Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2011

από-τη-βραδυά-γιώργου-σαραντάρη-στο-μουσείο-μπενάκη



Σήμερα το απόγευμα μου τηλεφώνησε η Μαρίζα Κωχ: Πάμε από το Μουσείο Μπενάκη που έχει βραδυά αφιερωμένη στον Γιώργο Σαραντάρη και θα προλογίσει η Νένα Βενετσάνου; Και δεν πάμε; απάντησα. Και πήγαμε! Η εκδήλωση, λοιπόν, που διοργάνωσε το Πολιτιστικό Σωματείο Γιώργος Σαραντάρης ξεκίνησε στις 20.00 ακριβώς μέσα σε μία κατάμεστη μικρή αίθουσα με προβολή ενός τηλεοπτικού πορτραίτου του ποιητή που σκηνοθέτησε ο Τάσος Ψαρράς.

Ένα πορτραίτο που το κυριότερο, για να μην πω μοναδικό, προσόν του ήταν η φανερή αγάπη του σκηνοθέτη για τις τέχνες, τα γράμματα και συνεπώς τον Γιώργο Σαραντάρη, το θέμα του δηλαδή.




Από το εν λόγω τηλεοπτικό πορτραίτο μάθαμε τα πάντα για τον ευαίσθητο ποιητή που έφυγε νεότατος στο ελληνοϊταλικό μέτωπο σε ηλικία 31 ετών. Στη photo αυτή, ας πούμε, που τράβηξα κατ' ευθείαν απ' την οθόνη της προβολής, βλέπουμε απόσπασμα ενός ημερολογιακού χειρόγραφου κειμένου του Σαραντάρη για τον έρωτα της ζωής του, την ποιήτρια Μελισσάνθη.

Θα πω κι εγώ δυο λόγια, δήλωσε αμέσως μετά το τέλος της προβολής ο 98χρονος ακαδημαϊκός Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος, ο τελευταίος εν ζωή προσωπικός φίλος του Γιώργου Σαραντάρη! Παρ' ότι συμμετείχε κι ο ίδιος μεσ' στο ντοκιμαντέρ του Ψαρρά δε δίστασε να το χαρακτηρίσει φλύαρο και έσπευσε με τις δικές του σημειώσεις να αποκαταστήσει την ιστορική αλήθεια για τον ποιητή. Τον άκουσα λίγο στην αρχή, αλλά όταν είδα πως η ομιλία του ξεπέρασε σε διάρκεια την προβολή,


μπάφιασα για τσιγάρο και περιηγήθηκα σόλο εντός του Μουσείου Μπενάκη, απολαμβάνοντας το ηλεκτρονικό σέρτικο με άρωμα μήλου! Παρεμπιπτόντως, μια χαρά τό'χω βολευτεί το συγκεκριμένο σκεύασμα εδώ και δέκα μέρες, πράγμα που μου φαινόταν αδιανόητο τόσο φανατικός των Winston που ήμουν. Βέβαια, το γεμίζω πέντε φορές ημερησίως με το νικοτινούχο υγρό και μάλιστα 24άρι, τη μεγαλύτερη δηλαδή ποσότητα. Ας είναι! Ήδη νιώθω την πίεση μου καλύτερα και την τσέπη μου, μπορώ να πω, ασχέτως αν έχει καταντήσει κιτσιό του κερατά το ηλεκτρονικό κάπνισμα...



Πάμε πάλι εντός της αίθουσας, όπου ο σκηνοθέτης Τάσος Ψαρράς παρέλαβε βραβείο από την ερμηνεύτρια και τραγουδοποιό Νένα Βενετσάνου, μέλος του διοικητικού συμβουλείου του Σωματείου Γιώργος Σαραντάρης.



Ο Ψαρράς απολογούμενος κατά κάποιο τρόπο στον καθηγητή Δεσποτόπουλο ζήτησε συγνώμη για την παράθεση τόσων πολλών στοιχείων μέσα στο ωριαίο ντοκιμαντέρ του, εκφράζοντας την άποψη πως εάν μπορούσε να γνωρίσει τον Σαραντάρη σίγουρα θα γίνονταν φίλοι μεταξύ τους.



Εν συνεχεία, η Βενετσάνου παρουσίασε ολόκληρη την υπάρχουσα βιβλιογραφία του ποιητή, αλλά και τον πρόσφατο δίσκο της Μαρίζας Κωχ με μελοποιημένα ποιήματα του. Στο σημείο αυτό να δηλώσω δημόσια ότι μάλλον δεν είμαι καθόλου σοβαρός άνθρωπος, εφόσον η μόνιμη τάση μου για παρωδία των πάντων, μου έφερε νευρικό γέλιο, σκεπτόμενος τι σουρεαλιστικό θα ήταν εάν σε μια εκδήλωση για τον Σαραντάρη δεν υπήρχαν η Βενετσάνου ή η Κωχ, αλλά η Ρίτα Σακελλαρίου, η οποία θα τραγουδούσε Οι σαραντάρες ίσον με δύο εικοσάρες!



Η φιλόλογος και ερευνήτρια του έργου του Σαραντάρη, Ολυμπία Καράγιωργα, με επανέφερε στην τάξη. Η γυναίκα αυτή κυριολεκτικά αφιέρωσε τη ζωή της στην έκδοση ενός βιβλίου για τον ποιητή, συγκεντρώνοντας υλικό επί τρεις ολόκληρες δεκαετίες! Αν μη τι άλλο, πάντως, η Καράγιωργα διαθέτει χιούμορ συν τοις άλλοις, αφού μας αφηγήθηκε μεταφυσικές προσωπικές ιστορίες της με τον Σαραντάρη.





Είναι δυνατόν να μην έκλεινε η εκδήλωση με τραγούδι τη στιγμή που βρισκόταν η Μαρίζα εκεί; Μόλις την κάλεσε η Νένα, πήρε το μικρόφωνο και τραγούδησε α καπέλα και απλόχερα, όπως πάντα, το Πάνω στη θάλασσα εγώ τραγουδώ, το τραγούδι που άνοιγε τον δίσκο της!














Ακολούθως και κατόπιν παρότρυνσης του κοινού της αίθουσας, η Νένα Βενετσάνου τραγούδησε επίσης α καπέλα το Ποιος ειν' τρελός από έρωτα του Μάνου Χατζιδάκι από τον Μεγάλο Ερωτικό, σε ποίηση Σαραντάρη. Εν κατακλείδι, έχοντας διαβάσει το βιβλίο της Καράγιωργα εδώ και χρόνια και βέβαια αρκετά από τα ποιήματα του (ο Σαραντάρης αν και πέθανε νέος άφησε ένα ογκωδέστατο έργο), θεωρώ ότι γνωρίζω αρκετά πράγματα για την περίπτωση του. Δεν θα έλεγα ότι ανήκει στους ποιητές μείζονος σημασίας, όσο και αν χαρακτηρίστηκε από κάποιους ποιητής ισάξιος του Σολωμού, βοήθησε πολύ τον Οδυσσέα Ελύτη στο ξεκίνημα του και είχε την εκτίμηση μέχρι και του Γιάννη Σκαρίμπα. Είσαι σοφή, γιατί είσαι αγνή, είπε κάποτε ο Σαραντάρης σε μια φίλη του, όπως μας πληροφόρησε κατά την ομιλία του ο Δεσποτόπουλος. Καλό; γυρίζει και με ρωτάει η Μαρίζα. Μπαα...της απαντάω. Τι να πεις κι εσύ τώρα - πρόσθεσε η ευφυής Μαρίζα - εσύ βρίσκεσαι στον αστερισμό της Γώγου!

16 σχόλια:

Ζαχαροπλάστης είπε...

Καλά ρε συ Αντώνη, εσύ έκοψες το κάπνισμα κι άρχισες την πίπιζα;;χαχαχαχα

BOSKO είπε...

Ζαχαροπλάστης...
εναλλακτικός τίτλος post: ο bosko, η Μαρίζα και η πίπιζα!
καλά λες, μα τι πίπιζα!
χαχαχαχαχα

βλαχακι (το) είπε...

άντε ρε άνθρωπε που νόμιζα και γω ότι έπαιζες πνευστό, όντας πλησίον των μουσικών οργάνων του μπενάκη...

Αθανασία είπε...

Καλημέρα καλό μου...εμ,τον Σαραντάρη τον θυμάμαι λίιιγο,πολύ λίγο από το σχολείο?...νομίζω...πάντως οφείλω να ομολογήσω ότι ήταν,ωραίος άντρας!!για τα δεδομένα της εποχής του θα πρέπει,να ήταν ιδιαίτερα γοητευτικός ε,κι οι ποιητές έχουν πάντα πέραση!!!ιδιαιτέρως στα νεαρά κοριτσάκια...ό-λες έναν ποιητή ψάχνουν στη ζωή τους!!!!αυτός θα πρέπει να'χε κάψει πολλέεες καρδούλες στην εποχή του....χαααααχαααααααχααααα! έγραψε ο Ζαχαροπλάστης μας!άκου πίπιζα το τσιγάρο σου!!!χααααααχααααααχαααααχ!καλόοοοοο!φιλάκια καλό μου!....

BOSKO είπε...

βλαχακι(το)...
έτυχε το ντεκόρ, δεν το επέλεξα - τη συγκεκριμένη αίθουσα του μουσείου, εννοώ...

BOSKO είπε...

Αθανασία...
ο Σαραντάρης, όπως μάθαμε από το ντοκιμαντέρ του Ψαρρά, μάλλον ασέξουαλ ήτανε. Και η σχέση του με τη Μελισσάνθη ως ερωτική φιλία αναφέρεται. Ήταν τόσο ρομαντικός, λένε, που αδιαφορούσε για ολοκληρωμένες σεξουαλικές σχέσεις, φοβούμενος μη χαθούν τα συναισθήματα του. Δεν τα λέω εγώ αυτά, στο ντοκιμαντέρ-τονίζω- τα άκουσα. Τι να πεις...

despinach. είπε...

πάντως δεν είσαι ο μόνος που ζει στον αστερισμό της Γώγου μου φαινεται, διαβάζοντας τον τίτλο του ποστ το διάβασα ως εξής "από τη βραδιά του γώγου σαραντάρη..." και έτριβα τα ματάκια μου!:P
ο Σαραντάρης τελικά έβαζε όλο τον ερωτισμό στην ποίησή του μου φαίνεται...το πιο φευγάτο και πανέμορφο τραγούδι του Μεγάλου Ερωτικού για μένα!

Αθανασία είπε...

Ε,εμ τ ί είναι η ερωτική φιλία καλό μου? αλλά δ εν είχε κι άδικο ο άνθρωπος...εάν περάσεις, στο...'άλλο' με κάποιον έ,τότε καταστρέφονται τα πάντα,πιστέυω εγώ...λίιγοι στην εποχή μας,το βλέπουν έτσι...πολλοί θα θέλαν να έχουν μιά τέτοια σχέση,με κάποιον που να είναι,περισσότερο...'εγκεφαλική' ας το πώ έτσι,παρά....'σαρκική' ίσως?? μάλλον αυτό έχει,καταστρέψει κάπου τις ερωτικές σχέσεις των ανθρώπων...το ότι εστιάζουν,κυρίως στο θέμα 'σάρκα'....και ικανοποίηση περισσότερο των σαρκικών επιθυμιών τους παρά στο θέμα,'ψυχή και πνέυμα'....μιά σχέση δ εν βασίζεται μό-νο στη σαρκική επαφή ή ικανοποίηση των βιολόγικών αναγκών μό-νο ένός ανθρώπινου όντος υπάρχει και ο σωματικός-βιολογικός πόθος δ ε λέω οκ?..... αλλά ό χι όμως να το παράτραβάμε με αυτό το θέμα....καλά έκανε,ο άνθρωπος και το'βλεπε έτσι...μ'αρέσει ο τρόπος που σκεφτόταν....ο Σαραντάρης...φιλάκια....

BOSKO είπε...

despinach. ...
καλό!
Γώγος Σαραντάρης!

BOSKO είπε...

Αθανασία...
γιατί, βρε Αθανασία μου, καταστρέφονται όλα τ' άλλα; Φυσιολογικό είναι το σεξ στη ζωή δυο ανθρώπων. Τι θα κάνουν, θα συζητήσουν μία, δύο, τρεις, θα τα βρουν, ε να μην πέσει κι ένας πήδουλος μετά; Αλλιώς θα καταντήσουν αηδία...Μη σου πω ακόμη ότι ο έρωτας εκ του μακρόθεν Σαραντάρη-Μελισσάνθης μού θύμισε ηλίθιους έρωτες που αναπτύσσονται μέσω διαδικτύου. Συμφωνείτε ή διαφωνείτε;

Αθανασία είπε...

Ε,εγώ καλό μου, ΔΕΝ είπα να μ ην υπάρξει πο-τέ,σαρκική επαφή ανάμεσα σε δύο ανθρώπινα,όντα!! βεβαίως και θα υπάρξει...αλίμονο αλλά είπα ότι οι σημερινοί (νέοι κυρίως)οκ?το μόνο που τους ενδιαφέρει,είναι αυτό!!όταν κάνουν σχέση με κάποιον,τη κάνουν σκεπτόμενοι πρώ-τα αυτό!!!και μετά πολλά άλλα που ίσως,είναι σημαντικότερα από αυτό...και έχουν αναγάγει το σέξ,σε πρώτη ανάγκη ενώ υπάρχουν άλλες πολύ πιό σημαντικές από αυτό...έχει γίνει πλέον πως να το πώ...αηδιαστική αυτή η εμμονή μας με το σέξ γενικά.....γιατί πλέον εμμονή έχει καταντήσει αυτό...αυτό εννοούσα...καλησπέρες...

despinach. είπε...

