Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου 2011

στεγνή-διαφήμιση-ΙΙ






Χθες το πρωί, πηγαίνοντας με τα πόδια για το μετρό του Αγίου Αντωνίου,
έψαχνα μεσ' στα στενά του Περιστερίου για κάποιο καφέ, που θα μου εξασφάλιζε τον πρώτο κρύο φρέντο της μέρας. Σαν βρέθηκα έξω από ένα μικρό μαγαζάκι, μια τρύπα κανονική, τράβηξαν την προσοχή μου τα γουστόζικα κουρτινάκια του και το βαθύ κόκκινο χρώμα της διακόσμησης. Μπήκα μέσα μηχανικά σχέδον κι έπεσα πάνω σ' έναν πελώριο λιθόστρωτο δρόμο που ανοιγόταν μπροστά μου από τον τοίχο του. Και ξαφνικά το Περιστέρι έγινε Λισαβόνα και οι ιδιοκτήτες του μικρού καφέ άλλαξαν ενδυμασία εντός ολίγων δευτερολέπτων.


Το κορίτσι με τα αδρά χαρακτηριστικά και το κεντητό μαύρο φόρεμα μού φάνηκε ότι ήταν η Amalia Rodrigues που επέστρεψε στον Απάνω Κόσμο για να πιάσει δουλειά και να ομορφύνει με την παρουσία του μια δυτική συνοικία της Αθήνας, πιθανώς το ίδιο υποβαθμισμένη με τη γενέτειρα του.
Το αγόρι, πάλι, κοστουμαρισμένο και με λεπτό μουστάκι άρχισε να μου συστήνεται με διάφορα ονόματα, το ένα μετά το άλλο, και να μου μιλάει για τον Αλβάρο δε Κάμπος, τον Αλβέρτο Καρέιρο και τον Ρικάρδο Ρέις. Από το ραδιόφωνο τους ακούγονταν πότε το Los piconeros και πότε το Ave Maria. Τι ομορφιά αναδυόταν και πόσο εύκολα σκεπάστηκαν τα κομπρεσέρ και τα βρισίδια των εργατών του Περιστερίου έξω στο δρόμο.
Το κορίτσι προθυμοποιήθηκε να με φωτογραφίσει για να με βάλει στο blog του. Εξήγησα ότι έπεσε στην περίπτωση, αφού κι εγώ έχω blog που το πήζω πολύ συχνά στις φωτογραφίες εμού του ιδίου και των φίλων μου. Αρνήθηκα ευγενικά την προσφορά ενός ποτηριού με κόκκινο πόρτο κρασί και ενός εδέσματος με βακαλάο. Στη Λισαβόνα - με ενημέρωσαν - τρώνε μαγειρεμένο βακαλάο ακόμη και με τον πρωινό τους καφέ. Ήπια μαζί τους τον φρέντο μου και μιλήσαμε για πολλά πράγματα, καθυστερώντας ένα δίωρο από την ανύπαρκτη δουλειά μου. Άξιζε όμως! Δεν συναντάς κάθε μέρα στο Περιστέρι την Amalia Rodrigues και τον Fernando Pessoa να σερβίρουν καφέ στο δικό τους μαγαζί!

17 σχόλια:

evroskarseras είπε...

Ωραία φάση !

BOSKO είπε...

evroskarseras...
πολλάν ωραίαν ήτανε!

a spoonful of inspiration είπε...

τρομερή ρε συ αυτή η φωτογραφία με τον δρόμο και το τραμ!
αυτά τα απρόοπτα πάντως και τα λίγο 'εκτός τόπου και χρόνου' είναι που δίνουν την ωραία την πινελιά στα τετριμμένα της καθημερινότητας! καλημέρα :)

BOSKO είπε...

Δανάη...
και μένα μου έφτιαξε τη μέρα όλο αυτό το σκηνικό και ιδιαίτερα η photo από Λισαβόνα που έπιανε ολόκληρο τον τοίχο.
άμα δεν έπεφτε μακρυά, κάθε μέρα εκεί θά 'μουν και θά 'πινα καφέ:-))

Περσέας είπε...

