Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2008

Η Σαβίνα Γιαννάτου, ο κυρ- Βαγγέλης και η πανσέληνος...


Προ ολίγων ωρών...Ο κυρ- Βαγγέλης που δουλεύει στο Κύτταρο, ας πούμε σαν ένα είδος επιστάτη, δε σκαμπάζει μία από ποίηση και φωνητικούς αυτοσχεδιασμούς. Κουτσός ο καημένος από το δεξί του πόδι, ταλαιπωρείται κι από το σάκχαρο, ενώ με τη χαρακτηριστική κωνσταντινουπολίτικη προφορά του συχνά μου αφηγείται ιστορίες από τις τελευταίες μέρες της ένδοξης χρυσής εποχής του μαγαζιού. Ήδη από την περασμένη Τρίτη, που ήταν η πρώτη μέρα παρουσίασης της Μουσικής Δωματίων της Σαβίνας, με είχε πιάσει και μου είχε πει: γιατί, βρε αγόρι μου, εσύ που την αγαπάς, δεν της λες να κόψει τα αού- αού και να πει κάνα τραγουδάκι της προκοπής; όχι τίποτα άλλο, τόσο ωραία φωνή, να φχαριστηθούμε κι εμείς λίγο...Τι να του έλεγα του ανθρώπου; μήπως θα μπορούσα να του εξηγήσω τις θεραπευτικές ιδιότητες της μη αφηγηματικής τέχνης στο χώρο του τραγουδιού; Απόψε, μπαίνοντας στην κουζίνα του μαγαζιού να γεμίσω ένα ποτήρι ursus με πάγο, βλέπω τον κυρ- Βαγγέλη με ύφος όλο περισυλλογή. Με κοιτάζει και λέει ωραία δουλειά! Έχουμε και πανσέληνο απόψε, θα αφινιάσει η δικιά σου! Μια φωνή τότε εισέβαλε κανονικά στο χώρο:εεπ, σας άκουσα! Σας τσάκωσα! Ήταν της Σαβίνας Γιαννάτου! Πού να βάλεις ποτό; και του κυρ- Βαγγέλη του' πεσε το μπουκάλι της ursus απ' τα χέρια και μένα το ποτήρι και η Σαβίνα στεκόταν όρθια στην πόρτα, λίγο πριν βγει στη σκηνή, γελώντας τρανταχτά με εκείνο το ζωηρό μεταδοτικό γέλιο που είναι πάντα όλο δικό της. Πάντως, για δεύτερη φορά που παρακολούθησα την παράσταση, με έφτιαξε κανονικότατα! Σκέτη θεραπεία! Και οι μαύρες σκέψεις φύγανε και μαζί μια περιρρέουσα ανησυχία που είχα τις δυο- τρεις τελευταίες μέρες και ο λόγος των ποιητών έφτασε κατ' ευθείαν στο στόχο του. Χάρηκα που είδα τον Χρονά και μου ανακοίνωσε ό,τι σε λίγες μέρες παρουσιάζει το νέο δίσκο της Πλάτωνος σε δική του έκδοση. Τον Μαραμή, επίσης, που μου χάρισε μια κασετίνα με μαζεμένες όλες τις θεατρικές μουσικές του. Ανάσες καθημερινότητας, καλοπροαίρετου χιούμορ και η σημαντική αίσθηση της φιλίας μέσα στο συχνά περιχαρακωμένο σύμπαν του υπερβατικού, κοινώς της ποίησης.Κι ας μην καταλαβαίνει γρι από τα αού- αού της Σαβίνας ο αγνός κυρ- Βαγγέλης...

Δεν υπάρχουν σχόλια: