ΑΡΛΕΤΑ - ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ
ROMANCERO GITANO ΤΟΥ FEDERICO GARCIA LORCA ΚΑΙ ΤΕΣΣΕΡΑ ΑΛΛΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ/ ΑΠΟΔΟΣΗ: ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ (LYRA)
Η ιστορία λίγο – πολύ είναι γνωστή: ο Μίκης Θεοδωράκης ετοιμαζόταν τον Απρίλιο του 1967 να μπει με τη νεαρότατη Αρλέτα στο στούντιο, όπου και θα ηχογραφούσαν το Romancero Gitano του Lorca στην ποιητική απόδοση του Οδυσσέα Ελύτη. Τους πρόλαβαν όμως οι πραξικοπηματίες, ο Μίκης έφυγε άρον – άρον στο εξωτερικό, η Αρλέτα έμεινε εδώ δουλεύοντας στο πλαίσιο του Νέου Κύματος και το έργο ηχογραφήθηκε τελικά στα 1970 με τη φωνή της Φαραντούρη. Είμαι σίγουρος πως η Αρλέτα προχώρησε σε μιαν επανεκτέλεση εν έτει 1978, περισσότερο ορμώμενη από την αγάπη της για ολόκληρο το συγκεκριμένο έργο και λιγότερο από μια υποχρέωση που ενδεχομένως να αισθανόταν απέναντι στην καριέρα της. Όπως και να’ χει, η ηχογράφηση αυτή που επανεκδίδεται σήμερα με επιμελημένο ένθετο και όλους τους στίχους, αποτέλεσε σταθμό στην προσωπική πορεία της, στην ογκωδέστατη δισκογραφία του Θεοδωράκη, αλλά και στο εγχώριο έντεχνο τραγούδι γενικότερα. Μια λιτή προσέγγιση συγκριτικά με την πρώτη, πιο επαναστατικής υφής, εγγραφή του έργου, στηριζόμενη ισότιμα στην πράα φωνή της τραγουδίστριας και την κιθαριστική δεξιοτεχνία του Βασίλη Ρακόπουλου, προερχόμενου από τα ποπ συγκροτήματα της τότε εποχής. Ήταν σα να πήρε η Αρλέτα τον οργισμένο Θούριο του Ρήγα και να τον μετέτρεψε σε μελαγχολικό ποίημα του Λόρδου Μπάιρον! Ακούστε μιαν ακόμη φορά τα Η καλόγρια η τσιγγάνα, Ο θάνατος του Αντόνιο Τόρρες Χερέντια και Του πικραμένου – το τελευταίο ειδικά με τους αυτοσχεδιασμούς στην ηλεκτρική κιθάρα ακούγεται σαν την απόλυτη ροκ μπαλάντα! Μιλάμε ό, τι εάν η ελληνική δισκογραφία της εποχής ήταν πιο τολμηρή ίσως να είχαμε έναν δίσκο, εφάμιλλο με το κλασικό Tales of mystery and imagination του Edgar Allan Poe από τους Alan Parsons Project. Μην ξεχνιόμαστε, όμως, την περίοδο εκείνη ο Θεοδωράκης
γέμιζε τα στάδια και η Πλάκα μύριζε σε μεγάλη απόσταση απ’ την τσίκνα των κομματικών φεστιβάλ νεολαίας, επομένως πάλι καλά να λέμε σήμερα και να το αναγνωρίζουμε στην Αρλέτα σαν μια εξαίσια καλλιτεχνική και σαφώς αντιδραστική πράξη!
ROMANCERO GITANO ΤΟΥ FEDERICO GARCIA LORCA ΚΑΙ ΤΕΣΣΕΡΑ ΑΛΛΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ/ ΑΠΟΔΟΣΗ: ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ (LYRA)
Η ιστορία λίγο – πολύ είναι γνωστή: ο Μίκης Θεοδωράκης ετοιμαζόταν τον Απρίλιο του 1967 να μπει με τη νεαρότατη Αρλέτα στο στούντιο, όπου και θα ηχογραφούσαν το Romancero Gitano του Lorca στην ποιητική απόδοση του Οδυσσέα Ελύτη. Τους πρόλαβαν όμως οι πραξικοπηματίες, ο Μίκης έφυγε άρον – άρον στο εξωτερικό, η Αρλέτα έμεινε εδώ δουλεύοντας στο πλαίσιο του Νέου Κύματος και το έργο ηχογραφήθηκε τελικά στα 1970 με τη φωνή της Φαραντούρη. Είμαι σίγουρος πως η Αρλέτα προχώρησε σε μιαν επανεκτέλεση εν έτει 1978, περισσότερο ορμώμενη από την αγάπη της για ολόκληρο το συγκεκριμένο έργο και λιγότερο από μια υποχρέωση που ενδεχομένως να αισθανόταν απέναντι στην καριέρα της. Όπως και να’ χει, η ηχογράφηση αυτή που επανεκδίδεται σήμερα με επιμελημένο ένθετο και όλους τους στίχους, αποτέλεσε σταθμό στην προσωπική πορεία της, στην ογκωδέστατη δισκογραφία του Θεοδωράκη, αλλά και στο εγχώριο έντεχνο τραγούδι γενικότερα. Μια λιτή προσέγγιση συγκριτικά με την πρώτη, πιο επαναστατικής υφής, εγγραφή του έργου, στηριζόμενη ισότιμα στην πράα φωνή της τραγουδίστριας και την κιθαριστική δεξιοτεχνία του Βασίλη Ρακόπουλου, προερχόμενου από τα ποπ συγκροτήματα της τότε εποχής. Ήταν σα να πήρε η Αρλέτα τον οργισμένο Θούριο του Ρήγα και να τον μετέτρεψε σε μελαγχολικό ποίημα του Λόρδου Μπάιρον! Ακούστε μιαν ακόμη φορά τα Η καλόγρια η τσιγγάνα, Ο θάνατος του Αντόνιο Τόρρες Χερέντια και Του πικραμένου – το τελευταίο ειδικά με τους αυτοσχεδιασμούς στην ηλεκτρική κιθάρα ακούγεται σαν την απόλυτη ροκ μπαλάντα! Μιλάμε ό, τι εάν η ελληνική δισκογραφία της εποχής ήταν πιο τολμηρή ίσως να είχαμε έναν δίσκο, εφάμιλλο με το κλασικό Tales of mystery and imagination του Edgar Allan Poe από τους Alan Parsons Project. Μην ξεχνιόμαστε, όμως, την περίοδο εκείνη ο Θεοδωράκης
γέμιζε τα στάδια και η Πλάκα μύριζε σε μεγάλη απόσταση απ’ την τσίκνα των κομματικών φεστιβάλ νεολαίας, επομένως πάλι καλά να λέμε σήμερα και να το αναγνωρίζουμε στην Αρλέτα σαν μια εξαίσια καλλιτεχνική και σαφώς αντιδραστική πράξη!
ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΓΓΕΛΑΚΑΣ – ΝΙΚΟΣ ΒΕΛΙΩΤΗΣ
ΠΟΤΕ ΘΑ ΦΤΑΣΟΥΜΕ ΕΔΩ (ALLTOGETHERNOW – EMI)
Το δεύτερο ολοκληρωμένο άλμπουμ του Γιάννη Αγγελάκα με τον Νίκο Βελιώτη αποδεικνύει πόσο εμπνευσμένα και ξεκάθαρα στις προθέσεις τους έργα μπορούν να προκύψουν όταν υπάρχει απόλυτη σύμπνοια μεταξύ των συντελεστών τους. Οι στίχοι κατ’ αρχάς – νομίζω πως εδώ έχουμε άλλη μια ποιητική συλλογή του Αγγελάκα, η οποία θα μπορούσε να εκδοθεί, αυτονομημένη από ένα δισκογραφικό project. Ακούστε τα Όπως ξυπνούν οι εραστές και Θέλω να είμαι η μουσική για να αντιληφθείτε πως ακόμη γράφονται ερωτικά τραγούδια, απαλλαγμένα από την τρέχουσα ροζ αισθητική και την επιφανειακή συναισθηματολογία. Τα πράγματα όμως βαίνουν επίσης καλώς, καλύτερα ίσως και από τις πειραματικές Ανάσες των λύκων, σε μουσικό επίπεδο. Χωρίς να εννοούμε ότι οι δημιουργοί κινούνται τώρα σε mainstream μονοπάτια, σαφώς και δείχνουν
πρόθυμοι να προσεγγίσουν μια μεγαλύτερη μερίδα ακροατών – όσων, τέλος πάντων, διαθέτουν νιονιό και αισθητική, ξέχωρα από αντεργκράουντ και μη στεγανά. Δε θ’ ακούσετε εδώ πειραματισμούς με εφαλτήριο την παράδοση, όπως είχαμε στο διπλό Από δω και πάνω. Η αρτιότητα της ερμηνείας του τσέλου από τον Βελιώτη τέθηκε στην υπηρεσία καλοσχηματισμένων ατμοσφαιρικών συνθέσεων, στις οποίες μοιραία πρωτοστατεί η προαναφερόμενη στιχοπλοκή και η ψυχωμένη, ακόμη κι όταν αρκείται σε απαγγελία, ερμηνεία του Αγγελάκα. Το κομμάτι Η σιωπή είναι θηρίο είναι κατά τη γνώμη μου ένα μινιμαλιστικό αριστούργημα! Την καίρια, για ένα τέτοιο δίσκο, μίξη ήχου επιμελήθηκαν ο Coti K., ο Τίτος Καργιωτάκης και ο Χρήστος Χαρμπίλας, ενώ το cd κυκλοφορεί ως enhanced, περιέχοντας δηλαδή και το βίντεο του 
ομότιτλου τραγουδιού. Πολύ νωρίς ακόμη για να εκτιμηθεί σαν ένα από τα καλύτερα άλμπουμ του 2008, αν μη τι άλλο όμως η χρονιά ξεκίνησε αισιόδοξα! Πάντα τέτοια!
ΠΟΤΕ ΘΑ ΦΤΑΣΟΥΜΕ ΕΔΩ (ALLTOGETHERNOW – EMI)
Το δεύτερο ολοκληρωμένο άλμπουμ του Γιάννη Αγγελάκα με τον Νίκο Βελιώτη αποδεικνύει πόσο εμπνευσμένα και ξεκάθαρα στις προθέσεις τους έργα μπορούν να προκύψουν όταν υπάρχει απόλυτη σύμπνοια μεταξύ των συντελεστών τους. Οι στίχοι κατ’ αρχάς – νομίζω πως εδώ έχουμε άλλη μια ποιητική συλλογή του Αγγελάκα, η οποία θα μπορούσε να εκδοθεί, αυτονομημένη από ένα δισκογραφικό project. Ακούστε τα Όπως ξυπνούν οι εραστές και Θέλω να είμαι η μουσική για να αντιληφθείτε πως ακόμη γράφονται ερωτικά τραγούδια, απαλλαγμένα από την τρέχουσα ροζ αισθητική και την επιφανειακή συναισθηματολογία. Τα πράγματα όμως βαίνουν επίσης καλώς, καλύτερα ίσως και από τις πειραματικές Ανάσες των λύκων, σε μουσικό επίπεδο. Χωρίς να εννοούμε ότι οι δημιουργοί κινούνται τώρα σε mainstream μονοπάτια, σαφώς και δείχνουν
πρόθυμοι να προσεγγίσουν μια μεγαλύτερη μερίδα ακροατών – όσων, τέλος πάντων, διαθέτουν νιονιό και αισθητική, ξέχωρα από αντεργκράουντ και μη στεγανά. Δε θ’ ακούσετε εδώ πειραματισμούς με εφαλτήριο την παράδοση, όπως είχαμε στο διπλό Από δω και πάνω. Η αρτιότητα της ερμηνείας του τσέλου από τον Βελιώτη τέθηκε στην υπηρεσία καλοσχηματισμένων ατμοσφαιρικών συνθέσεων, στις οποίες μοιραία πρωτοστατεί η προαναφερόμενη στιχοπλοκή και η ψυχωμένη, ακόμη κι όταν αρκείται σε απαγγελία, ερμηνεία του Αγγελάκα. Το κομμάτι Η σιωπή είναι θηρίο είναι κατά τη γνώμη μου ένα μινιμαλιστικό αριστούργημα! Την καίρια, για ένα τέτοιο δίσκο, μίξη ήχου επιμελήθηκαν ο Coti K., ο Τίτος Καργιωτάκης και ο Χρήστος Χαρμπίλας, ενώ το cd κυκλοφορεί ως enhanced, περιέχοντας δηλαδή και το βίντεο του 
ομότιτλου τραγουδιού. Πολύ νωρίς ακόμη για να εκτιμηθεί σαν ένα από τα καλύτερα άλμπουμ του 2008, αν μη τι άλλο όμως η χρονιά ξεκίνησε αισιόδοξα! Πάντα τέτοια! 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου