ΤΟΠ- 10 ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑΣ Νο 5- ΓΙΩΡΓΗΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ "ΜΗΝ ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΠΟΤΕ"

Νο 5- ΓΙΩΡΓΗΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ- ΜΗΝ ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΠΟΤΕ (LYRA)
Τον δικαιούταν αυτόν το δίσκο ο τραγουδοποιός κι ερμηνευτής Γιώργης Χριστοδούλου ύστερα από το κράξιμο – λίγο άδικα, κατά προσωπική εκτίμηση – για τις απρόβλεπτες διασκευές του στον Καρβέλα και τον Φοίβο, αλλά και το, ολότελα έξω απ’ το δικό μου κόσμο, EuroReVision. Το άλμπουμ Μην αλλάξεις ποτέ έρχεται να κλείσει μια τριλογία που ξεκίνησε με τους Γιαπωνέζικους Κήπους (1998) του Σταύρου Παπασταύρου και συνεχίστηκε με το, πολύ μπροστά για την ελληνική ποπ σκηνή της εποχής, Η αγάπη είναι ένα πορτοκάλι (2001). Κι εδώ έχουμε δώδεκα καλαίσθητα ποπ τραγούδια που υπογράφουν ο Γιώργος Δημητριάδης, ο Παναγιώτης Ασβεστάς (από τη Δεύτερη Ακρόαση της Μικρής Άρκτου), ο Ράκιας (πρώην Κάθοδος των Μυρίων), ο Μάριος Τσικνής, ο Πάνος Δουκουμόπουλος (από την Ορχήστρα του V Γαλαξία), ο Γιώργος Δημόπουλος, η Γαλλίδα Κ. Zeidel και ο ίδιος ο Χριστοδούλου. Στίχους, εκτός από τον Χριστοδούλου, έγραψαν και ο Νίκος Μωραΐτης, ο Ανδρέας Καραγιαννίδης, αλλά και ο Χιλιανός τροβαδούρος Patricio Anabalon, ο οποίος ερμηνεύει στα ισπανικά ντουέτο με τον Γιώργη το El licor de la sed (Το λικέρ της δίψας). Συμμετέχει ακόμη η Σουηδέζα Hanna Hagglund, εναλλακτική καλλιτέχνιδα που διαμένει μόνιμα στη Γαλλία, στο κομμάτι Nouvelle voiture (Καινούργιο αμάξι). Αξίζει να σημειώσουμε πως οι ηχογραφήσεις των τραγουδιών με τον Anabalon και τη Hanna H. άνοιξαν κανονική γέφυρα μεταξύ Αθήνας – Παρισιού – Σαντιάγο! Οι ερμηνευτικές δυνατότητες του Χριστοδούλου είναι γνωστές, τόσο στους δικούς του ποπ φαν, όσο και στους ακροατές του έντεχνου, που τον έμαθαν ως ερμηνευτή από δίσκους, συναυλίες και θεατρικά τραγούδια του Ν. Μαυρουδή, της Αρλέτας, της Ε. Καραΐνδρου και της Ν. Βενετσάνου. Επομένως, τα στοιχεία που κάνουν ξεχωριστή τη δουλειά αυτή είναι πρωτίστως το επίπεδο της παραγωγής. Εξαιρετική συνύπαρξη φυσικών και ηλεκτρονικών οργάνων (από τα credits παρελαύνει ένας μεγάλος αριθμός μουσικών, ασυνήθιστος για ελληνικό δίσκο) με τον ήχο από το bandoneon, το theremin και τα αναλογικά συνθεσάιζερ του Π. Δουκουμόπουλου να χαρακτηρίζει όλο το υλικό. Έπειτα, είναι και ένα ρομαντικό, απόλυτα μοντέρνο αεράκι που πνέει καθ’ όλη τη διάρκεια του άλμπουμ και ειδικά σε μπαλάντες σαν την ομότιτλη, στον ρυθμικό Πειρατή ή στο Μόνο η σκιά σου. Ξεχωρίζουν ακόμη η εναρκτήρια μπόσα νόβα Είσαι αλλού, ειμ’ εδώ μαζί με την Ανδριάνα Μπάμπαλη και τα πιο ηλεκτρισμένα Φιλιά στο κινητό των Γ. Δημητριάδη – Α. Καραγιαννίδη και Θέλω του Μ. Τσικνή. Σε μια περίοδο που οι Έλληνες διεκδικητές του τίτλου "βασιλιάς της ποπ" άρχισαν κι αυτοί να κλαψουρίζουν ως άλλοι…Μάκηδες Χριστοδουλόπουλοι, ο Γιώργης Χριστοδούλου αποδεικνύει και μ’ αυτόν το δίσκο πως υπηρετεί 100% ένα δυτικότροπο ύφος, μοναδικό και ενδεχομένως αγνοημένο μέσα στα καθ’ ημάς μουσικά δρώμενα. Συγχαρητήρια και στον Δημήτρη Παναγιωτακόπουλο

για το φωτογραφικό- εικαστικό μέρος της έκδοσης.