Πέμπτη 25 Ιουνίου 2009

ΝΑΤΑΣΣΑ ΜΠΟΦΙΛΙΟΥ, WE COULD' NT GET MUCH HIGHER!


Όταν η Νατάσσα Μποφίλιου τραγούδησε τους πάντες και τα πάντα! Από το Σιγά μην κλάψω του Γιάννη Αγγελάκα και το Summertime του Γκέρσουιν μέχρι τη Μαριάνθη των Ανέμων του Μάνου Χατζιδάκι και το, κατά Depeche Mode, Personal Jesus του Johnny Cash! Τόσο καλά και αρμονικά, όμως, ώστε ο Στέργιος Τσιρλιάγκος παρατήρησε δίπλα μου με χιούμορ: Αφού μας την έκαναν οι Depeche Mode και δεν ήρθαν, μας αποζημίωσε η Μποφίλιου! Παρ' όλο που έχω να παραδώσω τρεις συνεντεύξεις μέσα στο επόμενο 5ήμερο κι η απομαγνητοφώνηση μιας συνομιλίας είναι μεγάλο παλούκι (παρεμπιπτόντως χθες το απόγευμα ξεκίνησα να σενιάρω τον Ντέμη Ρούσσο για το ΠΟΠ+ΡΟΚ), εντούτοις με έψησε ο Στέργιος και περάσαμε από την Τεχνόπολη στο Γκάζι στην προγραμματισμένη και άψογα διαφημισμένη συναυλία της Νατάσσας Μποφίλιου. Πολύ λογική τιμή τα δέκα ευρώ του εισιτηρίου για τον νεαρόκοσμο κυρίως που είχε κατακλύσει τον χώρο, στο όρθιο περισσότερο, αφού τα καθίσματα είχαν καταληφθεί νωρίτερα προφανώς από τους πρεσβύτερους φαν.
Μπα, μάλλον δεν τα λέω σωστά, κοιτώντας πάλι την παραπάνω φωτογραφία! Τελικά οι νέοι ήταν εκείνοι που αποτέλεσαν το μεγαλύτερο μέρος του κοινού της χθεσινοβραδινής συναυλίας! Τους παρατηρούσα και σκεφτόμουν: Ποιοι νέοι όμως να ειν' αυτοί; Οι ίδιοι που τίμησαν το Synch Festival προ ημερών στον ίδιο χώρο; Που πέρασαν από τις πρόσφατες παραστάσεις της Λένας Πλάτωνος στο Κύτταρο; Η τελευταία γενιά του δοκιμαζόμενου και κορεσμένου πια έντεχνου, που ξέρει απ' έξω όλα τα τραγούδια του τρίο Μποφίλιου- Καραμουρατίδης- Ευαγγελάτος; Αυτοί δηλαδή που αποθέωναν τη συνομήλικη τους ερμηνεύτρια στα κομμάτια του Σταμάτη Κραουνάκη και στο λαοφιλές Τα κορμιά και τα μαχαίρια της Ελευθερίας Αρβανιτάκη;

Το έχω ξαναγράψει, σέβομαι τη συμβολή του Κραουνάκη στην ελληνική μουσική, μου αρέσουν ιδιαιτέρως μεμονωμένα τραγούδια του, αν και ουδέποτε μου πήγε ως συνθέτης. Το λέω εγώ αυτό, που σήμερα το μεσημέρι θα συναντήσω τη Λίνα Νικολακοπούλου για μια επικείμενη συνεργασία στο ντοκιμαντέρ που φτιάχνω. Η Μποφίλιου, τώρα, όπως και οι δύο συνεργάτες της, συνεχίζουν ακριβώς την παράδοση του διδύμου Κραουνάκης- Νικολακοπούλου, κάτι που επίσης έχω ξαναπεί από δω. Με αυτή τη λογική και σε μία περίοδο ανόδου της αγγλόφωνης εναλλακτικής σκηνής (βλέπε προηγούμενο post), όπου πολλοί μιλάνε για το τέλος του έντεχνου- έτσι όπως το συνηθίσαμε τουλάχιστον από τη δεκαετία του 1990 και μετά- η Νατάσσα Μποφίλιου ίσως είναι η μόνη τελικά που το στηρίζει με νύχια και με δόντια, πετυχαίνοντας με γεωμετρική πρόοδο να αυξάνει το κοινό της από την τελευταία μέχρι την επόμενη εμφάνιση της σε οποιονδήποτε χώρο! Δεν είναι και μικρό πράγμα!