αξίζει να πίνεις τον καφέ σου κάπου όπου σε εξυπηρετούν με κέφι όχι με το ύφος χιλίων καρδιναλίων.

BOSKO είπε...

Περσέας...
σπάνια πλέον πηγαίνω έξω για καφέ. Το ίδιο και στα μπαράκια. Καμιά φορά μόνο στο Μοναστηράκι παρατηρώ τέτοιες συμπεριφορές, που λες, από μαγαζάτορες και γκαρσόνια. Το καφέ αυτό, όμως, του post ξεχώρισε απ' την αισθητική του και το γούστο του και πιο πολύ μού άρεσε που δεν το βρήκα στο Κολωνάκι - εκεί δε θα έμπαινα μέσα με τίποτα - αλλά στο εργατικό και μάλλον μίζερο σε γενικές γραμμές Περιστέρι. Από κει και πέρα, το ζευγάρι των ιδιοκτητών του ήταν άψογο, συμφώνως και με το πώς είχαν διακοσμήσει το μαγαζάκι τους.

stratos kouzeleas είπε...

το έθαψες το Περιστέρι Αντώνη ! Εγώ πάντως που μένω Περιστέρι δεν το ξέρω... Εχεις διεύθυνση? Παρεπιπτόντως συγχαρητήρια για το blog μας έχεις "φωτίσει" !
Επίσης είμαστε και πατριώτες από τη Νίκαια !
χαιρετισμούς

BOSKO είπε...

Stratos...
το μαγαζί βρίσκεται λεωφόρος Αλεξάνδρου 31, λίγο πιο πάνω από το μετρό Αγ. Αντωνίου. Pastelaria το όνομα του και σερβίρει κάθε Δευτέρα (νομίζω) πορτογαλικά εδέσματα με πατατάκια ως bonus!
δεν το έθαψα το Περιστέρι, αλλά αντικειμενικά πρόκειται για μια υποβαθμισμένη περιοχή, την οποία - ωστόσο - προτιμώ χίλιες φορές από άλλα μέρη, σαν την Καλλιθέα λόγου χάριν, που ανέκαθεν με μιζέριαζε.
να πας κάνα πρωί οπωσδήποτε να πιείς τον καφέ σου, έξω, στο τραπεζάκι ή μέσα, στον μικρό πάγκο που έχει:-))

llll είπε...

Πολύ ωραίο καφέ,το επισκεύθηκα σήμερα το πρωί και απέλαυσα έναν ωραιότατο ελληνικό στο γκαζάκι και ουχί στην εσπρεσσομηχανή.

BOSKO είπε...

Δημήτρης Τζαβέλας...
αλήθεια λες διότι, όντως, τον ελληνικό τον έφτιαχναν τα παιδιά στο γκαζάκι και όχι στην εσπρεσσομηχανή!
εκεί κοντά μένεις, κύριε Τζαβέλα;

llll είπε...

Αρκετά κοντά,αλλά δεν μπορώ να σας πω!

BOSKO είπε...

Δημήτρης Τζαβέλας...
δεν πειράζει, μη μου πεις.
τουλάχιστον δώσε χαιρετισμούς στον Φ.Κ.Ρ. αν τον πετύχεις πουθενά στο Αιγάλεω.
ευχαριστώ!

llll είπε...

Α δεν πατάω εγώ σε αυτ'ην την πλέμπα,άκου Αιγάλεω!

BOSKO είπε...

Δημήτρης Τζαβέλας...
με συγχωρείς, απλά το Αιγάλεω είναι όμορη περιοχή με το Περιστέρι.
μην του δώσεις, λοιπόν.
στην Pastelaria, όμως, να συνεχίσεις να την αράζεις και μπορεί κάποια στιγμή να τα πούμε εκεί από κοντά:-))

llll είπε...

Και ποιός σας είπε πως θέλω να σας δω;

BOSKO είπε...

Δημήτρης Τζαβέλας...
συγνώμη πάλι, αλλά αυτό κατάλαβα βάσει της συχνότητας των επισκέψεων σου τελευταία. Βέβαια, αφού εσύ δε θες μία, εγώ δε θέλω δέκα, εννοείται.

ναί ρε,πεσσιμισμός! είπε...

είμαι σκατά κύριε Αντώνη μου.