κάτι έχει η γυναίκα αυτή, δεν είναι τυχαία! Όπως και η Αρλέτα, την οποία ξέρω από πολύ παλιά, αφού την πρωτογνώρισα το ΄69.
Αν σας ρωτήσω τη γνώμη σας για τον Καζαντζίδη; Έχετε διασκευάσει το Υπάρχω του!
Τον Καζαντζίδη δεν ξέρω αν θα ήθελα να τον γνωρίσω. Δεν μου πήγαινε αυτό που έβγαζε σα χαρακτήρας τουλάχιστον. Δε με έλκυε ιδιαίτερα αυτό που έβλεπα. Ο δε Νικολόπουλος είχε έρθει τότε στον Σκορπιό, σε μια παράσταση που κάναμε με τον Σαββόπουλο, κι έλεγα το Υπάρχω. Τον θυμάμαι με την Τάνια Τσανακλίδου στην παρέα του, να κάθονται μπροστά, να το ακούν και να γελάνε. Δε νομίζω να του άρεσε του Καζαντζίδη όπως το έκανα το Υπάρχω κι ειδικά αν ζούσε κι έβλεπε στο παλιότερο premium cd του διφώνου τη δική μου κι όχι τη δική του εκδοχή, θα πάθαινε!
Μιλάτε σα να τον ξέρετε και καλά μάλιστα! Πως τα λέτε όλα αυτά;
Εντάξει, μπορεί ο άνθρωπος να ήταν μεγάλος τραγουδιστής και να σφράγισε το ελληνικό τραγούδι, αλλά δε νομίζω ότι ήταν σα χαρακτήρας κι απ’ τους καλύτερους.
Πως βλέπετε τη σκηνή των τραγουδοποιών σήμερα; Μάλαμας, Ιωαννίδης, αυτοί.
Δε μπορώ να σας πω, δεν τους «έχω» και δε νομίζω να με αφορά και πολύ το θέμα. Η κλαψομουνία με εκνευρίζει αφάνταστα! Αντίθετα, γουστάρω το σκυλέ, το real όμως, όχι το Romeo! Μου αρέσουν οι σκύλοι γιατί είναι ορίτζιναλ σε αντίθεση με τους έντεχνους που είναι δήθεν.
Και που κοιτάνε την κονόμα;
Κονόμα – ξεκονόμα, δήθεν είναι! Δεν είναι ούτε ατόφιοι, ούτε απευθύνονται σε real ανθρώπους. Στον πολιτισμό της Ελλάδας βλέπουμε την απόλυτη δηθενιά και τις μεγαλύτερες τάσεις αναρρίχησης.
Το πολιτικό τραγούδι της Μεταπολίτευσης έβλαψε το ελληνικό ροκ εκείνων των χρόνων;
Το έβλαψε είναι μεγάλη κουβέντα. Στην Ελλάδα μια ζωή ήμασταν και θα είμαστε μπουζουκόβιοι. Το ροκ υπήρξε μια μικρή παρένθεση μέσα σε όλο αυτό. Είπαμε, μέχρι σήμερα το τελευταίο πράγμα που ενδιαφέρει τις δισκογραφικές εταιρείες είναι η μουσική η ίδια. Πάλι καλά που δεν εμπεριέχεται η λέξη μουσική μεταξύ των δύο άλλων λέξεων, δισκογραφική και εταιρεία. Κάποτε έκανα παραγωγή σε ένα δίσκο της Αριάδνης – Ράντι Μακ Κίνον – Άντριου. Στο εξώφυλλο έγραψαν λάθος το όνομα της, δεν μπήκαν καν στον κόπο να δουν πως γράφεται το σκοτσέζικο πρόθεμα! Εδώ πας στην Πλάκα και βλέπεις Μούσες (Musses), που το γράφουν με «γιου» και δύο «ες». Μεσ’ στη μαλακία είναι οι τύποι! Για σκέψου και τη διαφήμιση Love in the Test Drive! Τι σημαίνει αυτό; Τίποτα! Άμα ρωτήσεις έναν Εγγλέζο, θα σε κοιτάει με ανοιχτό στόμα! Βαρβαρισμοί, greeklish της κακιάς υποστάθμης!
Πως περνάει μια μέρα του ο Δημήτρης Πουλικάκος;
Λίγο μουσική, λίγο σινεμά, τέτοια πράγματα. Αν θέλετε ένα χαρακτηρισμό για τον εαυτό μου, θα σας έλεγα περαστικός παρατηρητής.
Έχετε σκεφτεί ότι μετά το θάνατο σας, θα σας γράφουν ύμνους, θα σας κάνουν αφιερώματα;
(δυσανασχετεί) Αφήστε με τώρα μ’ αυτά…Ιδέα δεν έχω! Θα προτιμούσα να μ’ αφήσουν ήσυχο, καθώς εδώ ούτε να πεθάνει δε μπορεί κανείς! Δε βλέπετε τι γίνεται στις κηδείες διαφόρων; Αυτό που θα ήθελα είναι να μαζευτούν οι φίλοι με τα όργανα τους και να κάνουν πάρτι εκεί απάνω! Αν και θα προτιμούσα να με κάψουν παρά να με θάψουν. Αυτή είναι η επιθυμία μου!
Την έχετε μεταφέρει σε φίλους;
Την έχω πει σε κάποιους, αλλά ξέρω γω από τώρα τι θα κάνει ο καθένας; Εντάξει, λοιπόν, ας το αφήσω παραγγελιά στη διαθήκη μου (γέλια).
Τώρα σοβαρά, έχετε κάνει διαθήκη;
Όχι βέβαια, αλλά καλό είναι να κάνει κανείς. Σε θέματα γραφειοκρατικά είμαι τελείως άσχετος, σα μωρό παιδί. Πλήρης αταξία στη γραφειοκρατία και στα νομότυπα, γενικώς!
Κλείνοντας, πείτε μου λίγα λόγια για τη συμμετοχή σας, τόσο στην πρόσφατη συναυλία κατά της αστυνομικής βίας, όσο και σε άλλες εκδηλώσεις κοινωνικής διαμαρτυρίας.
Ήμουν εκεί, στήριξα τα παιδιά, γιατί σ’ αυτά ανήκει ο κόσμος και μπορούν να τρέξουν επίσης. Ενώ εγώ, 66 χρονών, πώς να τρέξω πια; Συμμετείχα και στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας κατά του σωφρονιστικού συστήματος. Επειδή έχω κάνει μέσα, τρέφω ιδιαίτερη ευαισθησία για τους κρατούμενους που τους έχουν σαν τα ζώα. Είναι η μεγαλύτερη ντροπή για την κοινωνία μας το πώς φέρονται σε κρατούμενους και σε αρρώστους. Ντροπή και ξανά ντροπή, πώς να χαρακτηρίσεις αλλιώς την κατάσταση;


* οι φωτογραφίες του post είναι του Βασίλη Κώτσικα (http://www.gaoubiou-gazoza.blogspot.com/) και απαγορεύουμε ή, σωστότερα, δεν επιθυμούμε την αναδημοσίευση τους, όπως και του κειμένου, από κανένα έντυπο, ηλεκτρονικό ή μη!

63 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πολύ ωραία συνέντευξη. Μπράβο Αντώνη. Νάσε καλά.
Γιώργος

Ιφιμέδεια είπε...

"Πως βλέπετε τη σκηνή των τραγουδοποιών σήμερα; Μάλαμας, Ιωαννίδης, αυτοί.
Δε μπορώ να σας πω, δεν τους «έχω» και δε νομίζω να με αφορά και πολύ το θέμα. Η κλαψομουνία με εκνευρίζει αφάνταστα! Αντίθετα, γουστάρω το σκυλέ, το real όμως, όχι το Romeo! Μου αρέσουν οι σκύλοι γιατί είναι ορίτζιναλ σε αντίθεση με τους έντεχνους που είναι δήθεν."

Πες τα Χρυσόστομεεεε!

Σοβαρά τώρα αγαπητέ μου Μπόσκο, η συνέντευξη αυτή είναι όντως κα-τα-πλη-κτι-κή! Έξω από τα δόντια τα λέει ο Πουλικάκος κι όποιος αντέξει!

logia είπε...

Ωπ! καλημέρα
Μπράβο Αντώνη!!!!
Συγκινητική η συνέντευξη.
Πάντα ωραίος και γνήσιος ο θείος!

BOSKO είπε...

Ανώνυμος...
σ' ευχαριστώ, Γιώργο, να' σαι καλά κι εσύ!

BOSKO είπε...

Ιφιμέδεια...
θα τη χαρακτήριζα "συνέντευξη ζωής" του Πουλικάκου, εφόσον μετά από πολλά χρόνια πάλι αναφέρθηκε λεπτομερώς στην προσωπική του ζωή και την τέχνη του! Πολύ τον εκτιμώ τον άτιμο για τη στάση κυρίως που κρατάει, ακόμα κι αν ζορίζεται ενδεχομένως!

BOSKO είπε...

logia...
γνήσιος, όπως λες κι εσύ, υπερασπίζοντας πάντα την ελευθερία του λόγου!

τ2φ είπε...

Συχνά όταν βλέπω τον πουλικάκο σκέφτομαι τι έχει προσφέρει στα καλλιτεχνικά δρώμενα αυτής της χώρας,πραγματικά τίποτα.
Τι μας λέει δηλαδή;οτι ο Θεοδωράκης είναι μπατσόφιλος;οτι ο Ιωαννίδης και ο Μάλαμας είναι κλαψωμούνιδες;που μπορεί να είναι κιολλας,πως ο Καζαντζίδης ήταν φωνάρα αλλά παλιοχαραχτηρας;και πως είναι αναρχικός;!
το οτι έχει νταραβέρια με τους μπάτσους και το γεγονός οτι τον έχουν μπαγλαρώσει 2 3 φορες δεν τον κάνει αναρχικό ή άναρχο όπως λέει,αλλά απλό πρεζέμπορα που με περηφάνεια ήταν ο πρώτος που παρουσίασε το lsd στην ψαροκώσταινα εν έτη '67 ούτε καν '70 με ούτε μια ούτε δύο αλλά με 250000 δόσεις pure liquid!
προφανώς και σοβαροί άνθρωποι σαν τον Άσιμο είχαν επιδερμική σχέση μαζί του γιατι απλά δεν θέλαν να τον βλέπουν ούτε στο χιλιόμετρο!
και επειδή τον βλέπω πολύ κουλ στους χαρακτηρισμούς,θα τον χαρακτήριζα έναν απλό γραφικό ανθρωπάκο που τυχαία τον μάθαμε!

BOSKO είπε...

trempe...
σέβομαι το πνεύμα αντιλογίας σου, αλλά θα σου πω ότι ο λόγος σου μου θυμίζει εν μέρει δημοσιογράφο του "Αδέσμευτου" του Ρίζου, εξαιρουμένου του σχολιασμού σου για τη σχέση Άσιμου- Πουλικάκου. Γιατί, σε χάλασε που το ΄67 έφερε LSD στη χουντοκρατούμενη Ελλάδα; Ποιος ξέρει, αν το' χε ρίξει τότε στον Μαραθώνα, ίσως να γραφόταν αλλιώς η νεότερη πολιτική ιστορία μας- χεχεχε! Περί Θεοδωράκη, να ήταν μόνο μπατσόφιλος ΣΗΜΕΡΑ, θα ήμασταν κι ευχαριστημένοι! Αφήνω δηλαδή εκτός τη συνεργασία του με τις "Μεταξένιες Μούσες" και το ανελέητο φραγκο-κυνηγητό! Δε νομίζω, αγαπητέ, ότι κατάλαβες λέξη από τη συνέντευξη του Μήτσου! Με τους μπάτσους ουδέποτε είχε νταλαβέρια και αν έκανε φυλακή, αυτό δεν οφειλόταν στο ότι ήταν- κατ' εσέ- πρεζέμπορας, αλλά σε μια ολόκληρη σκευωρία που έστησαν εναντίον του μεσούσης της χούντας. Υπ' όψιν ότι είχε χαρακτηριστεί απ' τα νιάτα του "απόβλητος" από τους πραξικοπηματίες! Όσο για τον Άσιμο, πως να έχει σχέσεις με τον Πουλικάκο και τον κάθε Πουλικάκο, όταν ο φουκαράς δηλητηρίαζε γάτες και σκότωνε πουλάκια στα Εξάρχεια, παραιτημένος πλήρως πια από τα εγκόσμια, αλλά και την φαινομενική πνευματική υγεία; Δικαίωμα του τού Νικόλα κα γι' αυτό έφτασε μέχρι τέλους! Για τον Καζαντζίδη υποθέτει ότι θα ήταν παλιοχαρακτήρας, δεν παίρνει και όρκο κιόλας. Μαγκιά του, λοιπόν, του Πουλικάκου που διατυπώνει μιαν άλλη υποκειμενική άποψη για το ιερό τέρας του ελληνικού λαϊκού τραγουδιού. Τέλος, έχεις κι εσύ κάθε δικαίωμα να μην του αναγνωρίζεις καμιά καλλιτεχνική αξία, ούτε θα κάτσω τώρα γω να σου απαριθμήσω τι έχει προσφέρει ο Μήτσος στο φτωχό ελληνικό rock, την εξίσου φτωχή ελληνική beat λογοτεχνία, τον κινηματογράφο κλπ. κλπ. Προφανώς δεν έχεις σχέση μ' αυτά τα πράγματα.

τ2φ είπε...

τώρα το..''Προφανώς δεν έχεις σχέση μ' αυτά τα πράγματα.''
τι νόημα έχει;το οτι δουλευεις στο δίφωνο το τριφωνο και το τετραφωνο δεν σε κάνει ειδικο της κουλτούρας,ούτε έκραξα εσενα,τον πουλικακο έκραξα!σε λιγο θα τις βγαλουμε να τις μετρησουμε κιολλας με αυτη τη λογικη!οσο αναφορα το ελεσντι και τα λοιπα προφανως δεν καταλαβες χρηστο και με βαφτισες και συντηρητικουρα,σκεψου σε τι playlist περιοδικο δουλευεις και μετα πουλα χουλιγκανιλικι..αν εγω γίνομαι δημοσιογράφος του "Αδέσμευτου" τόσο ο μητσος γινεται ταμπλοιντ,
ο χαραχτηρησμος αποβλητος δεν μου λεει τιποτα,και ο Χατζιδακις ηταν Καραμανλικος..
για το θεοδωρακη αστο καλυτερα γιατι σε λιγο και η Μονικα θα τον ξεπερασει...
τωρα για τον Ασιμο,τι να πω;ευτυχως που δεν ζει για να διαβασει εναν δημοσιογραφο να τον αποκαλει φουκαρα με δοση συμπαθειας,θα ξερνουσε πανω του απο τα γελια!
ουτε Καζαντζιδικος ειμαι αλλα και ουτε τιποτα σε -ικός..
η συνεντευξη του πουλικακου τελος μου ειπε πολυ περισσοτερα απο οσα ειπε στην υπολοιπη πελατια σου.
αα και μη ξεχασω να σου πω πως σεβομαι το πνευμα απολογιας σου.

BOSKO είπε...

trempe...
ΟΚ, καλώς, θα σε παρακαλούσα όμως εδώ μέσα να μην ξαναφήσεις σχόλιο, διότι δεν υπάρχει περίπτωση να σε δημοσιεύσω! Cut, που λέμε!

Ανώνυμος είπε...

Η συνέντευξη είναι πάρα πολύ καλή κι αυτό έχει να κάνει με την προσωπική σχέση του δημοσιογράφου με τον συνεντευξιαζόμενο. Ο κύριος Πουλικάκος σας εμπιστεύθηκε, γνωρίζοντας σας κι εμείς έτσι μπορούμε τώρα να απολαύσουμε τα λόγια του χωρίς τυπικότητες και έξω από τα καθιερωμένα. Είμαι συνοδοιπόρος του χωρίς να το ξέρει ο ίδιος αν και πολύ νεώτερος. Για να γίνω πιο ακριβής είμαι ένας από τους φοιτητές που συμμετείχαν στη διοργάνωση της συναυλίας διαμαρτυρίας στα Προπύλαια. Τον θυμάμαι να είναι κοντά μας κάθε μεσημέρι και να μας αντιμετωπίζει σαν ανθρώπους με τις δικές του εμπειρίες. Παίζαμε όλοι μαζί κιθάρα και τραγουδούσαμε τον Ντύλαν, τους Στόουνς, τα δικά του, ακόμη και Χατζηδάκι που σε όλους μας άρεσε. Αλήθεια που ήταν ο trembe και όλοι οι trembe όταν ο κ. Πουλικάκος βάδιζε στις πορείες δίπλα μας κι έτρωγε τα δακρυγόνα από τους κωλόμπατσους; Μια μέρα του δάνεισα πενήντα ευρώ. Το είχα ξεχάσει όταν ήρθε μετά από δυο βδομάδες εκείνος και μου επέστρεψε εκατό ευρώ. Εσύ είσαι πιτσιρικάς μου είχε πει εγώ θα τη βολέψω κι αλλιώς. Μη προβαίνουμε σε ανώριμους χαρακτηρισμούς του στιλ τι προσέφερε ο Πουλικάκος, διότι όλο το ροκ αυτής της χώρας απ' αυτόν ξεκίνησε. Συμφωνώ μαζί σου για αυτό που είπες για τον Άσιμο. Τυχαίνει να ξέρω την κόρη του και να έχω ιδίαν γνώση των ψυχικών προβλημάτων που αντιμετώπιζε. Δεν συγκρίνονται αυτοί οι δύο, όπως δε συγκρίνονται και Άσιμος- Παύλος.
Σε ευχαριστώ για τη φιλοξενία και νομίζω πως έχω το μέηλ σου.
Με εκτίμηση,
Βασίλης Γ.

Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. είπε...

Bosko, ποια είναι η άποψή σου για την προληπτική λογοκρισία; Θα τους έλεγες "προοδευτικούς" όσους την ασκούν;

BOSKO είπε...

Ανώνυμος...
ένα θα σου πω: όταν συνεργάστηκα με τον Πουλικάκο στη δραματοποιημένη σκηνή του "Ζωντανοί στο Κύτταρο- Σκηνές Ροκ", του τηλεφωνούσα μετά κάθε δέκα μέρες, επί τρεις μήνες ή και περισσότερο, για να του δώσω τα λεφτά του. Σύνολο τριακόσια ευρώ, απ' ότι θυμάμαι. Μου έλεγε ακριβώς το ίδιο "εντάξει, πιτσιρικάς είσαι, δεν έχεις λεφτά εσύ" κι εγώ του απαντούσα πως πρέπει να τα πάρει, εφόσον ήταν μια παραγωγή του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου στην τελική και όχι της τσέπης μου. Μη χαλιέσαι με τον κάθε trempe, ο συγκεκριμένος μού την είχε στημένη εδώ και καιρό, τη μια με τη lifo, την άλλη με τους Στέρεο Νόβα κλπ. Άκου να αποκαλέσει "πελατεία" τους συνbloggers μου, η κομπλεξάρα! Λες και τα παίρνω απ' όσους μου γράφετε εδώ μέσα!

στείλε όποτε θες mail, ίσως και να' χουμε γνωριστεί στη συναυλία του περασμένου Δεκέμβρη, αφού κι εγώ συμμετείχα στην οργάνωση των καλλιτεχνών.

σ' ευχαριστώ!

BOSKO είπε...

Κατερίνα σ-Μ...
πες μου τι ακριβώς εννοείς και θα σου απαντήσω. Αν συνδέσεις την ερώτηση σου και με το post, ακόμη καλύτερα!

Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. είπε...

Δεν συνδέεται ακριβώς με το ποστ, αλλά με ό,τι προέκυψε από τα σχόλια. Ούτε έχει την αυστηρή νομική έννοια.

Θεωρώ δεδομένο ότι αναγνωρίζεις την ελευθεριακή φύση του μέσου που επέλεξες να εκθέτεις τις απόψεις σου, τα ενδιαφέροντά σου ή ό,τι άλλο. Θεωρώ, επίσης, δεδομένο ότι προσκαλώντας σε σχόλια τους αναγνώστες σου, είσαι προετοιμασμένος και για θετικά και για αρνητικά τέτοια. Η προειδοποίησή σου, λοιπόν, προς τον μπλόγκερ trempe ότι δεν πρόκειται να τον ξαναδημοσιεύσεις, είναι ένα είδος άσκησης προληπτικής λογοκρισίας. Γι αυτή τη λογοκρισία, θέλω να μου πεις την άποψή σου.

BOSKO είπε...

Κατερίνα σ-Μ...
ΟΚ, κατάλαβα! Δε δημοσιεύουμε κάποιον όταν ξεπερνάει τα όρια, όχι επειδή μας τη σπάει απλά. Ο συγκεκριμένος, όπως είπα και του Βασίλη Γ., εδώ και πολύ καιρό διατυπώνει την όποια αντίθεση του στα λεγόμενα μου (ή στις δραστηριότητες μου) με ένα τελείως εμπαθή τρόπο, αποσκοπώντας στον καυγά και τίποτα περισσότερο. Ακόμη κι αν έχει δίκιο, το χάνει με φρασεολογία κατωτάτου επιπέδου. Σήμερα, όμως, το παραξύλωσε, προσβάλλοντας τους συνbloggers μου. Άκου "πελατεία", λες και θα μου διορίσουν τη μάνα στο δημόσιο, που' λεγε και η μαριάννα. Από το να κάτσω, λοιπόν, να καυγαδίζω και να μπινελικώνομαι δημόσια, προτιμώ να εξηγήσω πως δε θα του ξαναδώσω βήμα, ακόμη κι αν στείλει mail μεταμέλειας (διότι το' χει κάνει κι αυτό στο παρελθόν). Σαν πολύ ασχοληθήκαμε, νομίζω.
Σε κάλυψα; Λογοκρισία ποτέ, κανενός είδους λογοκρισία κι εσύ ξέρεις πως εδώ μέσα έχουν πέσει και αρκετοί καυγάδες- τουλάχιστον είχαμε γελάσει, δε μπορώ να πω!

Фе́ммe скатале είπε...

Αδιαφορώντας για το τί έκανε ο καθένας από όλους χαλάρωσε και μην προκαλείς. Δεν μπορείς να αποκαλείς ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ ποιητή φουκαρά. Επίσης καταλάβετε μια για πάντα πως ακόμη και στην παρακμή υπάρχει δηθενιά κι αυθεντικότητα. Ο πουλικάκος και κάθε πουλι-κάκος, θα' θελε πάρα πολύ να σκοτώνει γάτες στα εξάρχεια μα τον πρόλαβε κάποιος που δεν το'κανε για να το παίξει παρακμιακός. Κρέμασε την κεφάλα του και πάψτε πια όλοι να κάνετε αυτές τις πανηλίθιες συγκρίσεις με τους δσιδηρόπουλους και όλα αυτά τα τυχαία αγοράκια που είχαν και μια ηλεκτρικη κιθάρα. Όσο για τον Θεοδωρακη είναι πασίγνωστο πως έκανε τις παπάρες του πολιτικά και τα όποια χαζά κολλητηλίκια σε φάσεις αλλά κοίτα να δεις πως αν ακούσεις τα δακρυσμένα μάτια ανατριχιάζει και το νύχι σου. Με το σκονη πέτρες λάσπη δεν μου χει τύχει...Οσο για το cut μην κάνεις σαν τον θοδωράκη τώρα, σε λίγο σε βλέπω με τους μπάτσους παρέα και στο δρόμο να φωνάζεις και να υποστηρίζεις πως πρέπει να πάψει η ανωνυμία των μπλογκερς.

BOSKO είπε...

Maria Adouaneta (de me lene Maria)...
εσύ πρέπει να χαλαρώσεις! Αν το κάνεις, θα συνειδητοποιήσεις πως όλα γίνονται για ν' αποδείξω ότι δεν έχει πάει διακοπές σύσσωμη η μπλογκόσφαιρα. Συμφωνώ με τα περισσότερα απ' όσα γράφεις, αν και στην τελευταία σου παράγραφο είσαι προσβλητική. No problem, μου αρέσει η πρόκληση κι αυτό θα συνεχίσω να κάνω. Επίσης, ουδόλως με ενδιαφέρει το θέμα της ανωνυμίας των bloggers, ας κάνει ο καθένας ότι του γουστάρει. Εγώ ας πούμε βγαίνω με το όνομα μου και λέω ότι λέω, εσύ διαλέγεις ένα nickname- σιδηρόδρομο. Στ' αρχίδια σου, μη μασάς! Τέλος, αν δεν είναι "φουκαράς" ένας άνθρωπος- λαμπρό πνεύμα που αυτοκτόνησε, τι θες να' τανε; Τυχερός; Παράδειγμα προς μίμηση; Άντε τι κάθεσαι κι εσύ; Μια θηλιά και μια καρέκλα χρειάζεται. Ε, μα ξέρω γω, πια...

Фе́ммe скатале είπε...

Καλά άστο... Δεν πειράζει. Μπες στον κόπο να σκεφτείς οτι όποιος αυτοκτονεί ίσως να μην αντέχει τους υπόλοιπους φουκαράδες που γεννήθηκαν για να κρίνουν. Και τέλοσπάντων αν το μπλογκ αυτό είναι απλά και μόνο μέρος της δουλειάς σου πάει κι έρχεται (αν δεν παινέψεις το σπίτι σου κλπ). Που όπως και να χει ακομα και για δουλειά να' ναι δεν βρίσκω κανένα λόγο να βλέπω τις φωτογραφίες σου δίπλα σε κάθε "διάσημο". Στο χώρο είμαι και τα κολλητηλίκια του Ιανου, Δίφωνου, περιοδικών, εντύπων φρι και μη, ραδιοφώνου, τα τρωω στη μάπα πολύ καλά. Τωρα σε όλα τ' άλλα μπορεί και να χεις δίκιο. Κάθε φορά που ασχολούμαι πάντα το μετανιώνω. όσο για το προσβλητική να ξέρεις οτι η μαμά μου μου είπε οτι σκέφτομαι να το λέω για να μη καταντησω φουκαριάρικο κοριτσάκι που χει ανάγκη απο αποδοχή.

BOSKO είπε...

trempe...
μεγάλε, δε σε δημοσιεύω πια, αλλά σου απαντώ. Ναι, πάλι σε είχα κόψει τότε, διότι ΦΙΛΟΥΣ μου δεν επιτρέπω σε κανέναν να τους προσβάλλει, ΟΚ; βρες αλλού βήμα και λέγε ότι θες, όχι εδώ μέσα. Αφού δε σου αρέσουν τα λεγόμενα μου και φιτιλιάζεσαι, τι σκατά έρχεσαι και σχολιάζεις; Κάτσε με τα ποιήματα σου και δούλεψε, καλύτερα. Δεν τον έχεις το δημόσιο λόγο, τι να κάνουμε δηλαδή; Σου βγαίνει συμπεριφορά 15χρονου κομπλεξικού. Επίσης, τότε με το mail σου (τον παίρνω πίσω τον χαρακτηρισμό mail μεταμέλειας), είχα μασήσει και σου' χα στείλει μέχρι και ηχογράφηση του προσώπου που πίστευα ότι έθιγες. Έτσι, σαν μια καλή κίνηση, αν θες. Που ως φαίνεται δεν εκτίμησες και συνεχίζεις το βιολί- βιολάκι σου, λίγο αρρωστημένα θα έλεγα.

Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. είπε...

Μα όσοι ασκούν λογοκρισία, πάντα έχουν δικαιολογία γι αυτό. Αλλά δεν αλλάζει τίποτα στην ουσία.

Kαι επί του θέματος.
Ok, κάτι έχει κάνει κι ο Πουλικάκος στα μουσικά της χώρας, και η κινηματογραφική παρουσία του ήταν ενδιαφέρουσα. Ακόμα και η τηλεοπτική. Προσωπικώς "τον γουστάρω" για να το πω στη γλώσσα του. Ως εκεί όμως και ο καθένας στα κυβικά του - δεν θα τον υπερεκτιμήσω κιόλας.

Και δεν θα μπω σε ιδιαίτερα ζητήματα αισθητικής και εμφάνισης που έχουν να κάνουν με την ηλικία και το πέρασμα του χρόνου, αλλά η κριτική στον Μίκη Θεοδωράκη, που ήταν ο πρώτος που εστειλε το μήνυμα για αντίσταση κατά της δικτατορίας, που συνίδρυσε την πρώτη αντιστασιακή οργάνωση, που ήταν εξόριστος στην Ζάτουνα και με τα τραγούδια του και την πολιτική δράση του έβαζε την σφραγίδα του στην σύγχρονη ιστορία, από κάποιον που την ίδια εποχή ήταν στην στενή για "μαύρα" ή στα Μάταλα, όπως λέει ο ίδιος, είναι τουλάχιστον θρασύτατη.

Δεν βρίσκεις;

Ωστόσο, θα είχε ενδιαφέρον να διαβάσουμε πώς ακριβώς διατύπωσε ο Πουλικάκος την άποψή του για τον Μίκη Θεοδωράκη.

υ.γ.
...όνειρο του είναι να τους βάλει φιτίλια και βόμβες!

Έτσι εξηγείται που φοράει παραλλαγή αν και στην εφεδρεία εδώ και δεκαετίες. Για να είναι έτοιμος, ε;

BOSKO είπε...

Maria Adouaneta (de me lene Maria)...
τώρα έγινες σαφής! Ας έλεγες εξ αρχής ότι δε σου αρέσει που βλέπεις τακτικά φωτογραφίες μου εδώ μέσα με διάσημους και, να' σαι σίγουρη, δε θα ασχολιόμουν κι εγώ τόσο μαζί σου. Άκου να δεις, εμένα αυτή ειν' η καθημερινότητα μου, αυτές είναι οι παρέες μου, οι άνθρωποι μου και τους τιμώ απεριόριστα γι' αυτό. Δε θεωρώ ότι είμαι σε κανένα χώρο, αλλά με θεωρώ πολύ τυχερό που βιώνω συνεχώς εμπειρίες και καταστάσεις με, θες- δε θες, σημαντικούς ανθρώπους. Θα σε παρακαλούσα λοιπόν και σένα, μια και δεν κάνεις κέφι, να μην ξανασχολιάσεις. Γιατί κάνετε πράγματα που σας πιέζουν; Το blogging για χαλάρωση προσφέρεται περισσότερο. Εύχομαι να προκόψεις στο "χώρο" αυτό χωρίς κολλητηλίκια που αναφέρεις, αλλά με βαθιά επίγνωση τού τι κάνεις στη ζωή αυτή (επαγγελματικά τουλάχιστον).

Stepas είπε...

Πολύ ενδιαφέρουσα η συνέντευξη. Όπως ειπώθηκε ήδη, νομίζω ότι η εκτίμηση που τρέφετε ο ένας για τον άλλο μέτρησε ώστε ο Πουλικάκος να σου εμπιστευθεί κάποια πράγματα πολύ σημαντικά.

Η ένστασή μου είναι στην πολυφορεμένη πια άποψη περί "κλαψομουνίασης" του λεγόμενου "έντεχνου", ή σωστότερα της σκηνής των τραγουδοποιών του ’90. Όλοι συμφωνούν στην απόλυτη ανάγκη να πετάξουμε τις ταμπέλες, όλοι αποποιούνται με μεγάλο πάθος οποιονδήποτε χαρακτηρισμό τους δώσεις γιατί δεν γουστάρουν την "ταμπέλα", την ίδια στιγμή όμως βάζουν μια τεράστια ταμπέλα στους τραγουδοποιούς αυτούς και τους βαφτίζουν κλαψομούνηδες. Το θεωρώ λίγο οξύμωρο και άδικο αυτό. Δεν υπερασπίζομαι κανέναν, απλά μια παρατήρηση κάνω γιατί ούτως ή άλλως κι εγώ πολλές φορές πέφτω στην παγίδα της ταμπέλας.

Φυσικά απόλυτα σεβαστό αυτό που λέει ο Πουλικάκος ότι δεν τον αφορά το ύφος των συγκεκριμένων τραγουδοποιών. Σε αυτό δεν μπορεί κανείς να πει τίποτα. Σου λέει "δεν γουστάρω αυτό το ύφος στη μουσική και το στίχο". ΟΚ, πάσο. Δικαίωμά σου. Περί ορέξεως, που λένε. Εκεί που έχω μια ένσταση είναι που τους αποκαλεί "δήθεν". Από τη στιγμή που παραδέχεται πως δεν τους "έχει", δηλ δεν τους ξέρει και τόσο καλά, δεν μπορεί να τους αποκαλεί δήθεν. Άσε που άμα ρωτήσεις ειδικά τον Μάλαμα (μιας και αναφέρθηκε), θα σου πει τα ίδια ακριβώς για τα σκυλάδικα, τα οποία έχει δηλώσει ότι γουστάρει πολύ! Κάπου δηλ με τις ταμπέλες το χάνουμε το πράγμα...

Άσε που, όπως προαναφέρθηκε, δήθεν και αυθεντικό υπάρχει παντού. Και στο κάτω κάτω το αυθεντικό ποιός το ορίζει; Και αν καταφέρουμε να το ορίσουμε, τι να το κάνω εγώ το αυθεντικό που βασανίζει τα αυτιά μου και υποβαθμίζει τη σκέψη μου; Δεν είναι απόλυτο κριτήριο αυτό.

Απλές σκέψεις και προβληματισμούς αράδιασα, χωρίς διάθεση για καμία "κριτική" ή γκρίνια ή ό,τι άλλο τέτοιο.

Χαιρετώ!

BOSKO είπε...

Κατερίνα σ-Μ...
σαφώς και δε θα συγκρίνω τον τεράστιο Μίκη Θεοδωράκη με τον Πουλικάκο, ακόμη και απ' την άποψη τουλάχιστον της ποσότητας του έργου του καθενός. Απλά ο Μήτσος τα' χει πάρει τόσο με τους μπάτσους που θεώρησε απαράδεκτη επιεικώς την επιστολή του Μίκη. Κι εγώ το ίδιο, άσχετα αν παίρνω σοβαρά υπ' όψιν μου όλα αυτά που παραθέτεις. Ακόμη, σίγουρα τα "Δακρυσμένα μάτια" συγκινούν περισσότερο από το "Σκόνη, πέτρες, λάσπη", αν και η μουσική δεν προσφέρεται μόνο για συγκίνηση, ούτε για έπαρση, αλλά και για οργή.
δεν το' χα σκεφτεί αυτό με το ντύσιμο- παραλλαγή. Δίκιο θα' χεις, αλλά δε χάνω τίποτα να τον ρωτήσω κιόλας. ;)

BOSKO είπε...

Stepas...
"Απλές σκέψεις και προβληματισμούς αράδιασα, χωρίς διάθεση για καμία "κριτική" ή γκρίνια ή ό,τι άλλο τέτοιο"...
εμ, βέβαια, μεσ' στη διένεξη που έπεσες, τι να πεις κι εσύ, ρε άνθρωπε; έχεις κάθε δικαίωμα και να γκρινιάξεις και να κριτικάρεις, όχι όμως προσβάλλοντας εμένα που δημοσίευσα μια συνέντευξη στο κάτω- κάτω. Άσε καλύτερα διότι βρώμισε...ανωνυμία το blogging, που λέει κι ο φίλος μου ο Γιώργης. Ακούς να χαλιούνται μερικοί που δημοσιεύω τη φάτσα μου με διάσημους, μιλάμε για χοντρή κόμπλα...Επί του δικού σου θέματος τώρα, ας γίνει αντιληπτό ότι επειδή δημοσιεύω τον λόγο του Πουλικάκου, δε σημαίνει ότι ταυτίζομαι και μαζί του. Όχι φυσικά ότι κι εσύ εννοείς αυτό, απλά ξεκαθαρίζω τη θέση μου. Θα σου πω λοιπόν ότι συμφωνούμε 100%. Το μόνο ελαφρυντικό που βρίσκω στην άποψη αυτή του Μήτσου είναι ότι προέρχεται από μία γενιά μουσικών, που η άνθιση του λεγόμενου έντεχνου (και κυριαρχία του μέχρι τις μέρες μας) αφάνισε κυριολεκτικά προσπάθειες σαν τη δική του για τη δημιουργία μιας δυνατής εγχώριας rock σκηνής.

Ανώνυμος είπε...

Bosco, παιδί μου, θα σε μαλώσω. Τι τρόπος είναι αυτός να πετάς έξω τον άνθρωπο επειδή τα λέει κι αυτός έξω από τα δόντια (η αλήθεια είναι πως μπήκα στο μπλογκ του και μου φάνηκε λίγο μανιοκαταθλιπτικό, κρίμα το παλικάρι).
Κατά τα άλλα, ο Πουλικάκος, συμπαθής είναι, καλά τα λέει ορισμένα, αλλά δεν είναι δα και το Graal της πρωτοπορίας. Δηλαδή ποτέ δεν ήταν. Το φαινόμενο γόνοι της καλής κοινωνίας να λοξοδρομούν από τις μπουχάρες και τα Christoffle έχει παρατηρηθεί επανειλημμένως (διάβασε το Capitaine Shelle Capitain Esso του Serge Rezvani, έχει πολύ γούστο). Εξ άλλου, ένα παιδί γεννημένο το ’43, όταν γίνεται η χούντα είναι 24 και όταν τελειώνει 31 (αριθμητική του μπακάλη). Ποια ήταν λοιπόν η προσφορά του Πουλικάκου στην αντίσταση; Η λαθραία εισαγωγή LSD, ή η βεντέτα με τον (πλούσιο απ’ ότι κατάλαβα) πρώην πεθερό; Και μη μου πεις ότι αυτά ήταν οι προφάσεις. Άμα σε πηγαίνανε αγόρι μου στον Μπάμπαλη για αναρχοκομμουνιστή, μ’ αυτή την ταμπέλα έτρωγες τις ξεγυρισμένες σου και γύρναγες στο κελί μέχρι να περάσεις στρατοδικείο. Δεν χρειαζότανε άλλη αιτιολογία, σ’ αυτά οι κύριοι ήτανε σπαθί.
Καλό το περιθώριο και γόνιμο ενίοτε, δεν λέω, αλλά η ανακεφαλαίωση του καλλιτέχνη ούτε Morisson τον έκανε, ούτε Janis Joplin, ούτε Burrows, ούτε Ginsberg. Η Γώγου, ας πούμε, που εγώ θεωρώ πραγματικά σοβαρή μορφή αυτής της γενιάς και αυτού του ρεύματος, απέδειξε του λόγου της το αληθές και με τα γραπτά της και με το gran finale. Όσο για την ροκ στην Ελλάδα ουδέποτε ...έκφρασε πλέρια τις λαϊκές μάζες (μη γελάς!), επιβλήθηκε κι αυτή τα τελευταία χρόνια όπως ο χριστιανισμός (αλλά με λιγότερα λιπαρά).