Βosko, δεν υπάρχει ηλίθιος ερωτας!

BOSKO είπε...

Αθανασία...
καλά, λοιπόν, με έπεισες!
να, σου λέω κι εγώ τη φράση του Σαραντάρη: "Είσαι σοφή, γιατί είσαι αγνή":-))

BOSKO είπε...

despinach. ...
οι συγκεκριμένοι έρωτες, του διαδικτύου δηλαδή, ασυζητητί είναι ηλίθιοι. Πως είναι δυνατόν να ερωτευθείς ένα άτομο που δεν έχεις δει/γνωρίσει ποτέ από κοντά;
βέβαια, έχω συναντήσει και ανθρώπους που γνωρίστηκαν μέσω διαδικτύου (στα blogs αναφέρομαι, όχι σε sites γνωριμιών), οι οποίοι βρέθηκαν, τα είπαν και τα "φτιάξανε". Σπάνιες περιπτώσεις, αλλά καταγραμμένες. Εξακολουθώ όμως να πιστεύω πως φιλίες ή ερωτες μέσω διαδικτύου δεν είναι πολύ σόι...

despinach. είπε...

ναι, σε αυτό που λες στο τέλος συμφωνώ...το άλλο όμως που περιγράφεις δεν είναι έρωτας, αλλά..."μαλακία"
πως μπορεί να το πει κανείς έρωτα! αλλά δε νομίζω να συγκρίνεται με τον έρωτα των δύο ποιητών, που είναι κάτι άλλο...πόσοι άνθρωποι έχουν ερωτευτεί με αυτό τον εγκεφαλικό τρόπο και τους είναι δύσκολο να αγγίξουν ο ένας τον άλλο...ο Αγγελάκας έχει πει "ερωτεύτηκα τους ανθρώπους που δεν κατάφερα να αγγίξω..."

Αθανασία είπε...

Ε,γειάσου καλό μου...ε,νομίζω έχεις εν'μέρει δίκιο,σε ό,τι λες περί διαδυκτιακών φιλιών και ερώτων?(ντάξει εν'μέρει)...ε,εγώ όσα άτομα έχω γνωρίσει εδώ,μέσα και έχουμε διαδυκτιακή φιλία (ανάμεσά τους κ αι εσύ)οφείλω να πώ,ότι έχω διαπιστώσει ότι είναι πάαρα πολύ καλά άτομα...(κι ας μη τα'χω γνωρίσει πο-τέ από κοντά) (εκτός από πολύυυ λίγες εξαιρέσεις που έτυχε να 'συναντήσω'εδώ μέσα που ντάξει μου άφησαν πολύυυ κακή εντύπωση...μπορείς να καταλάβεις πιστέυω,πολλά κ αι από τον τρόπο,που γράφει κάποιος...άσχετα αν τον έχεις δεί ή αν όχι...ο τρόπος που γράφει λέει πολλά γι'αυτόν,τη ψυχοσύνθεσή του κλπ,κλπ...και φυσικά κα ν είς δ ε μπορεί,να κρυφτεί πουθενά ακόμη κι εδώ,μέσα....και ακόμη και μέσα από τα γραπτά του,τα σχόλιά του κλπ,κλπ...μπορείς να καταλάβεις πολλά...τώρα όσο για τους λεγόμενους 'διαδυκτιακούς έρωτες' ε,πολύυυυυυυυυ σπάνιες περιπτώσεις αυτές....αρκετά σπάνιες θα'λεγα.... (πρωσοπικά ΔΕΝ μου έτυχε κα θό λου να μου συμβεί κάτι τέτοιο) τόσα χρόνια που είμαι'δω μέσα (από το 2007 και πιό πρίν)....και πιστέυω ούτε και θα γίνει....κι εγώ το βλέπω, 'κάπως' σε σχέση με αυτό...με ξενίζει κάπως? ή πολύυυ η ιδέα,να ερωτευθώ κάποιον που δ ε ξέρω,και δ εν έχω δεί ποτέ από κοντά...οπότε μένουμε νομίζω στο κομμάτι,φιλία μό-νο!!!πάντως έχεις δίκιο σε ένα μέρος σ'αυτά που λές...φιλάκια....