Τα όσα η μοίρα μου' γραφε
κι άλλος κανείς δεν ξέρει
τα βρήκα μέσα στον καφέ
τα διάβασα στο χέρι
Ποτάμι βρήκα σκοτεινό
μια σφαλισμένη πόρτα
χορτάρια πάνω στο βουνό
και φίδια μεσ' στα χόρτα
Μακάρι να' μουν σαν τα ζα
που βόσκουνε στον κάμπο
γράμματα να μη γνώριζα
μεσ' στα μυστήρια νά' μπω
Μυστήρια τέτοια δε συμφέ
να ψάχνω, δε συμφέρει
φέρτε μου δεύτερο καφέ
κι αλλάξτε μου το χέρι
(ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ Τα Ρω του Έρωτα - Τ' Αφανέρωτα) 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου