- Κύριε, είναι μεσημέρι κι ακόμα δεν ξυπνήσατε
- Κύριε, δεν πήρατε το πρωινό σας
- Κύριε, ήπιατε πολλούς καφέδες
- Κύριε, ο ήλιος λάμπει, αστράφτει, βρέχει και χιονίζει
- Κύριε, ένα κόκκινο πουλί έχει κολλήσει στο παράθυρο σας
- Κύριε, μια μαύρη πεταλούδα φάνηκε πάνω στο στήθος σας
- Κύριε, πώς τρέχετε με το ποδήλατο!
- Κύριε, είστε παγωμένος
- Κύριε, έχετε πυρετό
- Κύριε, είσαστε νεκρός;
(ΜΙΛΤΟΥ ΣΑΧΤΟΥΡΗ "Κύριε" από τη συλλογή Το Σκεύος, εκδόσεις Κείμενα, Αθήνα 1971)
Σάββατο βράδυ μισή ώρα μετά τα μεσάνυχτα. Ξημέρωμα Κυριακής 20 Ιανουαρίου. Άλλοι γυρνάνε έξω, πίνουν, διασκεδάζουν τη μοναξιά τους και άλλοι σκοτώνουν το χρόνο του μεσονυκτίου με ποιήματα και με τραγούδια. Ποιοι είναι άραγε οι σωστοί και ποιοι οι λάθος; Ποιοι οι ίσιοι και ποιοι οι στραβοί; Σίγουρο ένα είναι μόνο: πώς είμαστε όλοι βιαστές της στιγμής, την αρπάζουμε μανιασμένα και την προσαρμόζουμε σαν πλαστελίνη στις εκάστοτε ψυχολογικές ανάγκες μας. Μέχρι να' ρθει μιαν άλλη...μια νέα...μια επόμενη στιγμή. Αυτή που τελικά θα επιβληθεί και θα μας υποτάξει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου