Παρασκευή 26 Μαρτίου 2010

ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ

Για τον Αντρέα

Ελεύθερος στα σύμπαντα καλπάζεις
με τ' Άλογο της έφηβής σου ορμής
και μες τη φαντασία μας χαράζεις
δρόμους που δεν περπάτησε κανείς
Με κείμενο κορμί θα ταξιδεύεις
στις θάλασσες της άγριας προσμονής
στο Πέραμα λιμάνι θα γυρεύεις
που αγάπησες βαθειά, όσο κανείς
Κι όσες κι αν σκαρφιστείς Περιπλανήσεις
στου χρόνου τις ατέλειωτες Τροπές
πάντοτε στην καρδιά μας θα γυρίζεις
βάλσαμο να ποτίζεις τις πληγές
Φωτιά που θ' ακυρώνει την απώλεια
Νερό που θα ποτίζει τη χαρά
θα παίρνεις το Μετρό απ' τα Σεπόλια
των φίλων σου να βρεις την αγκαλιά
Το ξέρω, θα' σαι κείνο το αστέρι
που θα μας οδηγεί στον ουρανό
κρατώντας της Αλίσια το χέρι
θα σπέρνεις γαλαξίες στο κενό
κκκ
Παναγιώτης Μπούσαλης, 25 Μαρτίου 2010

1 σχόλιο:

manos είπε...

συγκίνηση και δύναμη πάνε μαζί, σ' αυτή την άνοιξη τη δίκοπη, που μας άνοιξε στα δύο

πολύ καλό