Η "Ελένη" παίζει πιάνο- ενδεχομένως το Ειμ' αϊτός χωρίς φτερά- και η Ξένη χορεύει.
Η "Ελένη" είχε παχύνει τα τελευταία χρόνια από τις ουσίες που έπρεπε να ρέουν στο αίμα της για να μπορεί να είναι κοινωνική, να ζει κι αυτή άνετα μαζί με τους άλλους συνανθρώπους της.
Η Ξένη παραμένει αδύνατη, αέρινη, σα δέντρο ελιάς μοιάζει.
Η "Ελένη" προσπάθησε να βρει καταφύγιο στα παιδιά, τη μουσική και τα ποιήματα.
Η Ξένη ακόμη βρίσκει καταφύγιο στα αυτοβιογραφικά βιβλία που γράφει, αγωνίζεται και καταφέρνει να εκδίδει.
Η τροχιά της "Ελένης" συναντήθηκε με αυτήν της Ξένης.
Η δεύτερη υπήρξε προστάτιδα της πρώτης. Της έδινε το πολυπόθητο θάρρος για τη ζωή και την αντοχή μέσα στο ανθρώπινο σμάρι.
Ο δαίμονας που συν τοις άλλοις είχε να παλέψει η φτωχή "Ελένη" αποδείχτηκε δυνατότερος. Πριν από λίγο καιρό, ένα cocktail την έστειλε στον άλλο κόσμο.
Κι από τότε η Ξένη γυρίζει τα βράδια με ένα Ξόρκι της "Ελένης" στην τσάντα της και στην ψυχή της.
*Ανέκαθεν έτρεφα υψηλή εκτίμηση για ανθρώπους που είχαν τα αρχίδια να αυτοκτονήσουν. Για οποιονδήποτε βαθιά προσωπικό τους λόγο. Αυτό το κορίτσι δε μπορούσε να ζει άλλο ανάμεσα μας. Κι ας προσπάθησαν ψυχίατροι, οικογένεια και φίλοι για το αντίθετο. Δική της η απόφαση. Σεβαστή! Όσο και αν μοιραία θλίβει η αναχώρηση ενός νέου ανθρώπου. Στις μέρες που ζούμε έχει χαθεί η συλλογικότητα. Ακόμη και σκεπτόμενοι άνθρωποι αξιολογούν τα πάντα βάσει του συναισθηματικού τους κόσμου, δεμένοι από μιαν αυτάρεσκη κούφια ερωτολαγνεία, λες και το μόνο ζητούμενο είναι ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε κι ό,τι αρπάξει ο κώλος μας...Η ιστορία έχει αποδείξει πως ο άνθρωπος είναι αγελαίο όν. Κάποτε οι αγέλες έκαναν καλό. Σήμερα σε οδηγούν στην απομόνωση, το αδιέξοδο, τη φυγή. Βγάλτε τα ροζ γυαλιά του εφήμερου και του ψεύτικου, αφουγκραστείτε τα προβλήματα της κοινωνίας αυτής, ουρλιάξτε, αντιδράστε, σταθείτε δίπλα, κοντά. Ευχαριστώ την Ξένη Μητσοβασίλη που μου γνώρισε, έστω και εκ των υστέρων, την Σταυρούλα Χατζοπούλου. Η μία και μοναδική ποιητική συλλογή που πρόλαβε να εκδώσει έχει τίτλο Το ξόρκι και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βιβλιοτεχνία. Αναζητήστε τη! Σπάνιο δείγμα ειλικρινούς απελπισίας, δοσμένης με τρόπο καθ' όλα ευαίσθητο και γι' αυτό ποιητικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου