Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2008

ΟΤΑΝ ΤΟ BLUE ΤΟΥ ΜΑΝΟΥ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ ΕΓΙΝΕ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ ΤΟΥ ΑΡΗ ΔΑΒΑΡΑΚΗ ΚΑΙ ΤΗ ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΓΙΣΔΑΚΗ...

Μα, ποτέ δεν κυκλοφόρησε επίσημα. Απολαύστε αυτό το σπάνιο ντοκουμέντο και τα ξαναλέμε ακριβώς σε τρία λεπτά!

Βρισκόμαστε στα 1989. Η ιδιωτική τηλεόραση μόλις έχει ξεκινήσει και σε ένα νυχτερινό πρόγραμμα της μεταδίδει μαγνητοσκοπημένη τη συναυλία του Σείριου από το ΠΑΛΑΣ υπό τη διεύθυνση του Μάνου Χατζιδάκι.Πολλοί και εκλεκτοί οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν στην εκδήλωση, παρουσιάζοντας τις δικές τους δουλειές:ο Ηλίας Λιούγκος, η Νένα Βενετσάνου (παιδιά του Χατζιδάκι αμφότεροι), αλλά και ο Λουδοβίκος των Ανωγείων, ο μικρούλης Φοίβος Δεληβοριάς, ο τσιγγάνος Κώστας Παυλίδης στα τραγούδια του Κυπουργού από το ROM,το συγκρότημα Σπείρα (καμιά σχέση με τη Σπείρα- Σπείρα του Κραουνάκη) και πολλοί άλλοι. Τη βραδιά παρουσίαζε η ηθοποιός και σκηνοθέτιδα Δώρα Μασκλαβάνου, η οποία τότε ήταν σύζυγος του Κυπουργού και τραγουδούσε και στα τραγούδια του. Στο τέλος της εκδήλωσης, όμως, ένα παιδάκι, ούτε 20 ετών, έβγαινε και για πρώτη φορά ερμήνευε μπροστά σε κόσμο τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι. Ήταν ο Βασίλης Γισδάκης, ο οποίος είχε έρθει μόλις από το νησί του, την Κέρκυρα, γνωρίστηκε μέσω ενός ραδιοφωνικού παραγωγού με τον Χατζιδάκι και μέχρι που αυτός έφυγε, το 1994, έμελλε να γίνει το τελευταίο ορίτζιναλ παιδί του.Το Blue που μόλις είδατε και ακούσατε με τον Γισδάκη και τον Χατζιδάκι στη διεύθυνση ήταν το ομότιτλο θέμα από τη μουσική ενός ψυχεδελικού γουέστερν του Sylvio Narizzano και τα 1968. Επρόκειτο να ενταχθεί σε έναν κύκλο τραγουδιών με τίτλο Τα Κινηματογραφικά που, όπως είναι κατανοητό, θα περιείχε τραγούδια του Χατζιδάκι κυρίως από τον διεθνή κιν/φο.Στίχους θα έγραφαν ο Νίκος Γκάτσος και ο Άρης Δαβαράκης- ο πρώτος πρόλαβε να βάλει στίχους στο Ταξίδι από το Αμέρικα- Αμέρικα του Ελία Καζάν και ο δεύτερος στο Χορό του Βαρτάν πάλι από την ίδια ταινία, αλλά και στο Blue του Narizzano.Ποτέ δε βγήκε αυτός ο δίσκος. Κάποια δοκιμαστικά είχαν γίνει ήδη από τα μέσα του 1980 με τη φωνή του Βασίλη Λέκκα και απ' ότι λέγεται ο Χατζιδάκις τα είχε τάξει τα τραγούδια σε πολλούς άλλους τραγουδιστές. Ο Βασίλης Γισδάκης ήταν ο τελευταίος που ερμήνευε τον κύκλο των Κινηματογραφικών σε όλες τις συναυλίες του συνθέτη, πλάι στην αναθεωρημένη εκδοχή του Ματωμένου Γάμου με τη Βενετσάνου και του Χωρίον ο Πόθος με τον Λιούγκο.Πολύ κρίμα πραγματικά που ο Χατζιδάκις ξεκίνησε το ταξίδι του προς τ' άστρα, μην έχοντας ολοκληρώσει τον κύκλο με τα υπέροχα και άγνωστα αυτά τραγούδια του. Υπάρχουν κάποιες σκόρπιες ζωντανές ηχογραφήσεις που κοσμούν σήμερα το αρχείο φανατικών εραστών της μουσικής του, εμού συμπεριλαμβανομένου. Αν και ο Δαβαράκης ποτέ δε μπόρεσε να ξεπεράσει στιχουργικά τον εαυτό του στις Μπαλάντες της οδού Αθηνάς,εντούτοις η ακρόαση του Blue με την υπογραφή του είκοσι χρόνια μετά κουβαλάει μεγάλη συναισθηματική αξία!Αφήστε εμένα να γράφω και να λέω τα δικά μου...εσείς ξαναδείτε το βιντεάκι αυτό! Για να πιστέψετε πως κάποτε, όχι και τόσο μακριά απ' την τωρινή εποχή, η τηλεόραση και, μάλιστα η ιδιωτική,δε γέμιζε το πρόγραμμα της με γκλαμουράτες και σεξίστικες ανοησίες, ούτε με υστερικά σήριαλ και με μαλακισμένες στημένες τηλε-συναντήσεις...Αντίθετα, έμοιαζε να μην είναι ο σημερινός συνομώτης του κενού και του σκυλάδικου. Προέβαλλε τις συναυλίες του Μάνου Χατζιδάκι και ενδεχομένως να διαμόρφωνε και γούστο, αισθητική. Ναι, αυτό συνέβαινε στη νεοσύστατη ιδιωτική τηλεόραση του ΄89. Δείτε το βίντεο ακόμη μία φορά! Καλή εβδομάδα σε όλους!

21 σχόλια:

Αρης Δαβαράκης είπε...

Θα κάνω ενα link με το post σου για να το ακούσουν και όσοι απο τούς δικούς μου ενδιαφέρονται. Ελπίζω να μη κάνω κατάχρηση της καλωσύνης σου...

BOSKO είπε...

Τιμή μου, κύριε Δαβαράκη!
Καλημέρα

Βασιλική Ν. είπε...

Σ' ευχαριστούμε θερμά που ανέβασες αυτό το βιντεάκι και έγραψες όσα έγραψες...
Να είσαι καλά και μακάρι κάποια στιγμή με κάποιον τρόπο να βγει αυτός ο δίσκος, ποτέ δεν ξέρεις...

BOSKO είπε...

Βασιλική, κρίμα που δεν ήμουν στον Ιανό. Βλέπω, γράφεις στίχους και τραγουδάς. Την καλύτερη δουλειά κάνεις! Συνεργάζεστε και με τον Άλκη Ζοπόγλου; έφτασε προ ημερών το cd του στα χέρια μου (αυτό με το Kontrabando) και ειλικρινά έπαθα πλάκα! Θα το παρουσιάσω σίγουρα απ' το blog μου! Να' σαι καλά κι εσύ, εγώ σ' ευχαριστώ για το σχόλιο που άφησες και την επίσκεψη που μου έκανες.

Αλεξάνδρα είπε...

Μπράβο σου!

Τέτοια θέλουμε να ανασαίνουμε!

Καλό βράδυ

Aντώνης είπε...

Τί όμορφο το δώρο σου με το που σε βρήκα! Κυριολεκτικά καλώς σε βρήκα λοιπόν!

BOSKO είπε...

Σ' ευχαριστώ, ηθοποιέ και συνονόματε! Και το δικό σου μπλογκόσπιτο, τέλειο! Να περνάς να τα λέμε! See U

Ανώνυμος είπε...

Ρε Μπόσκο, βάλθηκες να με κάνεις διάσημο εν μία νυκτί; Καλή φάση! Θερμούς χαιρετισμούς στον Άρη Δαβαράκη κι από μένα!

Βασίλης Γισδάκης

BOSKO είπε...

Καλώσ' τονα κι ας άργησε! Κάτσε καλά, Γίσδακα, μη βγάλω κι άλλα ντοκουμέντα στη φόρα!Έχω και live από Καισαριανή που σκίζεις το "Μαουτχάουζεν", παρουσία του ίδιου του Μίκη! Όσο για τους χαιρετισμούς στον Άρη, δεν περνάς μια βόλτα απ' το blog του; Να' σαι πάντα γερός, φίλε, να υπηρετείς το σωστό τραγούδι!

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα. Δεν είχα επισκεφτεί ξανά το μπλογκ σου, έρχομαι από του κ. Δαβαράκη, αλλά όφειλα να σε ευχαριστήσω και στο σπίτι σου.
Να είσαι καλά, μας έφτιαξες το πρωινό!

maira είπε...

Πόσο θα…..IDIOT-εύσουμε ακόμα…..πόσο;;;;;;

Πόσο σε ευχαριστούμε…..πόσο!!!!!

Εκπληκτικός ο Βασίλης Γισδάκης.
Το οριτζιναλ παιδί του Χατζιδάκι...
Το ορίτζιναλ παιδί...
ο οριτζιναλ φίλος μας... έχει πολλά να μας πει ακόμα με το ταλέντο του.
Αναμένουμε...

Πόσο θα…..IDIOT-εύσουμε ακόμα;

boutsoukas είπε...

Έρχομαι κι εγώ πρώτη φορά στο σπίτι σου από το μπλογκ του Άρη Δαβαράκη.
Υπέροχο το πρωϊνό αυτό χάδι στα αυτιά μας. Σε ευχαριστούμε πολύ!

Ανώνυμος είπε...

Γειάσας Μπόσκο....πάρα πολύ ωραίο το μπλόγκ σας...ξέρετε μας δίνει μεγάλη αισιοδοξία όταν βλέπουμε ότι υπάρχουν άνθρωποι σαν κι εσάς που αγαπούν το καλό,το όμορφο,το σπάνιο...και που κάνουν ότι είναι δυνατό να συνεχίσει να υπάρχει αυτό.....μπράβο σας....και ελπίζω να συνεχίσετε να υποστηρίζετε πάντα έτσι ότιδήποτε καλό και όμορφο....μεγάλωσα κι εγώ με τη μουσική του Μ.Χατζιδάκι....και έτσι με συγκινεί πολύ να βλέπω και άλλους ανθρώπους που αγαπούν και αυτοί τον ίδιο και το τεράστιο έργο του....Να στε καλά...Αθανασία.

BOSKO είπε...

Αλεξάνδρα, Άννα, Butsukas, Μαιρούλα & Αθανασία (τι ζητάς, αθανασία,στο μπαλκόνι μου μπροστά;) σας υπερευχαριστώ για τα σχόλια που κάνετε. Νιώθω ό,τι πιάνουν τόπο κάποιες αναρτήσεις κι ό,τι τελικά κανένας δεν είναι μόνος του μεσ' στο πλήθος.

Apostolos είπε...

Πρώτη φορά που σε επισκέπτομαι κι εγώ, από το blog του δαβαράκη, που κι αυτό είχα καιρό να επισκεφτώ.
Σας ευχαριστώ και τους δύο πολύ.
Συχνά, όταν λείπεις από την Ελλάδα και τα βλέπεις όλα από μακριά, θέλεις να ελπίζεις ότι όλα δεν είναι τόσο χάλια όσο φαίνονται.
Σας ευχαριστώ που κρατάτε την ελπίδα ζωντανή, έστω και ξαναγυρνώντας μας σε χρόνια πιο παλιά.

sensualmonk είπε...

[ευχαριστούμε]

μαριάννα είπε...

Να πω κι εγώ ένα μεγάλο ευχαριστώ για την πολύ μεγάλη χαρά που πήραμε από το βίντεο αυτό. Πραγματικά συγκινήθηκα πολύ! Και με την εξαιρετική αφήγηση... Και σαφώς συμφωνώ απόλυτα με την τοποθέτηση για το ρόλο της τηλεόρασης στη διαμόρφωση της αισθητικής των πολιτών, των νέων κυρίως.
Καλησπερίζω και πάω να το ξανακούσω! Και κυριολεκτικά να μη χορταίνω το Μάνο να διευθύνει, την ολόδροση φωνή του Γισδάκη με την υπέροχη χροιά και σαφώς τους στίχους του Δαβαράκη.

BOSKO είπε...

Επειδή τα σχόλια για το κλιπ αυτό συνεχίζονται, οφείλω να ομολογήσω πως δεν αποτελεί δική μου ανάρτηση στο youtube.Διότι, πρώτον, μόλις προχθές έμαθα πώς να μεταφέρω βιντεάκια στο blog μου και, δεύτερον, αποκλείεται εγώ να υιοθετούσα το κακόγουστο nickname "grubalos"...Εγώ απλά το ξετρύπωσα απ' το youtube (μέσα σε πραγματικούς άλλους θησαυρούς που υπάρχουν!)και το έκανα post μου σα μιαν ακόμη αφορμή να γράψω κάτι για τον Μάνο Χατζιδάκι. Εξ ου και η ιστορία που συνοδεύει το βίντεο και που τόσο σας άρεσε! Γενικώς, όποιος ξεκοκκαλίσει τούτο το blog, θα διαπιστώσει με τη μία τη λατρεία μου για τον Χατζιδάκι και τη μουσική του.Από κει και πέρα, όφειλα να ενημερώσω τον Άρη Δαβαράκη για την ανάρτηση του ντοκουμέντου εκ μέρους μου και όπως ήταν φυσικό σα στιχουργός του τραγουδιού συγκινήθηκε βαθιά. Εμένα με διαβάζουν δέκα άνθρωποι, τον Άρη χίλιοι δέκα τρείς, οπότε αυτός είναι στην ουσία ο διακινητής του ντοκουμέντου! Κοίτα να δεις που στον real world ασχολούνται με τα dvd του Ζαχόπουλου κι εμείς εδώ, ένα σωρό άνθρωποι, μιλάμε για τη μουσική του Χατζιδάκι! Μπράβο σε όλους μας, λοιπόν!

BOSKO είπε...

Α, και κάτι ακόμα: τη συναυλία αυτή απ' το ΠΑΛΑΣ την έχω ολόκληρη στο αρχείο μου σε μια μισοπεθαμένη VHS βιντεοκασέτα, την οποία όλο λέω να τη μεταγράψω σε dvd κι όλο η έλλειψη χρόνου με αποτρέπει. Όπως επίσης έχω και τους Πρώτους Αγώνες Κέρκυρας σε VHS (με τον Δαβαράκη παρουσιαστή, πέραν της συμμετοχής του ως στιχουργός!), αλλά και τις παραστάσεις του Σείριου από το ZOOM (1987- 88). Τίποτα δεν είναι "πρωτοφανέρωτα", πρόκειται για εκπομπές που φιλοξένησε η τότε κρατική τηλεόραση και που κάποιες προνόησα να μαγνητοσκοπήσω, ενώ μερικές άλλες ανακάλυψα στα επόμενα χρόνια από φίλους.Αυτά!

μαριάννα είπε...

Αγαπητέ φίλε, σημασία έχει ότι εμείς το είδαμε από εσένα, και σ' ευχαριστούμε, άσχετα ποιός το ανέβασε και μπράβο του και χαλάλι του το "grubalos" αν είναι ν' ανεβάζει τέτοια βίντεο. :)
Επίσης θα ήθελα να σου πω ότι η διατήρηση αρχείου είναι κάτι που το θαυμάζω πολύ γιατί το θεωρώ πολύ δύσκολη υπόθεση. Θησαυροί αυτά που έχεις και μπορούν με κατάλληλη μετατροπή, να ανέβουν στο you tube. Είναι απίστευτο το τί θησαυροί υπάρχουν απ' όλον τον κόσμο. Το θεωρώ επανάσταση αληθινή και κάθε μέρα μακαρίζω τους δυο παλικαράδες που σκεφτήκανε να το κάνουν. Το μόνο κακό είναι ότι μάλλον υπάρχει όριο στο ανέβασμα και πολλά βίντεο τα κατεβάζουν κι έτσι μετά από λίγο καιρό, δεν είναι διαθέσιμα. Υπάρχει τρόπος να τα σώζουμε, αλλά πόσα να σώσει κανείς;
Σε ζάλισα... αλλά αφορμής δοθείσης. ;)

Καλό βράδυ!

Ανώνυμος είπε...

Σε μια γωνιά της Ελλάδας στις 13 Ιουλίου έκλεινα τα 9 μου και πήρα τα πρώτα μου λεφτά για cd από τους γονείς μου. Είχε μόλις ανοίξει το κατάστημα σε μια γωνιά της πόλης από ένα ιδιόρυθμο τύπο. Το μαγαζί έκλεισε κι ο τύπος δουλεύει σε ένα μεγάλο κατάστημα-ψηφιακό δισκοπωλείο αλυσίδας. Είχε ελάχιστους δίσκους ψηφιακούς αλλά στο σπίτι είχαμε μόλις αποκτήσει τον κατάλληλο εξοπλισμό. Το ένα από τα δύο δισκάκια που πήρα ήταν οι αντικατοπτρισμοί. Εγώ 9 ετών μόνη σε δισκάδικο να προσκυνάω το χατζιδάκι κι εκείνος να χει μείνει άφωνος. Ο δρόμος της επιστροφής ατελείωτος. Το άκουγα και το ξανάκουγα χωρίς σταματημό...αλλά όταν άκουσα το blue χωρίς να μπορώ να καταλάβω τους στίχους λόγω ηλικίας...βρέθηκα σε άλλο κόσμο...το κανάλι πρέπει να το είχε μεταδόσει μετά τα μεσάνυχτα γιατί θυμάμαι ότι οι γονείς μου κοιμόνταν κι εγώ κόλλησα το αυτί μου στο ηχείο της τηλεόρασης εκστασιασμένη. Αυτή τη στιγμή δε θα την ξεχάσω ποτέ...ποτε!