Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2011

στις-πρόβες-με-τα-λόγια-των-ποιητών-και-τα-τραγούδια-της-nico



Στις κατ' οίκον πρόβες με τη Λουκία Μιχαλοπούλου συνηθίζουμε να ακούμε πολύ, παρέα, τους δίσκους της Nico, το Chelsea girl του ΄67 και το αβάν-γκαρντ The End... του ΄74, νιώθοντας πως αυτή η ερμηνεύτρια - βαμπίρ θα ρουφήξει όλη μας την ενέργεια. Τα τραγούδια της Nico μοιάζουν με αισθησιακές τελετές μαύρης μαγείας, που λαμβάνουν χώρα είτε στη μέση της ερήμου Σαχάρα, είτε σε ημιφωτεισμένες γωνιές του Factory του Andy Warhol.

Ταυτόχρονα, αφηνόμαστε στα νοήματα των ποιητικών φράσεων που ήδη η Λουκία αποστήθισε. Στη διαπίστωση της Στέλλας Βλαχογιάννη ότι είμαστε η ανάμνηση των προγόνων μας σε μια στιγμή αδυναμίας. Στην οργή του Αντρέα Παγουλάτου για τους δοσίλογους σπιούνους που εμποδίζουν με όλα τα μέσα το πέρασμα μια διάφανη ώρα. Στη ζωγραφισμένη, πάνω στο σώμα της, μέθεξη της jazz, του rock' n' roll, του χασίς και των βαρβιτουρικών του Γιώργου Χρονά.


Ακόμη, στην άλλη διαπίστωση του Θανάση Νιάρχου ότι είμαστε οι πεθαμένοι που προσευχόμαστε μ' άδεια μάτια. Στο θα του θανάτου που θάλλει και στο χι από ψυχή της Παυλίνας Παμπούδη, καθώς και στα νόθα παιδιά μας - παντοτινά ίχνη της τυχαιότητας μας του Σπύρου Αραβανή. Φυσικά, στον σοσιαλισμό μιας χώρας που ισοδυναμεί με χαφιέδες και σκυλιά στα γήπεδα και στην παγίδευση των αστυνομικών απ' το περίστροφο, των γυναικών από το φύλο τους και των γιατρών απ' τα ηλεκτροσόκ, κατά πώς τό'θελε η Κατερίνα Γώγου.


Στις πρόβες με τη Λουκία Μιχαλοπούλου μέχρι και ο εξάμηνος Ζέπος καυλώνει, ανακαλύπτοντας αμήχανος τη σεξουαλικότητα του. Και εμείς δε γνωρίζουμε αν αυτό συμβαίνει από τους στίχους των ποιητών που γεμίζουν το δωμάτιο ή τα τραγούδια της Nico, τούτο το μοναδικό κράμα underground, μαύρου ρομαντισμού και θανατολαγνείας.






* Τη Nico ν' ακούσει, προέτρεψα πρόσφατα τον συνθέτη του ντοκιμαντέρ, Κωνσταντίνο Τσιώλη, τον οποίο όλοι οι ψαγμένοι ακροατές της μουσικής και του ήχου του χαρακτηρίζουν ως τον Έλληνα επίγονο του John Cale. Σύνθεση του John Cale είναι και το άνωθεν Χειμωνιάτικο Τραγούδι (Winter song) από το ντεμπούτο άλμπουμ της Nico. Να τό'χε ακούσει άραγε ποτέ η Κατερίνα Γώγου; Μήπως είχαν παίξει οι δυο τους σε κάποια ταινία του Federico Fellini; Κι αυτό θα μπορούσε να έχει γίνει...

12 σχόλια:

Β.Σ. είπε...

πριν λίγες μέρες διάβασα ένα περιστατικό μεταξύ Nico και Zappa σε μια συναυλία το 67 - http://wiki.killuglyradio.com/wiki/The_Velvet_Underground

BOSKO είπε...

πλησίον του ποιητή...
τό'χα υπ' όψιν μου, αλλά καλώς το παρέθεσες!

llll είπε...

Συγνώμην αλλά η τραγουδήστρια Νίκο ήτο βαριά τοξικομανής καθώς και άφωνη η κακομοίρα,απλά πλάγιαζε με όλους τις εποχής της,με τον Δαβίδ Βάουη αλλά και με ολόκληρους τους Βελούδινους Υπόγειους.

BOSKO είπε...

Δημήτρης Τζαβέλας...
άφωνη η Nico;
κι εσύ τι είσαι, της λυρικής που τραγουδάνε όρθιοι, απλώνουν τα χέρια και τεντώνουν τους ώμους;
καλά έκανε και πλάγιαζε με όλους, ξέχασες και τον Δημητράκη τον Μόρρισον.
άσε μας, ρε Τζαβέλα, βραδυάτικα να 'ουμ...

llll είπε...

Τι να σας πω τώρα;η λυρική είναι η κορονίδα του πολιτισμού μας κ.Πως σας λένε...ναί έτσι τραγουδάνε στον 'ναό' με τα χέρια ανοιχτά για να επικοινωνήσουν με τον Θέο,άσχετε μουσικοκριτικέ,ο δε Δημήτριος Μορρισον υπήρξε ένα κακομαθημένο αμερικανοθρεμένο βόδι.

BOSKO είπε...

Δημήτρης Τζαβέλας...
δεν πρόκειται να σ' ακολουθήσω στο μικροαστικό ξενέρωτο παραλήρημα σου. Κοινώς, άμα ξαναδείς δημοσίευση, σφύρα μου κλέφτικα κ. Τζαβέλα...

llll είπε...

Κι όμως,ο Φραγκίσκος Ζάππας ήτο σπουδαίος καλλιτέχνης,όπως διαπιστώνω και απο το ιστολόγιο του 'πλησίον του ποιητή' που του έχει στήσει ένα Ζαππικό μαυσωλείο.Αυτά,καληνύχτα σας,σε σας και στις παροπίδες σας.

BOSKO είπε...

Δημήτρης Τζαβέλας...
καληνύχτα και σε σένα...νούμερο!

Β.Σ. είπε...

Δ.Τ. ,

Σε επόμενη ανάρτηση θα έχω το μουστάκι του.Ξέχασες όμως τον Μπουκόβσκι που έδερνε γυναίκες και απειλούσε κόσμο σε πάρτι.

llll είπε...

@πλησίον του ποιητή

Μπουκόφσκι;Ξεχνιούνται τέτοια γίδια;

Όλκη Ντόλα είπε...

Έλα βρε BOSKO, εσύ που συναναστρέφεσαι με αλχημιστές και μάγους της μουσικής, πες τους να μας δώσουν τη μηχανή του χρόνου, να πάμε πίσω, στη nico και στη janita jenny haan, για ένα ντοκιμαντέρ μόνο. Μόνο για ένα ντοκιμαντέρ.

BOSKO είπε...

Όλκη Ντόλα...
Babe Ruth, ε;
που τους/τη θυμήθηκες;