Πως αλλιώς να εξηγήσεις τη θερμή νεανική ανταπόκριση στο υπέροχο Κάτω απ' τη μαρκίζα του Γιάννη Σπανού και του Μάνου Ελευθερίου ή στο οριακό Δίχτυ του Σταύρου Ξαρχάκου και του Νίκου Γκάτσου; Μέχρι χθες βράδυ είχα την εντύπωση πως αν ρωτήσω έναν σημερινό εικοσάρη αν του αρέσει η Μοσχολιού, θα μ' έπαιρνε με τις λεμονόκουπες! Με διέψευσε η ξανθή αυτή κοπέλα, γεμάτη ενέργεια και κέφι, που πηγαινοερχόταν από τη μια άκρη της σκηνής στην άλλη, βγάζοντας την ψυχή από το λαρύγγι της, όπως ένας ταχυδακτυλουργός διασκεδαστής θα έβγαζε λαγούς από το καπέλο του.

Νατάσσα, τραγούδα εσύ, κορίτσι μου, κι άσε τον bosko και τον φίλτατο ενορχηστρωτή της Πλάτωνος να έρχονται λίγο πιο high στις συναυλίες σου! Πάντως, έρχονται! Ξέρεις τι είναι εσύ να ερμηνεύεις το Εν λευκώ κι αυτοί να νομίζουν ότι όπου να' ναι θα σκάσει μύτη ο Jerry Garcia και θα βγάλει δίσκο με παραισθησιογόνα; Μόνο εσύ το καταφέρνεις κ α ι αυτό και προσωπικά σ' ευχαριστώ!

20 σχόλια:

Kostas L.A. είπε...

δεν εχω λογια..πραγματικα συμπαθω πολυ τη νατασσα και στο εχω ξαναπει..

βεβαια στο ο,τι ειναι η μονη που κραταει το εντεχνο στην ελλαδα οπως το ξεραμε δε συμφωνω..
υπαρχει κι ενας αλκινοος,κι ενας μιτζελος..και μερικοι ακομα που φερνουν το εντεχνο στα αυτια μας,οπως το εχουμε συνηθισει..

παντως στο οτι το τριο αυτο παει να συνεχισει την παραδοση της νικολακοπουλου και του κραουνακη συμφωνω απολυτα!!

μπορει να μην ακουω το "εν λευκω" αυτη τη στιγμη αλλα το Stairway to heaven..με τη φωνη του αγαπημενου μου κυριου Plant..και μ'αυτο σου στελνω την καληνυχτα μου!!

καλη συνεχεια!!

BOSKO είπε...

Kostas L.A. ...
ο Αλκίνοος έχει εξελιχθεί πολύ ως συνθέτης πια και όχι ως απλός τραγουδοποιός, συμφώνως με τον εξαιρετικό τελευταίο δίσκο του. Τον δε Μιτζέλο ομολογώ ότι δεν τον έχω παρακολουθήσει πολύ. Τον θυμάμαι απ' την εποχή με τους Τερμίτες. Σωστότερο θα ήταν να έλεγα μάλλον πως η Μποφίλιου συνεχίζει το έντεχνο, έτσι όπως το συνηθίσαμε από τους Κραουνάκη/ Νικολακοπούλου. Κι όμως, αν αφήσεις εκτός τη γενιά των Ελλήνων song writers του ΄90, θα με καταλάβεις καλύτερα.
Stairway to Heaven, ε; All time classic! Έχεις το βινύλιο; Να μου καληνυχτίσεις και τον γεράκο με το φανάρι στην κορυφή του γκρεμού!

Μαντάμ Αστέρω Κουλίδου είπε...

H Νατάσσα είναι η απενεχοποίηση του εντέχνου. Μια μοναδική ερμηνεύτρια που νομίζω χρόνια είχαμε να ακούσουμε. Τέτοιο τσαγανό...Και θα ήταν ακόμα καλύτερο να πάψει να τραγουδά κομμάτια Αρβανιτάκη κλπ και να βάλει πραγματικά λαικό τραγούδι στο πρόγραμμά της και συνθετών όπως ο Χατζιδάκις και ο Κραουνάκης...Μοναδική στη Μαρκίζα...έσταξε το μάτι μου. Θέλω να την ακούσω να τραγουδάει Μαρινέλλα και άλλα πολλά...Θα θελα να την ακούσω να λέει το "Ξημερώνει πάλι" ή τα "Καρέλια"

BOSKO είπε...

Μαντάμ Αστέρω Κουλίδου...
κρατώ τη φράση σου ότι η Μποφίλιου είναι η απενεχοποίηση του έντεχνου. Διότι κατά τα άλλα και πολύ Κραουνάκη και Χατζιδάκι μας τραγούδησε χθες. Πιστεύω το θέλει κι η ίδια να είναι μια λαϊκή ερμηνεύτρια, αν και πρώτη φορά βλέπω μια τόσο ποπ και λαϊκή ταυτόχρονα τραγουδίστρια. Δε συμφωνείς;
τι θα γίνει, κάθε μέρα στα ίδια μέρη θα είμαστε και δε θα βλεπόμαστε;
Ελπίζω να τα πούμε αύριο βράδυ!

Kostas L.A. είπε...

Καλημερα φιλε μου..

ναι θα συμφωνησω για τον αλκινοο..εχει γινει πλεον συνθετης,οχι απλος τραγουδοποιος,και μαλλον αξιζε να λεγεται ετσι πιστευω και πριν τη νεροποντη..απλα εδω τα εδωσε ολα..
τον απολαυσα και ζωντανα το περασμενο σαββατο!!απιστευτος κι ολο ενεργεια!!

σχετικα με το Stairway τωρα..δεν το ειχα ποτε σε βινυλιο..εχει τυχει βεβαια να το ακουσουμε σε σπιτι φιλου,απο βινυλιο που του ειχε χαρισει η μαμα του,η οποια το ειχε αγορασει καπου στα μεσα της δεκατιας του '70..
συμφωνω πως το βινυλιο εχει αλλη αισθηση,αλλη ζεστασια οπως εχεις ξαναπει κι εσυ..αν και δηλωνω πιο πολυ λατρης των ψηφιακων μεσων,ισως και λογω της μεγαλυτερης ευκολιας στο να βρεις κατι σε cd ή ακομα και να το μεταφερεις ευκολα ή και να το ακουσεις οπουδηποτε ακομα και στο αμαξι!!

Stepas είπε...

Ήμουν κι εγώ χτες εκεί και ήταν πραγματικά υπέροχα!

Η Μποφίλιου με τις απίστευτες φωνητικές-ερμηνευτικές ικανότητες και την μοναδική σκηνική παρουσία μπήκε για τα καλά πλέον στην καρδιά μου και στους αγαπημένους μου καλλιτέχνες. Πραγματικά σπάνια ενέργεια πάνω στη σκηνή για τραγουδίστρια του λεγόμενου "έντεχνου", καθώς οι περισσότερες τραγουδίστριες του είδους αυτού πάσχουν κάπως στον τομέα της σκηνικής παρουσίας. Η Τσανακλίδου μόνο ξεχώριζε πάντα σε αυτόν τον τομέα και μπορώ να πω ότι η Μποφίλιου μού την θύμησε σε αρκετά σημεία χτες.

Περιέγραψες πάρα πολύ καλά τις στιγμές της χτεσινής συναυλίας!

Καλά κουράγια, καλή συνέχεια!

Χρήστος Α. Μιχαήλ είπε...

Ήσουν στη Νατάσσα και δεν σε είδα;

Ωραία ήταν, αλλά ομολογώ ότι έχει κάνει καλοκαιρινές συναυλίες με καλύτερο ήχο. Από εκεί δεν έμεινα αυχαριστημένος καθόλου. Κατά τ' άλλα το πρόγραμμα ήταν εκείνο του χειμώνα με κάποιες παραλλαγές (όπως το Γράμμα του Σωκράτη που απουσίαζε).

Δέσποινα είπε...

έχει υπέροχη φωνή,λαμπερή παρουσία,δυνατά τραγούδια.και μας μετέφερες εκεί έστω κι έτσι.και πρέπει πάλι να σου πω ευχαριστώ.

BOSKO είπε...

Stepas...
Χρήστος Μιχαήλ...
όλοι εκεί ήμασταν τελικά και ως εκ τούτου σκίζει η Νατάσσα (φτου φτου)!

BOSKO είπε...

Δέσποινα Πατεράκη...
καλωσήρθες & ευχαριστώ!

Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. είπε...

Θα σε απογοητεύσω αν σου πω ότι - κρίνοντας από συγκεκριμένες περιπτώσεις κάποιων θεατών/ακροατών της συναυλίας - το κοινό της Μποφίλιου δεν πρέπει να είναι φαν,της Πλάτωνος;

Και σιγά που θα παραλείψω να διαφωνήσω για μια ακόμα φορά μαζί σου!

Όποιος δεν προσκυνάει Κραουνάκη, γράφεται στη μαύρη λίστα μου. Τελεία και παύλα.-
:-)

(περαστικά! ελπίζω να έκλεισε το βαβά)

BOSKO είπε...

Κατερίνα σ-Μ. ...
να κρίνεις απ' όπου θες, εγώ όμως στο post δημοσιεύω ερωτήματα που έθεσα στον ίδιο μου τον εαυτό παρακολουθώντας τη συναυλία, χωρίς να παίρνω θέση.
Είσαι και κραουνακική, τι να σε κάνω; ΟΚ, και μένα μου αρέσει πολύ το "Αυτή η νύχτα μένει", τα "Σκουριασμένα χείλια" με τη Μοσχολιού και κάποιες εξαιρετικές εργασίες του από το θέατρο! Αδιαμφισβήτητο ταλέντο, όπως κι η συμβολή του στο εγχώριο τραγούδι, αλλά- μη λέμε τα ίδια- δεν ανήκω στους φαν του. Δε σου' χει ξανασυμβεί αυτό εσένα;
το βαβά έκλεισε και με έχει πιάσει ψιλοφαγούρα τώρα, μα φοβάμαι να το...ξύσω μη με πάρουν τα αίματα πάλι! Ευτυχώς που δε θ' αφήσει κανένα σημάδι, απ' ότι φαίνεται.
ευχαριστώ, Κάθριν!

Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. είπε...

Αφού σ' αρέσουν τα "Σκουριασμένα χείλια" σε συγχωρώ.

υ.γ.
μην φοβάσαι τα σημάδια, για τους άνδρες είναι απόδειξη αντρίλας. Για τις γυναίκες είναι ελάττωμα. Αν σου μείνει, θα λες ότι το έπαθες σε πτώση που δεν σου άνοιξε έγκαιρα το αλεξίπτωτο.

BOSKO είπε...

Κατερίνα σ-Μ. ...
ναι, σώθηκες...εδώ ξέρουν μέχρι κι οι πέτρες που βρίσκονται στο δρόμο μου ότι πάσχω από κλειστοφοβίες, δε μπαίνω σε ασανσέρ και ηλεκτρικό, ενώ χαπακώνομαι όποτε ταξιδεύω με αεροπλάνο, για αερόστατα και αλεξίπτωτα θα λέω τώρα;

Ανώνυμος είπε...

ωραια η περιγραφη σου....μονο που θα ελεγα το αντιθετο....δεν ηταν πολυδιαφημισμενη η συναυλια ...εγω παντως το εμαθα εκ των υστερων χαρη στη δημοσιευση σου...οταν σκοπευεις να πας σε τετοια events ριξε μια ενημερωση μεσω blog αν δε σου κανει κοπο!α και γραφεις πολυ παραστατικα....και με το γραψιμο αυτο θα παρασυρεις πολυ κοσμο να ακολουθησει τετοιες συναυλιες! keep going! φιλικα, Νανά.

ΑΛΕΚΑ είπε...

Αγαπητε μη συγκρινεις τη Νατασα με την Πλατωνος ουτε το κοινο τους. Η Νατασα εκφραζει τη ζωντανια, τη φρεσκαδα , την αλλαγη, η δε Πλατωνος χωρις να θελω να υποτιμησω την αξια της δεν μπορει πλεον να σταθει στο χρονο που δυστυχως φαινεται να την εχει δαμασει.....μια επισκεψη στο κυτταρο ηταν αρκετη για να με πεισει ...ακριβως τη στιγμη που εβλεπα την Πλατωνος αδυναμη ακομα κα να σηκωθει να κανει υποκλιση! Αναρωτιεμαι αν θα κανει το καλοκαιρι η Πλατωνος τις συναυλιες που επαιζαν καποια στιγμη ως ενδεχομενο....αν ξερεις κατι πες μου γιατι η λοιπη παρεα μου ειναι αμετανοητοι φαν της...ευχαριστω

BOSKO είπε...

Ανώνυμος...
Αγαπητή Νανά,
μάλλον δεν πολυκυκλοφορείς στο κέντρο, ειδάλλως θα είχες δει τη διαφημιστική καμπάνια γι' αυτή τη συναυλία της Νατάσσας. Θυμάμαι ότι στο Synch που' χα πάει λίγες μέρες πριν, πολλοί μιλούσαν για τη συναυλία λόγω του τεράστιου αναρτημένου πανό. Είναι κακό, θα μου πεις, αυτό; Καθόλου, σου απαντώ! Απεναντίας, μακάρι κι άλλοι νέοι και ταλαντούχοι τραγουδιστές και τραγουδοποιοί να τύχουν ίδιας προβολής. Το χρειαζόμαστε όλοι, νομίζω! Αντικειμενικότατο ήταν το συγκεκριμένο μου σχόλιο στο post, όποιον κι αν ρωτήσεις σχετικά θα σου πει το ίδιο!

BOSKO είπε...

ΑΛΕΚΑ...
αγαπητή Αλέκα,
θα μπορούσα έως και να μη σε δημοσιεύσω, αλλά επειδή με προκαλείς, σου απαντώ λοιπόν.
Πρώτα απ' όλα που είδες εσύ να συγκρίνω την Πλάτωνος με τη Μποφίλιου; αναρωτήθηκα απλά αν τις παρακολουθεί το ίδιο κοινό.
Και βέβαια δεν έχει ουδεμία σχέση ένα κορίτσι είκοσι τόσων ετών με μία συνθέτρια που υπάρχει στην ελληνική μουσική για τρεις δεκαετίες. Άκουσα επίσης άνθρωπο να σχολιάζει αρνητικά που η Νατάσσα τραγούδησε το "Σιγά μην κλάψω" με μαλλί κομμωτηρίου. Του είπα ότι είναι εμπαθής και κολλημένος κι ότι εμένα μου άρεσε αυτή η διασκευή. Το είδα έως και χαριτωμένο και πολύ καλό ρεπερτοριακά μες τη συναυλία. Το έγραψα κιόλας απ' ότι είδες. Μέχρι εκεί όμως! Εσύ μπαίνεις στο κακό trip να συγκρίνεις τα ανόμοια, φτάνοντας στο σημείο να ασχολείσαι με τη φυσική κατάσταση της Πλάτωνος συγκριτικά με τη Μποφίλιου που όπως είπα κι εγώ αλώνιζε τη σκηνή όλο ενέργεια και κέφι. Δύο πράγματα θα πω και κλείνω: η Νατάσσα Μποφίλιου εκπροσωπεί πράγματι τη ζωντάνια και τη φρεσκάδα, σε καμία περίπτωση όμως την ανανέωση, χωρίς να ξέρω ποιαν ακριβώς ανανέωση εννοείς. Τέλος, εγώ προσωπικά λατρεύω τους ιδιοσυγκρασιακούς, τους καραβοτσακισμένους, τους δαιμονομάχους καλλιτέχνες περισσότερο από οποιουσδήποτε άλλους, που ενδεχομένως εσένα που επιθυμείς το τσακίρ κέφι να σε καταθλίβουν.
Αυτά & ευχαριστώ για την επίσκεψη!

Ανώνυμος είπε...

Εχεις καπως επιθετικο υφος , αναιτιολογητα, χωρις να τα εχω βαλει μαζι σου. Απλα επειδη διαβασα και σχολιο προηγουμενου που ελεγε οτι δε νομιζω το κοινο της Πλατωνος να ειναι και κοινο της Μποφιλιου και ηθελα να υπερθεματισω σε αυτο...καταλαβαινω οτι το blog σου ανηκει αλλα γιατι να μη με δημοσιευσεις;ειλικρινα δεν καταλαβαινω!μηπως εβρισα κανεναν;οχι...αν προσεξες η ιδια ειπα οτι ακουω πλατωνος εξ ου και πηγα κυτταρο οταν επαιζε να την ακουσω αλλιως δε θα πηγαινα...απλα εκανα μνεια του ποσο συντετριμμενη ειναι χωρις διαθεση να την προσβαλω...στην τελικη ο καθε ανθρωπος εχει δικες του αντοχες και ορια...οσο για την ανανεωση που ανεφερα για την Μποφιλιου ναι ειναι ανανεωση οταν γινεται γνωστο το ονομα της στα μουσικα δρωμενα που χαρακτηριζονται απο 2-3 αντε 4 το πολυ συνηθεις υποπτους της κατηγοριας ''εντεχνο''.Γιατι βαρεθηκαμε πλεον να ακουμε τα ιδια ονοματα!

BOSKO είπε...

ΑΛΕΚΑ...
ναι, μωρέ, έχεις δίκιο, σε αποπήρα χθες σε υπερβολικό βαθμό και δεν υπήρχε λόγος. Πες πως είχα τα νεύρα μου που είχα κανονίσει κάτι για το βράδυ κι άλλο προέκυψε.
Σου ζητώ συγνώμη δημόσια, λοιπόν.
Να έρχεσαι και να γράφεις ότι θες και ότι σκέφτεσαι κι ας διαφωνούμε. Δεν τρέχει τίποτα.

υ.γ. ναι, το blog δικό μου είναι, αλλά άμα δεν ήθελα διάλογο θα έκλεινα τα σχόλια. Για σένα και για όποιον άλλο με διαβάζει γράφω. Πρώτα απ' όλα όμως γράφω για τον εαυτό μου.