jb

Υ.Γ. αλήθεια τι γίνανε οι 250.000 δόσεις; (άντε πάλι του μπακάλη!) Δύο την ημέρα διά του 365 μας κάνει 342 χρόνια, να ρίξεις και τις μισές στην αγορά 171, να τρατάρεις και καναδυό φίλους 100, να λαδώσεις και τον μπάτσο 80 σου λέω εγώ (χρόνια), από το ‘68 έχουν περάσει 41, τρεις το λάδι τρεις το ξύδι, όλο και κάτι θά ‘χει περισσέψει -νομίζω;

BOSKO είπε...

jb...
με σένα πρέπει να κάνω παρέα, "να ξουρίσεις και το μούσι να βγαίνουμε όξω μαζί" που έλεγε κι ο Λογοθετίδης στον Τσαγανέα!
αν διάβασες τι έγραψα στον Stepas, επειδή πήρα συνέντευξη από τον Πουλικάκο, δε σημαίνει- ξαναλέω- ότι ταυτιζόμαστε αναγκαστικά. Η ζωή του Πουλικάκου ήταν και είναι κάτι μεταξύ του λογοτεχνικού έργου "Δικαίωμα στην τεμπελιά", του κινηματογραφικού "Midnight Express" και του μουσικού "Hot Rats". Μέχρι εκεί, αλλά όπως και να το κάνεις έχει τη γοητεία του! Πες επίσης ότι επειδή είμαστε φίλοι και συνεργάτες, τον κρίνω λίγο ή πολύ διαφορετικά απ' ότι όλοι οι άλλοι. Κακό είναι; Εκτός αν σπάζεσαι κι εσύ που φωτογραφίζομαι μαζί του, διότι αν ειν' έτσι θα βρω τις τελευταίες δόσεις από το LSD του ΄67 και θα σε στείλω στο διάστημα!
πέθανα με την απαρίθμηση των δόσεων LSD που μπήκες στον κόπο να παραθέσεις! Ολόκληρο post στήνεται μ' αυτό! Respect!

ΠΑΝΟΣ είπε...

Μπόσκο

Δεν έχεις καταλάβει ότι προκαλείς με τις φωτογραφίες σου; εννοώ προκαλείς τον φθόνο και τη ζήλεια ατόμων που από ότι λένε κινούνται στον ίδιο επαγγελματικό χώρο με σένα.

Εμένα δεν με πείραξε τόσο ο μπλόγκερ trempe, που σε προκάλεσε να τις μετρήσετε κιόλας (αυτό που το πας;), όσο η Μαρία Αντουανέττα η οποία υπήρξε προσβλητικότατη και κομπλεξικότατη.

Καημένε Μπόσκο, πόσοι δε θα ήθελαν εδώ μέσα να γράφουν μεταμεσονύχτια ποιήματα με την Πλάτωνος ή να εκπροσωπούν στην μακρινή Άπω Ανατολή τη Μαρίζα Κωχ;

Κύτταξε εσύ να τελειώσεις τη νέα ταινία σου με τον καλύτερο τρόπο κι ασ' τους να τρων τα άντερα τους.

Έχεις τιμήσει από δω μέσα τον Άσιμο πολύ περισσότερο από ότι η Μαρία Αντουανέττα με το κόλλημα της. Να μην αναφερθώ και στον ακτιβιστικό,οικολογικό,μουσικό, ενημερωτικό,κινηματογραφικό, πολιτικό χαρακτήρα που έχει το ιστολόγιο σου και που πολλοί θα ήθελαν ναίσχύει για το δικό τους. Κι εδώ όμως καλέ μου φίλε θέμα ταλέντου είναι.

Συνέχισε γερός, ακμαίος, με το μοναδικό χιούμορ σου και κράτα μας ενήμερους για οτιδήποτε καλό συμβαίνει στον τόπο αυτό, είτε έργα, είτε ανθρώπους.

Πάνος
(από τα ξένα)

BOSKO είπε...

ΠΑΝΟΣ...
όταν λες "από τα ξένα", εννοείς πως είσαι ο Πάνος από τη Στοκχόλμη που δεν καταφέραμε τότε να βρεθούμε; όπως και να' χει, σ' ευχαριστώ θερμά για το support! Και, μη νομίζεις, δε μασάω, την πλάκα της ζωής μου σπάω με τους ιντερνετικούς καυγάδες. Εννοείται πως θα συνεχίσω ακάθεκτος και θα το πήζω στις φωτογραφίες το μπλογκοσπιτάκι μου- σ' όποιον αρέσουμε, για τους άλλους δε θα μπορέσουμε (το ωραιότερο τραγουδάκι- σλόγκαν)! Το θέμα είναι πως δε γίνεται αντιληπτό το εξής: το ότι πάω στην Κίνα, όπως λες, με τη Μαρίζα, είναι για μένα μια εμπειρία αναντικατάστατη, την οποία νιώθω την ανάγκη να μοιραστώ από μια υπερβολική χαρά, θα έλεγα. Νομίζουν τώρα δηλαδή όλοι οι αναξιοπαθούντες ότι κάνω ότι κάνω για να το κάνω και post στη συνέχεια, κατάλαβες φίλε μου;
να' σαι καλά κι όποτε ξανάρθεις Ελλάδα, ενημέρωσε!
χαιρετώ!

Μαρία είπε...

Η συνέντευξη του στο Δίφωνο ήταν η αφορμή να "ψαξω " λίγο παραπάνω την περιπτωση του ανθρώπου αυτου και δεν εννοω την μουσική του (αυτή την έψαξα αρκετά στην εφηβεία)αλλά την αποψη και την θεωρία του αν θες, και μαζι με αυτά που διαβασα εδώ νομίζω οτι πειστηκα οτι είναι ένας ιδιαίτερος ανθρωπος με τον οποιο οποίο μπορεί να διαφωνείς αλλά σίγουρα δεν μπορείς να τον προσπεράσεις.... Η αλήθεια του μπορεί να σε ξαφνιάζει,σε αιφνιδιάζει σε μπλοκάρει, σε εξαγριώνει αλλά τουλάχιστον στην λέει κατάμουτρα....(έχει τα δίκια του) Μου δίνει την αίσθηση οτι μιλάει με αγάπη... Ιδιαίτερος ανθρωπος, αλλά εμένα μ'αρέσουν αυτοί οι τύποι....Πολύ καλή δουλεια....!
υ.γ.Αγαπητε bosko δεν το γνωρίζεις βέβαια, αλλά διαβάζω το blog σου αρκετό καιρό... και ακούω τις εκπομπές σου παρακολούθησα το "Ζωντανοί στο Κύτταρο"....Τωρα, (στα 26 μου)με "αναγκασες" να σχολιάσω τα posts σου τελευταία.... εγώ που είμαι ακρως αντικοινωνική, εσωστρεφής,δεν με λες ομιλιτική.... παλιοχαρακτηρας γενικά... αλλά ετσι είμαι εγω ....

BOSKO είπε...

Μαρία...
άντε, έλα κι εσύ να τη χτυπήσει την τριαντάρα στα σχόλια η συνέντευξη του Πουλίκα εν μέσω θέρους! Έλα να γίνουμε...πολλές, που λέγαμε και παλιότερα! Το ότι είσαι αντικοινωνική και λιγομίλητη κάθε άλλο παρά παλιοχαρακτήρα σε κάνει. Εμένα να δεις πως μου αρέσουν τέτοιοι άνθρωποι σαν και του λόγου σου. Από Οκτώβρη κερνάμε ποτάκι στο Κύτταρο της οδού Ηπείρου!
Thanx!

. είπε...

Χριστός και Απόστολος Γκλέτσος!

BOSKO είπε...

gazoza...
άλλο Γκλέτσος κι άλλο λέτσος!
που ήσουν εσύ, ρε παιδί;
μα να μη σχολιάσει κανείς τις υπέροχες φωτογραφίες σου!

Trashman είπε...

Κάτω τα χέρια από τη Maria Adouaneta!..
(Δεν σε λένε) Μαρία, αν διαβάζεις αυτό, λατρεύω το μπλογκ σου και τα "τσιρίγματά" σου εδώ και χρόνια, είναι από τα αγαπημένα μου!...
Μπόσκο, ωραία συνέντευξη, όσο για τον παλιό σου φίλο που επανεμφανίστηκε, τουλάχιστον έκανε ένα καλό, ζωντάνεψε λίγο τα σχόλια του μπλογκ.

Ανώνυμος είπε...

Και με τη Δέσποινα Μοιραράκη να φωτογραφηθείς το ίδιο μου κάνει. Αρκεί να έχεις καλό τρουά-καρ...

jb

Фе́ммe скатале είπε...

Πάντα και παντού...η τριαντάτα των σχολίων..
Δεν φθονώ κανέναν, είμαι πολύ ελεύθερη, δεν ξέρω γιατί πρέπει να μ'αρέσει ό,τι κάνεις δηλαδή. Αν δεν θέλεις και "κακα" σχόλια, κλείστα. Προσβλητική δεν είμαι ποτέ . Απλά λέω τί σκέφτομαι. Όποιος προσβάλει, μόνο τον εαυτό του προσβάλει κι εγώ τον εαυτό μου τον έχω περι πολλού. Τωρα όσον αφορά τον ανώνυμο μάλλον να μαζευτεί. Το μπλογκ του Trempe ειναι ενα αριστουργημα για μενα. Μακάρι να γράφατε όλοι έτσι... Πάνο, ναι ναι αγοράκι μου, κομπλεξικότατη... με το κόλλημά της. Κοίτα μικροσκοπικέ΄Πάνο. κρίνε ό,τι βλέπεις. Εγω ήρθα εδω σε ενα ανοιχτό σπίτι και είπα τι σκεφτομαι γι αυτο που βλεπω και ΜΟΝΟ. Ανθρωπους και ζωες δεν κρινω ποτέ. Ο καθενας μεσα στα σκατα του ακομη μπορει να νιωθει ευτυχισμενος και δε μου πεφτει και λογος. Τις κρισεις ομως περικολληματος κλπ αφησε τις γιατι πραγματικα δε σε παιρνει.

BOSKO είπε...

Trashman...
όχι και φίλος μου, δεν είναι κανένας φίλος μου εδώ μέσα πλην όσων έχει τύχει να πούμε και δυο κουβέντες από κοντά. Σιγά μην περίμενα το blogging να κάνω φίλους, θες και τα λες κι εσύ τώρα; Εδώ είμαι και θα είμαι να προκαλώ τη συμπάθεια, την αντιπάθεια, τη χλεύη, το θαυμασμό, το διάλογο, τη διαφωνία, τον τσακωμό, την αγάπη ακόμα. Αβρότητες δε χωράνε στα Άσματα και Μιάσματα, πάρτε το χαμπάρι κι όποιος θελήσει να μου πάει κόντρα, θα με βρει μπροστά του. Έτσι, βρε αδερφέ, για να γελάμε και να πλάθω εγώ μελλοντικά σενάρια με την κάψα του καθενός!

BOSKO είπε...

jb...
α, γεια σου, τα' πες όλα πάλι!

BOSKO είπε...

Maria Adouaneta (de me lene Maria)...
και που ξέρεις εσύ τι κάνω εγώ; Ή μάλλον νομίζεις ότι σου επιτρέπεται να ξέρεις πέραν όσων εγώ επιτρέπω για την πάρτη μου; Γιατί να κλείσω τα σχόλια μου; Μήπως να χρειάζεται ειδική πρόσκληση για να μπει κανείς στο blog μου, όπως κάνεις εσύ με το δικό σου; Βλέπω, δυσαρεστήθηκες κι εσύ από σχόλια άλλων συνbloggers. Επίσης, επειδή εσύ έθιξες το θέμα των φωτογραφιών, κουμάντο κάνε στο "σπίτι" σου και μόνο σ' αυτό. Ουδέποτε με απασχόλησε προσωπικά το στήσιμο ενός blog κι αν δε μου άρεσε ποτέ δεν άφηνα σχόλιο. Είμαστε κι ωραία παιδιά και μεγάλες ψωνάρες, τι να κάνουμε τώρα; Μας αρέσει να βάζουμε τις φάτσες μας φάτσα- κάρτα. Όσο για το blog του trempe, πήγαινε λίγο πίσω και θα δεις ότι ήμουν απ' τους πρώτους που του' χα "αφήσει" θετική ενέργεια για τον τρόπο γραφής του. Εν συνεχεία, δεν τον παρακολούθησα, εφόσον το' χε ψιλοπαρατήσει το σπορ και κυρίως επειδή βαριέμαι αφόρητα τα ποιητικίζοντα blogs πλην εξαιρέσεων. Ειλικρινά, δεν πιστεύω κι εγώ ότι φθονείς, μα ενδεχομένως γι' αλλού να κίνησες κι αλλού να σ' έβγαλε ο δρόμος (όχι ότι δε θα κοιμηθώ το βράδυ, σκεφτόμενος κιόλας την περίπτωση σου). Και για να τελειώνουμε, στο ξαναλέω, με ταύτισες με τους μπάτσους κι αυτό σημαίνει ότι θα μπορούσα να σου φάω το λαρύγγι αν σε πετύχαινα πουθενά. Δε θα το κάνω όμως...Η βία μου αρέσει μόνο εκ του μακρόθεν.
υ.γ. ρε συ, Μαρία Αντουανέτα, σοβαρά τώρα, δε διασκέδασες απ' το μεσημέρι και μετά; εμένα μου φτιάξατε τη μέρα όλοι, που σήμερα ειδικά προβλεπόταν βαρετή!
υ.γ2. πάντα για την τριαντάρα όλα! Σαραντάρα δε λες καλύτερα; έβαλες κι εσύ, καλή μου, το χεράκι σου σ' αυτό και σ' ευχαριστώ!

Ανώνυμος είπε...

Άκουσε, κοριτσάκι, μικροσκοπική αναδεικνύεσαι εσύ από τη ζηλοφθονία σου προς τον συγγραφέα του μπλογκ. Ποιος ξέρει άραγε τι σκατά τρως εσύ κάθε μέρα και ξεσπάς κατά τέτοιον τρόπο. Ό,τι είσαι κολλημένη, είσαι, δε χωράει καμία αμφιβολία. Απορώ γιατί ξαναπέρασες και απορώ με τον BOSKO που εμφάνισε το σχόλιο σου...

Μάνος

BOSKO είπε...

Ανώνυμος...
Μάνος ή Πάνος;
πώς μου το' χε πει κάποτε η συχωρεμένη η Βίκυ Μοσχολιού: "Μίκη ή Βίκυ;"
ρε παιδιά, stay cool, μην τσακώνεστε άλλο, εγώ τη χτύπησα πάλι τη σαραντάρα μου καλοκαιριάτικα και στάνιαρα!
Προτείνω να πάμε όλοι για μπάνιο παρέα! Με ένα παλιό πούλμαν, όπως η Αλίκη στο "Ξύλο βγήκε απ' τον Παράδεισο"! Οδηγός θα' ναι ο Πουλικάκος, εισπράκτορας ο trempe, η Μαρία Αντουανέτα θα κρατάει την κονσέρβα και θα τραγουδάει "Έχω ένα μυστικό", ενώ ο jb κι εγώ θα τιτιβίζουμε σαν πουλάκια! Μια χαρά, βρε, θα περάσουμε, σκεφτείτε το λίγο! Κι άμα λάχει, πέφτει και καμιά παρτούζα εκεί στα χώματα της υπαίθρου! 2009 έχουμε, σε λίγο γιορτάζουμε τα 40χρονα του Woodstock, επομένως MAKE LOVE- NOT WAR, τι καλύτερο;

Anestis είπε...

****Εκτός θέματος****
Πρόσφατα ανακάλυψα το σπιτικό σου και είδα φως (Χατζιδάκις, Φλέρυ, Μαρίζα...) και μπήκα!!Δυο μέρες ρεπό έπεσαν υπέρ "ασμάτων και μιασμάτων" Αλοιθώρισα από το online διάβασμα αλλά χαλάλι, το ευχαριστήθηκα!Το ντοκυμαντέρ για τη Φλέρυ πώς θα γίνει να το δούμε που το ψάχνουμε τόσα χρόνια απεγνωσμένα;;

anestisni@gmail.com
Χαιρετώ κι ευχαριστώ

BOSKO είπε...

Anestis...
κι εσύ, ρε άνθρωπε, στο καυγατζίδικο post βρήκες ν' αφήσεις σχόλιο; αφού με βλέπεις ότι κάθε μέρα κάνω ανάρτηση, δεν περίμενες μια στάλα;
θα στο δώσω εγώ το ντοκιμαντέρ για τη Φλέρυ σε dvd, don't worry.
καλώς άφησες το e-mail σου, θα επικοινωνήσουμε. Αν αργήσω να σου γράψω, ξαναστείλε, έχω πολύ τρέξιμο αυτό τον καιρό (μην κρίνεις από σήμερα που ήμουν όλη μέρα στο λάπτοπ).

σ' ευχαριστώ για την επίσκεψη!

Ανώνυμος είπε...

I love you bosko...
έτσι σκέτο...
γιατί δεν πλήττω ποτέ μαζί σου...

BOSKO είπε...

Ανώνυμος...
πως το' λεγε εκείνο το τραγουδάκι του Πορτοκάλογλου;
Πότε θα σε βαρεθώ να σε αλλάξω κλπ.

"Αισθηματική ηλικία" είπε...

Πραγματικά το καταδιασκεδαζω. Διαβασα με ενδιαφερον την συνέντευξη. Δεν χωρα αμφιβολία ότι είναι ειλικρινής κατάθεση. Διάβασα και τα σχόλια.

Σκέφτομαι πόσο ομοιας αισθητικής είναι με τις μεσμεριανες εκπομπές.

Αυτο κάνει σίγουρα διασκεδαστική την ανάγνωσή τους αλλά ταθτόχρονα να δικαιώνει την γεροντική μου άποψη για αυτό το νεο κοινωνιό υβρίδιο που ονομαζω "η γενιά των 30-34 στην Ελλάδα της Ληθης"

Πολλά Εγω, πολλή προστασία του ιδιωυικού, πολλη ΜΗ ΑΝΟΧΗ της διαφορετικής άποψης.

Σκεφτείταε άραγε γιατί?
Γιατί τόσο φόβο να γεννά η αντιπαραθεση, κι όχι δημιουργικότητα?
Τι είδους αναπηρία διαλεκτικής είναι ετούτη?
Κι αν είναι μεταδοτική, γιατί δε την αντιμετωπίζουμε εμεις οι ίδιοι σαν πανδημία παιρνοντας μέτρα, όπως σεβασμος, ανοχη, κατανόηση και πάλι σεβασμος?

BOSKO είπε...

"Αισθηματική ηλικία"...
εσύ καλά τα λες, αλλά τέτοια ώρα, τέτοια λόγια. Πάω να χτυπήσω το νέο μου post και μετά να την πέσω. Εύχομαι το πρωί να βρω απαντήσεις των bloggers στα ερωτήματα που βάζεις.
Σχολιάζω μόνο αυτό που γράφεις: "Πολλά Εγω, πολλή προστασία του ιδιωτικού, πολλη ΜΗ ΑΝΟΧΗ της διαφορετικής άποψης".
Τι να πεις όταν αυτοί που σου τη λένε, ο ένας έχει κλείσει τα σχόλια του κι ο άλλος την είσοδο στο blog του. Ενώ ο καημένος ο bosko, λέει τη γνώμη του και πάει σαν πρόβατο στη σφαγή! Λύκος ειν' όμως και τρώει λαρύγγια! γγκκρρρρ!!!

igkros είπε...

Ακόμη δεν έχω καταλάβει τι τους χαλάει τους εκλεκτούς αναγνώστες σου φίλε μπόσκο.

Τα λεγόμενα του Πουλίκα, ο Θεοδωράκης και η σχέση του με την ασφάλεια, ο Άσιμος που ήταν ή δεν ήταν φουκαράς, η Μόνικα που ξεπερνάει τον Θεοδωράκη (το διάβασα και αυτό Χριστούλη μου!) ή εσύ που ανεβάζεις ανερυθρίαστα φωτογραφίες σου με την Πλάτωνος και την Κωχ?

Μάλλον περισσότερο από όλα αυτά τους χαλάει ο ίδιος τους ο εαυτός και επιτηδευμένος τσαμπουκάς τους. Για αυτό παιδιά ότι σας χαλάει μην το πίνετε. Αλλάξτε το και θα βρείτε την υγειά σας.

ΥΓ: Για την συνέντευξη του Πουλίκα τι να πω? Τον ξέρουμε και τον αγαπάμε για αυτό που είναι. Τουλάχιστον έχει μια συνέπεια ο άνθρωπος, δεν κοροιδεψε ποτέ για να λέει σήμερα έτσι και αυριο γιουβέτσι(όπως άλλα καλόπαιδα της γενιάς του 114 και του Πολυτεχνείου)

ΥΓ1: Και όχι παιδιά μην χαλιέστε αλλά η Μόνικα δεν είναι ανώτερη του Θεοδωράκη (ή όπως είχα διαβάσει σε κάποιο έντυπο που έλεγε ότι είναι ο νέος Χατζιδάκις). Απλά εκφράζει την εποχή της η κοπέλα (όπως έκανε και ο Μίκης στη νιότη του) με το αβαντάζ για το κοινό της να έχει το περιθώριο να ακούσει και την Βίσση στο Ηρώδειο και τον Πλιάτσικα στο Καραϊσκάκη!

BOSKO είπε...

alps...
καλώς τον!
έπρεπε να ήσουν χθες εδώ στον on line καυγά, τώρα μου' φυγε η όρεξη. Έχεις πολύ δίκιο, τον Πουλικάκο τον αγαπάμε γι' αυτό που είναι, όμως το σχόλιο περί Μόνικας και Θεοδωράκη νομίζω πως είχε περιπαιχτικό χαρακτήρα, δηλαδή πιο κοντά σ' αυτό που λες κι εσύ.
Η Βίσση στο Ηρώδειο,ε; Δεν είναι ψέμα τελικά...

Ανώνυμος είπε...

ΝΑΙ, ΡΕ ΠΑΛΙΟΜΑΛΑΚΕΣ ΑΝΑΡΧΟΦΑΣΙΣΤΕΣ, Η ΑΝΝΟΥΛΑ ΣΤΟ ΗΡΩΔΕΙΟ! ΖΗΛΕΥΕΤΕ; ΜΙΑ ΖΩΗ ΟΙ ΧΟΝΤΡΕΣ ΜΕ ΤΙΣ ΚΕΛΕΜΠΙΕΣ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΣΑΝ ΚΑΙ ΕΣΠΑΓΑΝ ΤΑ ΜΑΡΜΑΡΑ!

BOSKO είπε...

Ανώνυμος...
εσένα πάλι σε δημοσιεύω, αφενός γιατί έχεις πλάκα και αφετέρου, γιατί μου στρογγύλεψες τον αριθμό των σχολίων! Τη χτύπησα και την πενηντάρα με λίγα λόγια! Επί του θέματος, τώρα, αν ήταν η μαλακία μίνι φούστα, εσύ θα ήσουν Σκοτσέζος!

ENDLESS LOVE είπε...

ΗΑΗΑΗΑΗΑΗΑΗΑΗΑ εντάξει, παιδιά, εγώ το καταχάρηκα, πραγματικά, τα διάβασα όλα, εγώ εκτιμώ το blog αυτό, όπως φυσικά και τον ιδιοκτήτη του, γιατί πρώτον μαθαίνω πράγματα μου είναι άγνωστα, όπως πχ. την προσφορά του Πουλικάκου στο ελληνικό ροκ.. όπως είπε κι ο Πάνος (εκτός κι αν είναι από Γερμανία και τον ξέρω!) απλά, η ανοιχτή παράθεση φωτογραφιών του ιδίου είναι λογικό να "γεννήσει" αντιπάθειες. Εγώ προσωπικά γουστάρω πολύ τον Μποσκο, τον θεωρώ γνήσιο αν μη τι αλλο ανταποκριτή της όποιας πολιτιστικής κίνησης γίνεται αυτή τη στιγμή στον τόπο μας, και γι'αυτό θα ήθελα να του πω θερμά συγχαρητήρια και μπράβο στο κουράγιο του!
Με βαθύτατη εκτίμηση,
Δανάη

BOSKO είπε...

ENDLESS LOVE...
καλώς ήρθες!
ναι, ναι, λέγε κι άλλα, να τα βλέπουν και να σκάνε οι ζουλιάρηδες!
εσένα ως νεοφώτιστο μέλος της πελατείας μου, θα σου κάνω έκπτωση!
σ' ευχαριστώ για το σχόλιο, anyway!

Γ.Κ. είπε...

Πολύ καλή η συνέντευξη, τα υπόλοιπα πρέπει να ξέρουμε καλά με ποιούς τα συζητάμε πιστεύω, γιατί αλλιώς, μάλλον χάνουμε το χρόνο μας άδικα... Ας μείνουμε στην ίδια τη συνέντευξη και σε όποιους αρέσει στο κάτω κάτω ...
Τον Δ.Π. τον οποίο προσωπικά εκτιμώ ιδιαίτερα, δε νομίζω να αγγίζουν τέτοιες ανόητες και αδικαιολόγητες ( γιά να μη πω και τίποτα πιό βαρύ) "απόψεις" ...
Θα μπορούσα να γράψω πολλά, αλλά ο άνθρωπος είναι ιστορία από μόνος του, τι να γράψει λοιπόν και τι να πεί κανείς περαιτέρω; Άσε που δε συνηθίζω ούτε και πολυγουστάρω τους σχολιασμούς,τους βαριέμαι αρκετά αλλά καιρό είχα να το κάνω,δεν άντεξα!
Να συγχαρώ και τον φωτογράφο γιά τις κατά σειρά (1), (2) και (5)φωτογραφίες, πραγματικά πολύ καλές!
Κατά τα άλλα, κρατάτε ψηλά τον πήχη εσείς με τα blogs γιατί διαφορετικά θα καταντήσετε πολύ χειρότεροι απ' αυτούς που σας καταπιέζουν συστηματικά κι εφ όρου ζωής σας πίνουν το αίμα...
Δείτε τη ζωή με καλό μάτι γιά όσο προλαβαίνετε, αφήστε τα κολλήματα και κοιτάχτε να γράψετε τη δική σας ιστορία αφού θέλετε να έχετε και γνώμη!
Μπορούμε να κάνουμε αυτή τη ζωή πιό χαμογελαστή και δίκαια γιά όλους και όλες; Αυτά και άλλα να κοιτάτε κι όχι να ξεστομίζετε/γράφετε ότι σας κατέβει έτσι επειδή πήρατε κι εσείς υπολογιστή και βάλατε και ίντερνετ...


Από τα πέρατα ενός ακόμη μοναχικού καλοκαιριού στην Αθήνα και μιάς ακόμη δύσκολης νύχτας, ευχές γιά όλους σας από καρδιάς!
Επιτρέψατέ μου ...

BOSKO είπε...

Γ.Κ. ...
"...τα υπόλοιπα πρέπει να ξέρουμε καλά με ποιούς τα συζητάμε πιστεύω, γιατί αλλιώς, μάλλον χάνουμε το χρόνο μας άδικα..."
το' χω σκεφτεί κι εγώ αυτό που λες πολλές φορές, μάλιστα ένας φίλος μου' λεγε χθες βράδυ "τι κάθεσαι και τσακώνεσαι με κόσμο που δε γνωρίζεις;" αυτή ειν' όμως η αξία των blogs, αν θέλουμε να τα βλέπουμε ως μέσο έκφρασης, επικοινωνίας και διακίνησης ιδεών. Δεν πρόκειται δηλαδή εγώ να πείσω κανέναν για την αξία του συγκεκριμένου καλλιτέχνη και φίλου, τη στιγμή που απλά δημοσιεύω μια συνέντευξη μαζί του, προορισμένη αρχικά για το περιοδικό, στο οποίο εργάζομαι.
"...Δείτε τη ζωή με καλό μάτι γιά όσο προλαβαίνετε, αφήστε τα κολλήματα και κοιτάχτε να γράψετε τη δική σας ιστορία αφού θέλετε να έχετε και γνώμη!
Μπορούμε να κάνουμε αυτή τη ζωή πιό χαμογελαστή και δίκαια γιά όλους και όλες; Αυτά και άλλα να κοιτάτε κι όχι να ξεστομίζετε/γράφετε ότι σας κατέβει έτσι επειδή πήρατε κι εσείς υπολογιστή και βάλατε και ίντερνετ..."
αυτό πάλι, ομολογώ, δεν το πολυκαταλαβαίνω. Κι εσύ ότι θες δεν ξεστομίζεις/ γράφεις αυτή τη στιγμή; δικαίωμα του καθενός είναι να διαχειρίζεται όπως θέλει το μπλογκόσπιτο του. Όσο για την ίδια τη ζωή, σίγουρα δε θα την ομορφύνουν ούτε τα ιστολόγια, ούτε το ίντερνετ, αυτή ειν' η αλήθεια κι ας μην είμαστε τόσο ονειροπόλοι.
σ' ευχαριστώ που πέρασες και άφησες το σχόλιο σου!

Fataliste είπε...

Έστω και καθυστερημένα γράφω και γω 2 λέξεισ για την εν λόγω συνέντευξη. Ο Πουλίκας τα λέει όντως έξω απο τα δόντια χωρίς περιστροφές και νομίζω αυτή είναι μια απο τις μεγαλύτερες αρετές του. Καταπληκτικές είναι και όλες οι ιστορίες. Αυτή με το LSD και τη λίμνη του Μαραθώνα την έχει κλέψει και ο Τσεμπερόπουλος στην "Πίσω Πόρτα" όπου βάζει τον ήρωα να ρίχνει παραισθησιογόνο στην σούπα χουντικών στρατιωτικών. Bosko δεν κατάλαβα γιατί ξαφνιάστηκες τόσο πολύ με το σχόλιο του Θεοδωράκη για τους αστυνομικούς. Δεν ξέχασε το Δεκέμβρη ο Θεοδωράκης, απλά ποτέ δεν τον κατάλαβε. Λίγες μέρες μετά το φόνο του Αλέξη έγραφε κείμενο στην Ε όπου συνέκρινε τα γεγονότα με τα Ιουλιανά και τον χαμό του Πετρουλα και έλεγε πως "τότε ήταν αλλιώς" και πως δεν έσπασε ούτε τζάμι, τη στιγμή που βέβαια η Αθήνα καιγόταν στην κυριολεξία για ένα μήνα. Τεσπα. Οι εμπειρίες του Θείου Νώντα είναι τρομερά ενδιαφέρουσες (βλέπε οικογενειακή κατάσταση, Λονδίνο, φυλακη για "μαύρα") και σίγουρα έπαιξε μεγάλο ρόλο η φιλική σας σχέση για το γεγονός πως στα εκμυστηρεύτηκε αβίαστα όλα αυτά.
Ασχετο - ακόμα προσπαθώ να βρώ το "Κύτταρο" - το χρειάζομαι για δουλειά/βιβλίο, σε πήρα στον σταθμό αλλά τζίφος. Πες μου τι να κάνω. Χίλλια ευχαριστώ και πάντα τέτοια Φ.

BOSKO είπε...

Fataliste...
αν το έκλεψε ο σκηνοθέτης στην "Πίσω πόρτα", τότε να υποθέσουμε ότι και οι γνωστοί στίχοι του Τζίμη Πανούση "θα ρίξω LSD στη λίμνη του Μαραθώνα, μπας και τη βρούνε οι ξενέρωτοι προλετάριοι", στον Πουλίκα χρωστούν κατά 99% τη δημιουργία τους. Σημειωτέον ότι παλιότερα Πανούσης και Πουλικάκος είχαν παίξει μαζί live.
Τώρα, περί του ντοκιμαντέρ για το Κύτταρο, σου εξήγησα στο πιο πάνω σχόλιο σου ότι πλέον με βρίσκεις στο Κανάλι 1 του Πειραιά, κάθε Σάββατο 18.00- 20.00 το βράδυ. Αύριο, θα' ναι ηχογραφημένη η εκπομπή, 15αύγουστο όμως θα βρίσκομαι εκεί. Τηλεφώνησε τις ώρες που σου είπα στο 210- 4224441 και αναζήτησε με!
χαιρετώ & περιμένω να τα πούμε!

Fataliste είπε...

Bosko -
efxaristw se, tha se parw sto stathmo meta tis 15.
Oson afora ti sunergasia Panousi kai Poulika nomizw pws to kalytero stigmiotypo einai ston "Drakoula twn Exarxeiwn" otan bainei o Poulikas os organon tis taxews kai stamataei to (istoriko) striptease tou Tzimakou. Re c, xarika para polu pou bgike to dvd tou "Aldevaran", etairo film pou psaxnw edw kai kairo. Htan katapliktiko to stigmiotupo tis tainias (me trelo aggliko ypotitlo) sto doc sou.

Unknown είπε...

Cut, xecut (οπως λεμε ξεκουτης)

Γιατι δηλαδη επειδη ηταν "χουντοκρατουμενη"η Ελλαδα επρεπε ο αλλος να κουβαλαει ναρκωτικα απο το εξωτερικο και να τα φερνει μεσα; και να λεει αργοτερα οτι μ΄αυτο το τροπο εκανε αντισταση κατα της χουντας; Γιατι αυτο διαφαινεται απο το κειμενο και το πνευμα που το παραθετεις
Κι αμα στο πει αυτο κανεiς στα ισια, τον κανεις "cut". Επειδη πεοφανως ή και καταφανως δε σου αρεσει η αληθεια, αλλα μαλλον η... συγκριτικη εκθειαση

Unknown είπε...

Cut, xecut (οπως λεμε ξεκουτης)

Γιατι δηλαδη επειδη ηταν "χουντοκρατουμενη"η Ελλαδα επρεπε ο αλλος να κουβαλαει ναρκωτικα απο το εξωτερικο και να τα φερνει μεσα; και να λεει αργοτερα οτι μ΄αυτο το τροπο εκανε αντισταση κατα της χουντας; Γιατι αυτο διαφαινεται απο το κειμενο και το πνευμα που το παραθετεις
Κι αμα στο πει αυτο κανεiς στα ισια, τον κανεις "cut". (εννοω το trempe kai isos kai mena tora) Επειδη πεοφανως ή και καταφανως δε σου αρεσει η αληθεια, αλλα μαλλον η... συγκριτικη εκθειαση...

Unknown είπε...

Cut, xecut (οπως λεμε ξεκουτης)

Γιατι δηλαδη επειδη ηταν "χουντοκρατουμενη"η Ελλαδα επρεπε ο αλλος να κουβαλαει ναρκωτικα απο το εξωτερικο και να τα φερνει μεσα; και να λεει αργοτερα οτι μ΄αυτο το τροπο εκανε αντισταση κατα της χουντας; Γιατι αυτο διαφαινεται απο το κειμενο και το πνευμα που το παραθετεις
Κι αμα στο πει αυτο κανεiς στα ισια, τον κανεις "cut". (εννοω το trempe kai isos kai mena tora) Επειδη πεοφανως ή και καταφανως δε σου αρεσει η αληθεια, αλλα μαλλον η... συγκριτικη εκθειαση...

Unknown είπε...

Cut, xecut (οπως λεμε ξεκουτης)

Γιατι δηλαδη επειδη ηταν "χουντοκρατουμενη"η Ελλαδα επρεπε ο αλλος να κουβαλαει ναρκωτικα απο το εξωτερικο και να τα φερνει μεσα; και να λεει αργοτερα οτι μ΄αυτο το τροπο εκανε αντισταση κατα της χουντας; Γιατι αυτο διαφαινεται απο το κειμενο και το πνευμα που το παραθετεις
Κι αμα στο πει αυτο κανεiς στα ισια, τον κανεις "cut". (εννοω το trempe kai isos kai mena tora) Επειδη πεοφανως ή και καταφανως δε σου αρεσει η αληθεια, αλλα μαλλον η... συγκριτικη εκθειαση...

Unknown είπε...

ΑΣΜΑΤΑ ΥΦΑΣΜΑΤΑ...

Cut, xecut (οπως λεμε ξεκουτης)

Γιατι δηλαδη επειδη ηταν "χουντοκρατουμενη"η Ελλαδα επρεπε ο αλλος να κουβαλαει ναρκωτικα απο το εξωτερικο και να τα φερνει μεσα; και να λεει αργοτερα οτι μ΄αυτο το τροπο εκανε αντισταση κατα της χουντας; Γιατι αυτο διαφαινεται απο το κειμενο και το πνευμα που το παραθετεις
Κι αμα στο πει αυτο κανεiς στα ισια, τον κανεις "cut". (εννοω το trempe kai isos kai mena tora) Επειδη πεοφανως ή και καταφανως δε σου αρεσει η αληθεια, αλλα μαλλον η... συγκριτικη εκθειαση...