Τρίτη 27 Ιουλίου 2010

monika-exit-ενδιαφέρουσα-αγγλόφωνη-εργασία

MONIKA
EXIT
ARCHANGEL MUSIC
Στο εναρκτήριο κομμάτι του cd, επιχειρείται μία θριαμβική είσοδος με πλούσιες κιθάρες σε έντονο ρυθμικό παίξιμο, με σαμπλαρισμένα γαλλικά φωνητικά, τα οποία όμως μάλλον δημιουργούν ένα χαώδες background παρά συνεισφέρουν στη δημιουργία ενός επιδιωκόμενου κινηματογραφικού κλίματος. Η μελωδική γραμμή του τραγουδιού είναι δομημένη άναρχα. Στιχουργικά, εκφράζεται το ερωτικό συναίσθημα κάπως παραληρητικά ειδικά προς το τέλος. Γενικά, η εν λόγω σύνθεση είναι φλύαρη. Το Never, δεύτερο τραγούδι, όπου κυρίαρχο ρόλο παίζει το πιάνο, μου θύμισε έντονα το κουπλέ από το αείμνηστο hit για τα παιδιά του Τρίτου Κόσμου We are the world. Κι εδώ διακρίνεται μία φλυαρία ειδικά στον επίλογο του, στον οποίο ακούγονται χορωδίες κατά κόρον, οι οποίες όμως δικαιολογούνται από το ερωτικό παραλήρημα των στίχων: Can't be forever, ever, never, never. Συνοπτικά, μία φτωχή σε αρμονίες σύνθεση χωρίς να είναι μινιμαλιστική.
Ας πάμε και στο Yes I do. Κανονικά θα έπρεπε να αναγράφεται στο ένθετο ότι η εισαγωγή του τραγουδιού αυτού ανήκει εξ ολοκλήρου στον Lolek με το περσινό hit του Have you noticed. Παρακάτω τώρα: πρόκειται για μια γλυκιά σύνθεση με τη χρήση του μπουζουκιού να παραπέμπει σε μπαλαλάικα και γενικότερα να δίνει ένα ύφος ρωσικού κλασικού τραγουδιού. Η προαναφερθείσα όμως γλύκα της σύνθεσης υποδαυλίζεται από το σχεδόν εκφοβιστικό τίμπρο της φωνής που υποδύεται τον έναν από τους δύο ερωτευμένους ήρωες. Στιχουργικά, έχουμε ένα ευρηματικό ερωτικό τραγούδι. Χαριτωμένο ως σύνθεση το επόμενο Away from my land με μία είσοδο αρκετά απροσδόκητη. Το ότι η μουσική επένδυσε ένα μικρό σε μήκος στιχούργημα θα μπορούσε να αποτελεί το ατού του. Δυστυχώς όμως η δομική εξέλιξη του κομματιού ειδικά με την υπερβολική χρήση της τρομπέτας και τα, εκτός κλίματος, οπερατικά φωνητικά της Monika, το καθιστούν και πάλι φλύαρο. Εννοώ πως εάν το τραγούδι αυτό ήταν μία μινιατούρα θα μπορούσε να με έχει αφήσει έως και άναυδο. Το Not enough είναι ένα καθαρόαιμο κιθαριστικό pop κομμάτι, που αν διαρκούσε δυόμισι και όχι πέντε λεπτά, θα πετύχαινε καλύτερα τον στόχο του. Εκτός και αν έχουμε απόπειρα διάσωσης της φτωχής μελωδικής γραμμής από τα οπερατικά φωνητικά της δημιουργού. Σαφώς η Monika έχει ερμηνευτικές ικανότητες, τις οποίες μοιάζει για την ώρα να μη μπορεί να τις διευθετήσει κατάλληλα. Στιχουργικά, το αέναο ερωτικό ζητούμενο μπλέκεται με μνήμες προφανώς από τη Νέα Υόρκη.
Take a little bit of me: το καλύτερο μέχρι τώρα τραγούδι του cd! Όμορφα κιθαριστικά μέρη, soul φωνητικά και καλή ενορχήστρωση. Μια ισορροπία που διατηρείται από το πρώτο ως το τελευταίο λεπτό με ένα υπέροχο πιανιστικό τέμπο επίσης που οδηγεί στην κορύφωση των εγχόρδων. Ενδιαφέροντες και οι στίχοι με μια ποιητική διάθεση μέσα στην ερωτική θεματική της τραγουδοποιού, πιο εμφανής συγκριτικά με τα προηγούμενα κομμάτια. Το ακόλουθο OUR LOVE or HOW WE LOST IT φανερώνει πως τελικά η Monika είναι μία καλή στιχουργός. Ένα τραγούδι με έντονα εξομολογητικό – αφηγηματικό χαρακτήρα. Μουσικά, ενώ έχουμε μία ρυθμική μπαλάντα για πιάνο – φωνή, στη συνέχεια, χάριν ενός συγκεκριμένου σημείου των στίχων, προκαλείται μία σύντομη μουσική αποδόμηση, η οποία αφενός δεν είναι τιθασευμένη απόλυτα από τεχνικής άποψης, αφετέρου όμως ξαναδίνει τη θέση της στο σημείο Α, δηλαδή τη συνθήκη πιάνο – φωνή. Η οποία φωνή της Monika εδώ χαρακτηρίζεται από αξιοσημείωτη ευελιξία.
Στιχουργικά στο SHOW ME, COME ON, χρησιμοποιεί την επαναληπτικότητα για να αυξήσει το συναίσθημα που θέλει να αποδώσει, εν προκειμένω την ελπίδα για την ίδια και το ερωτικό της αντικείμενο. Μουσικά, έχουμε ένα ρυθμικό τραγούδι με ηλεκτρονικά στοιχεία και με έντονη πάλι τη χρήση της τρομπέτας. Άραγε φοβάται να δώσει τον πρώτο ρόλο στις ηλεκτρικές κιθάρες, εφόσον έχουμε μια αμιγώς pop – rock σύνθεση; Δεν είναι καθόλου κακό το αποτέλεσμα, πάντως, αντιθέτως δίνει στο κομμάτι μία αίσθηση ποιοτικής pop από τα 60s. Φωνητικά, είναι η Monika που ξέρουμε και μας αρέσει! Το STUDIO HOUSE είναι ένα συμπαθητικό και χαριτωμένο κομμάτι που χαρακτηρίζεται από τον ήχο του ηλεκτρικού οργάνου, δίνοντας του μία παραμυθένια αίσθηση. Και όμως, κάπου στη μέση υπάρχει μία έξαρση χορωδιακών φωνητικών από τη Monika, ικανή να διαταράξει τη συνθετική γαλήνη. Στιχουργικά, για μιαν ακόμη φορά μοιάζει να νουθετεί τον αγαπημένο της και ως εκ τούτου κινδυνεύει να γίνει κουραστική αναφορικά με το θέμα της.
Ομοίως, με το RUN TO RUIN έχουμε ένα ισορροπημένο ρυθμικό pop – rock κομμάτι χωρίς καμία ιδιαίτερη έμπνευση. Απλά ακούγεται ευχάριστα δίχως περαιτέρω αξιώσεις. Στιχουργικά, συνομιλεί πάλι με το ερωτικό της αντικείμενο ελαφρώς παραληρητικά και τώρα, ναι, έγινε κουραστική. THE STARS WON' T SHINE:Τι ευχάριστη έκπληξη οδεύοντας προς το τέλος! Η Monika επιτέλους απευθύνεται στον εαυτό της και συνομιλεί μόνο με την κιθάρα της. Μία όμορφη ακουστική μπαλάντα που μου θύμισε τη Suzanne Vega! Έχει πολύ μοναξιά το τραγούδι αυτό στο στίχο του και φαίνεται πως η λιτή μουσική τού ταίριαξε πολύ! Οι τόνοι πέφτουν στο τελευταίο ομότιτλο τραγούδι που μοιάζει να ξεφεύγει από τη λογική των περισσότερων του cd. Εν ολίγοις, έχουμε μία μπαλάντα με έντονα το δοξαστικό στοιχείο, τη χρήση των πνευστών και τα ψήγματα κλασικής μουσικής. Λιτή ερμηνευτικά η Monika και αρκετά δυνατή στιχουργικά. Εν κατακλείδι, το άλμπουμ Exit είναι η δεύτερη δισκογραφική εργασία μιας ερωτικής νέας τραγουδοποιού και ερμηνεύτριας, άνισης σε ότι αφορά τις συνθέσεις, δεξιοτέχνιδας στον στίχο πλην όμως μονόπλευρη και απολίτικη. Ικανή ερμηνευτικά, αλλά όπως είπαμε, αδύναμη στο να διαχειριστεί τη φωνή της, ακόμη τουλάχιστον. Ας πούμε ότι για τα εγχώρια δεδομένα, το Exit της Monika είναι μία ενδιαφέρουσα αγγλόφωνη εργασία.
κκκ
* αναδημοσίευση από το περιοδικό δίφωνο

36 σχόλια:

Αθανασία είπε...

Γειάσου καλό μου...εχμ μου φαίνεται λίιιγο,κακιασμένη κ υπερβολικά αυστηρή,η κριτική σου (δική σου είναι?)ή μήπως είναι απλώς η ιδέα μου??:lol: αλλά ίσως κ να έχεις κ δίκιο..μπορεί δε ξέρω...μπορεί πάντως έχεις καλό αυτί ε?όπως βλέπω μπορείς να ξεχωρίσεις πολύ καλά μιά καλή δουλειά μουσικά εννοώ από μιά 'πατάτα'ίσως...καλημέρες καλό μου...

logia είπε...

...να πω απλά μια καλημέρα...

BOSKO είπε...

Αθανασία...
σου φαίνεται κακιασμένη η κριτική αυτή, αφού έχεις δεχτεί κι εσύ τον βομβαρδισμό από ύμνους. Ο δίσκος δεν είναι καθόλου πατάτα, πάντως, και τον άκουσα καμιά δεκαριά φορές πριν ξεκινήσω να γράφω. Όπως το λέω, το πιστεύω κιόλας: μια συμπαθητική ενδιαφέρουσα αγγλόφωνη εργασία χωρίς να κόβω φλέβα. Ο υπόλοιπος κόσμος ας κάνει ότι του γουστάρει.

BOSKO είπε...

Τρεμπεσίνας...
τι θες και γράφεις;
ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ και να πεις, απ' τό 'να αυτί μου μπαίνει, απ' τ' άλλο βγαίνει. Τό 'χεις χάσει πια εδώ μέσα κι είπαμε, το κουβαδάκι σου και σ' άλλη παραλία, μέρες πού 'ναι!

BOSKO είπε...

logia...
καλημέρα, Νέλλη!
τι έγινες κι εσύ; πάγωσες με την κριτική στη Monika; δεν το πιστεύω!

Ανώνυμος είπε...

ετοιμάσου μπόσκο.
φύκια και μπαρούφες επί πληρωμής.
παρεπιπτόντως μήπως δεν σου στάξανε αρκετά για να την καλολογήσεις?

νίκος

BOSKO είπε...

νίκος (και καλά)...
ποια είναι τα φύκια κι οι μπαρούφες, ανόητο κατασκεύασμα; τα επιχειρήματα που χρησιμοποιώ και που αν μη τι άλλο φανερώνουν ότι άκουσα πολύ προσεχτικά το cd; και όχι, δεν μου τα έσταξε ποτέ κανείς, πάντα γράφω ότι πιστεύω, όπως και παθιάζομαι με ότι θεωρώ καλό και ταιριάζει στο γούστο μου. Συνεπώς, το κουβαδάκι σου γρήγορα!

logia είπε...

όχι Bosko μου δεν πάγωσα
είπα απλά να μην εκφραστώ, άλλά αφού με προκαλείς, θα πω οτι αυτού τυο είδους η μουσική, οι συθέσεις, τα τραγούδια, όπως θες να το πεις, απλά δεν με αγγίζουν καθόλου...
μου φαίνονται επιτιδευμένες...
επειδή όμως συναντώ πολλές αντιρρήσεις, σκέφτομαι καμιά φορά, μήπως εγώ είμαι πολύ απαιτητική...
και πολύ απλά θα ήθελα να πώ, οτι οι συνθέσεις του Lumiere Brother, του αδελφού της Μονικα, αν και δεν έχει τη δόξα της, μου φαίνονται πιο όμορφες και πιο ειλικρινείς, αν και πιο ερασιτεχνικές...
άντε τα είπα...
καλημέρα σου

Ανώνυμος είπε...

Ενω οτι βγαζουν οι Κορε. Υδρο και ο Λολεκ ειναι αριστουργηματα, ετσι?

BOSKO είπε...

Ανώνυμος...
έτσι ακριβώς!
βάλε και τον The Boy, όμως, μέσα!

BOSKO είπε...

logia...
αν δεν είσαι εσύ απαιτητική πού 'χεις ζήσει μεγάλες στιγμές δίπλα σε αυθεντικούς underground και όχι μόνο καλλιτέχνες, ποιος θες νά 'ναι; μάλλον συμφωνούμε, άλλωστε η άποψη μου για τον δίσκο του Lumiere Brother είναι δημοσιευμένη στο blog.

Ανώνυμος είπε...

Γεια σου Bosko.
Είμαι η Μόνικα!! Ναι, η ίδια της οποίας τον δίσκο παρουσιάζεις στο δίφωνο και στο blog σου.
Βασικά σου γράφω για να σου πω ένα μεγάλο ευχαριστώ που επιτέλους κάποιος βρέθηκε να γράψει μια κριτική που να μην με αποθεώνει!! ε, τι να κάνω κι εγώ ρε παιδιά...την ψώνισα με τόσα που άκουσαν τα αυτάκια μου, καβάλισα και ενα καλάμι (με ραβδώσεις) που μου χαρίσανε 5-6 δημοσιογράφοι και το'χασα ελαφρώς, χωρίς να έχω επίγνωση του προφίλ που περνάω προς τα έξω. Μπερδεύτηκα! Εγώ ήθελα να είμαι indie αλλά το κοινό μου (είχε έρθει να με δει και η Άννα Βίσση) πλέον είναι αυτό που πηγαίνει στις συναυλίες του Πορτοκάλογλου.
Από την άλλη σκέφτομαι, τι είναι προτιμότερο? να παίζω στο μικρό μουσικό θέατρο για 30 ανθρώπους ή sold-out στο Λυκαβηττό?

φιλικά,
Μόνικα (και καλά...)

BOSKO είπε...

Μόνικα (και καλά)...
και φυσικά sold-out στον Λυκαβηττό, επομένως δε χρειάζεται να μ' ευχαριστείς, ούτε έχεις πλέον καμία ανάγκη από κριτικές.

Ιω είπε...

Εξονυχιστική και λίγο… αυστηρή κριτική. Αν μη τι άλλο όμως δείχνει ότι μελέτησες καλά το θέμα σου.

Μόνο δύο τραγούδια έχω ακούσει από το Exit, το Yes I do και το Our Love or How we Lost it. Μου αρέσουν και τα δύο.

Σχετικά με την εισαγωγή του Yes I do, απορώ που δεν έχει γίνει θέμα! Ακόμα και για μένα που δεν έχω μουσικό αυτί είναι ολοφάνερα ίδια με το Have you Noticed.

Ελπίζω η κριτική σου να είναι κίνητρο για τη Μόνικα να γίνει ακόμα καλύτερη. Είναι τόσο νέα!

Stepas είπε...

Και νόμιζα ότι είμαι ο μόνος που ακούει Have you noticed στην εισαγωγή του Yes I do... Μόλις προχτές το λεγα σε μια φίλη...

Κατά τα άλλα, στο μεγαλύτερο μέρος της κριτικής σου συμφωνώ, αν και δεν έχω ακούσει το δίσκο τόσο προσεκτικά όσο εσύ και φυσικά δεν έχω και τις γνώσεις σου.

Καλησπέρες.

BOSKO είπε...

Ιω...
ε, ναι, η εισαγωγή είναι ολόιδια, πράγμα απαράδεκτο και ανεπίτρεπτο μεταξύ νέων ομογάλακτων δημιουργών. Δε μπορούσα να μην το θίξω για οποιονδήποτε κι αν βρισκόταν στη θέση του Lolek.

BOSKO είπε...

Stepas...
είπαμε, το cd σε γενικές γραμμές δεν είναι καθόλου κακό ή καλύτερο τουλάχιστον απ' αυτό των Tango With Lions, ας πούμε. Εμένα αυτή ειν' η γνώμη μου και δε χρειάζονται ειδικές γνώσεις για να αντιληφθείς μερικά πράγματα.

Ανώνυμος είπε...

Πάντως πολύ εύστοχος ο τίτλος του άλμπουμ της,..EXIT...,βρήκε την έξοδο,ελπίζω να μην ξαναμπεί!
Καλό μεσημέρι!

Δημήτρης Κωστόπουλος

BOSKO είπε...

Δημήτρης Κωστόπουλος...
έλα, έλα, κακίες...

Βάνος είπε...

Ποτέ δεν υπήρχε γούστο και αλήθεια.

Ψίχουλα μελωδίας σε 1-2 τραγούδια, καμία στιχουργική
δεινότητα, ενορχηστρώσεις που θα απέδιδαν καλά σε καλύτερες συνθέσεις κ μια ενδιαφέρουσα φωνή.

Και φυσικά, όλα αυτά μπορούν να συνθέσουν το soundtrack - ναι, μου αξίζει ένα sountrack- της αστικής ζωής μου και να με κάνουν να νιώσω σκεπτόμενος, πληγωμένος, προβληματισμένος (& προβληματικός) και σημαντικός την ώρα που κοιτώ τα φώτα της πόλης από το παράθυρό μου ή όταν, τέλος πάντων, πρωτοτυπώ.

Γιατί έκανε επιτυχία λοιπόν;
βλ. πρώτη γραμμή.

Φυσικά αυτή είναι μόνο η δική μου υποκειμενικότατη άποψη.

Ούτε θα υπάρξει...ποτέ.

BOSKO είπε...

Βάνος...
στον καθένα μιλάει διαφορετικά κάθε καλλιτεχνικό έργο κι εσύ, συγκριτικά με μένα, παραείσαι αυστηρός. Σε καταλαβαίνω, όμως, νά 'σαι σίγουρος.

Ανώνυμος είπε...

μποσκο στο δίφωνο στο τεύχος Μαιου δεν είχε δημοσιευθεί και μία συνέντευξη του Αλκίνοου ;

Είναι εύκολο να την ανεβάσεις κι αυτή;

...εκτός θέματος ή απαξιώ να κάνω κι άλλο κόμεντ για την μόνικα. Χαχαχα(σατανικό γέλιο)

BOSKO είπε...

Angelica...
ναι, την είχε δώσει ο Αλκίνοος στη Λιάνα Μαλανδρενιώτη που ήμασταν όλοι μαζί στο Βερολίνο τον περασμένο Απρίλιο. Επειδή, όμως, δημοσιεύθηκε ολόκληρη στο δίφωνο, νομίζω θα τη βρείς στο official site του περιοδικού.

Ανώνυμος είπε...

την έψαξα πρώτα εκεί αλλά δεν την βρήκα...βάλε τα μέσα να την ανεβάσουν χεχεχε

BOSKO είπε...

Angelica...
υπεμονή!
από Σεπτέμβρη, φαντάζομαι, που θ' ανανεωθεί το site.

dry cleaning είπε...

Είναι τουλάχιστον αστείο να κατηγορείς την -ούτως ή άλλος αδιάφορη- Μόνικα οτι έχει κλέψει τον προστατευόμενος σου Lolek,την στιγμή που αυτός έχει με την σειρά του κατακλέψει τον Μat Elliot!
ΈΛΕΟΣ ρε φίλε,έχουμε και εμείς αυτάκια,...και για να μην σου πω και για την Πλάτωνως που θαυμάζεις τόσο πολύ,αυτή ακόμα δεν έχει ξεπεράσει την Anne Clark.
Σόρυ που τα λέω έτσι απότομα αλλά και εσύ καβαλημένος μου κάνεις.

BOSKO είπε...

dry cleaning...
θεωρώ πολύ θεμιτό νά 'χει "κλέψει" ο "προστατευόμενος" μου Lolek τον Matt Elliott (άσε που τους είδα μαζί live και νομίζω ότι ο Γιάννης είναι καλύτερος), ακόμη και η "προστατευόμενη" μου και θεά μου Λένα Πλάτωνος την Anne Clark ή τη Laurie Anderson. Επίσης, σου θυμίζω ότι και το "Πέλαγο είναι βαθύ" του Χατζιδάκι αποτελούσε αυθαίρετη "κλοπή" από θέμα του Θεοδωράκη. Τουλάχιστον, αν κλέβεις, κάν' το έξυπνα. Η Monika έπεσε στο χονδροειδέστατο σφάλμα να αντιγράψει θέμα συναδέλφου της από την ίδια γενιά και μάλιστα από το πιο πολυακουσμένο τραγούδι του. That's all. Εσύ τώρα δεν κατάλαβα για ποιο λόγο σχολίασες, για να μου πεις ότι είμαι καβαλημένος; ε, και; τι σε κόφτει; σάμπως τα πίνουμε παρέα και δεν θα ξαναμιλήσουμε; Αυτός είμαι και νιώθω πολύ καλά, δηλαδή αν μου τη σπάει κάποιος δε μπαίνω καν στον κόπο να του γίνω δυσάρεστος. Επομένως, mr. dry cleaning, άϊ στη δουλίτσα σου και νά 'σαι ευτυχής που σε δημοσίευσα. Μη σου πω και τυχερός που ακούστηκε ο λόγος σου εδώ μέσα! Πράγματι, είδες πόσο καβαλημένος είμαι; and I like it!

ΝΣ είπε...

Είσαι εσύ ένας, Μπόσκο :-))))))Κρατάς τις πιο πιασάρικες αναρτήσεις για μες το καλοκαίρι πού 'χει πέσει νέκρα στα ιστολόγια. Σε όλα, πλην του δικού σου. Για θυμίσου το περσινό ποστ με τη Βουγιούκλω, σφαγή είχε γίνει! Κράτα γερά γιατί το έχεις το σόου στο αίμα σου! Ξέρεις τι κάνεις, boy!

BOSKO είπε...

ΝΣ...
πως με πιάνεις, είσαι φοβερός.
δε φαντάζεσαι πόσο το διασκεδάζω, ειδικά όταν εισπράττω το συναίσθημα της ζήλειας απ' ανθρώπους που ούτε κουλούρι Θεσ/νίκης δε θά 'τρωγα μαζί τους on the road. έτσι, ν' ανάβουν τα αίματα καλοκαιριάτικα! Yes, I do because I am Bosko, evil creature of the night! Και όλοι οι άλλοι ας ρουφήξουν τ' αυγό τους!χαχαχαχαχα

Ανώνυμος είπε...

Ακου «προστατευόμενος»...τι γελοιότητες είναι αυτές; Α ρε godfather bosko. Ήθελα να ξερα γιατί έχει ανάγκη ο lolek ή ακόμα περισσότερο η πλάτωνος, να τους προστατεύσεις. Κομπλεξικά ανθρωπάκια που απλά λέτε τη μαλακία σας κ χαίρεστε μονοι σας, άντε πιάστε μια βαριά πέτρα κ κάντε μια βουτιά. Σας χαλάει που τα μίζερα κ ανύπαρκτα blog σας τα διαβάζετε μονοι σας κ εχετε φαγωθει που σκίζει ο bosko. Τουμπεκί λοιπόν κ πάτε σε κανα φίλο σας ή στη μάνα σας να κλαφτείτε. Μιάσματα

Ποντικός είπε...

Dry cleaning eisai touloumpas. Fae pastitsio na hremiseis kai bale kamia kremoula na figei to tsouksimo. Ziliari kakomoiri trava pexe th mousikoula sou se 2-3 kolitous sou. Autoi de tha sou poun oti eisai ths plakas. Kseftilise ton ligo akoma re bosko na gelame me to malaka

Ποντικός είπε...

hint gia ton dry cleaning:An thes na xedoseis pano mou, pes oti to nickname mou to exo kataklepsei apo to troktiko

BOSKO είπε...

Ανώνυμος...
ναι, ναι, να φάνε τ' άντερα τους όλοι οι ζουλιάρηδες κακό χρόνο νά 'χουνε! Άκου "προστατευόμενοι" μου ο Lolek και η Πλάτωνος. Δεν ξέρεις πόσο με κάνουν τέτοιου ύφους σχόλια να θέλω πράγματι να προστατεύσω καλλιτέχνες απ' το κωλόστομα τους! Πάει, το υιοθέτησα, bosko the godfather! Perfect!

BOSKO είπε...

Ποντικός...
τώρα θα κοιμάται. Δε θά 'ρθει αύριο όμως; Θά 'ρθει! Και προβλέπεται τρελό γέλιο. Άσε που μπήκα στο blog του. Τρομερά ενδιαφέρον, με άποψη και κυρίως έμπνευση! Διαβάζετε όλοι dry cleaning, τον συνιστούν είκοσι εννέα κατασκευαστές πληντυρίων!

BOSKO είπε...

Ποντικός...
γιατί, αυτός δεν έκλεψε το δικό του απ' την αείμνηστη διαφήμιση "περάστε-σκουπίστε-τελειώσατε";
χαχαχαχαχα, πάντα τέτοια νά 'χουμε να γελάμε να το φχαριστιόμαστε.

Ανώνυμος είπε...

παντως, με κάθε ειλικρίνεια, εγω νομίζω ότι παραήταν θετικη η κριτική, με την έννοια δηλαδή καλοπροαίρετη... διαφωνώ κάθετα για το στίχο... γράφει αγγλικά σα να πήρε μόλις το πρώτο πτυχίο στη γλώσσα... αλλά το ίδιο περίπου παίζει και με άλλους, και με τον lolek, που κατα τα άλλα μου είναι πολύ συμπαθής... έλληνες που γράφουν σωστά αγγλικά είναι μόνο οι small blues trap από όσους έχω ακούσει εγώ έστω... και πάλι χωρίς να σε πείθουν πάντα...