Ο Δημήτρης Μαραμής είναι ένας νέος συνθέτης που ασχολείται με το αυθεντικό έντεχνο τραγούδι, όπως το δίδαξαν ο Μάνος Χατζιδάκις και ο Μίκης Θεοδωράκης κατά τη δεκαετία του ΄60, τότε που επιχειρούσαν με καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία την ευρύτερη γνωριμία της ποίησης με τις λαϊκές μάζες. Έχοντας στις αποσκευές του σοβαρές σπουδές στην Αγγλία, πρωτοεμφανιζόμενος από την ανεξάρτητη Μικρή Άρκτο του Παρασκευά Καρασούλου και με ήδη τρεις προσωπικές δισκογραφικές εργασίες, ο Μαραμής τον καιρό αυτό βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη, συνθέτοντας τη μουσική για τον Συρανό Ντε Μπερζεράκ του Εδμόνδου Ροστάν για το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Αύριο, Κυριακή 16 Δεκεμβρίου, θα βρίσκεται στην Αθήνα, καλεσμένος μου στο στούντιο Στο Κόκκινο 105.5, http://www.left.gr/, 20.30 -22.00 το βράδυ. Εκτός από τις τωρινές του
δραστηριότητες, θα μιλήσουμε και θα παίξουμε κομμάτια από τους κύκλους τραγουδιών του, Του Σκοτεινού Έρωτα(ποίηση F.G. Lorca- Τριβιζά), Κυριακές μες στο χειμώνα (ποιητές του Μεσοπολέμου) και, βέβαια, θα εστιάσουμε στην κυκλοφορία του πιο πρόσφατου εξαιρετικού δίσκου του με τίτλο Amor Oscuro/Σκοτεινός Έρωτας και με βασικό ερμηνευτή τον Μάριο Φραγκούλη. Πάλι σε ποίηση Lorca -Τριβιζά και μάλλον ό,τι καλύτερο έκανε ο Φραγκούλης τα τελευταία χρόνια. Να μας ακούσετε!Ευκαιρία να ανακαλύψουν και οι σνομπ του εντέχνου 
έναν καινούργιο συνθέτη: τον Δημήτρη Μαραμή.
4 σχόλια:
Νάρκισσος
Στίχοι: Σωτήρης Τριβιζάς
Μουσική: Δημήτρης Μαραμής
Πρώτη εκτέλεση: Μάριος Φραγκούλης
Πρόσεχε, αγόρι, μη γλιστρήσεις
και πέσεις μες στον ποταμό.
Είναι στα βάθη του ένα ρόδο,
μέσα στο ρόδο, άλλο ποτάμι∙
μέσα στο ρόδο είμ’ εγώ.
Τ’ αγόρι χάθηκε στο ρέμα,
στον αφρισμένο ποταμό.
Τότε κατάλαβα, ποιος ήταν
κι άλλο δεν έχω να σας πω.
Θε μου, αγόρι, πως γλιστράνε
τα μάτια μου μες στο νερό!
Είναι στα βάθη του ένα ρόδο,
μέσα στο ρόδο, άλλο ποτάμι
και στο ποτάμι είμ’ εγώ.
Τ’ αγόρι χάθηκε στο ρέμα,
στον αφρισμένο ποταμό.
Τότε κατάλαβα, ποιος ήταν
κι άλλο δεν έχω να σας πω.
Τ’ αγόρι χάθηκε στο ρέμα,
στον αφρισμένο ποταμό.
Τότε κατάλαβα, ποιος ήταν
κι άλλο δεν έχω να σας πω.
Το μουγκό παιδί
Στίχοι: Federico Garcia Lorca & Σωτήρης Τριβιζάς
Μουσική: Δημήτρης Μαραμής
Πρώτη εκτέλεση: Μίνως Θεοχάρης
Ένα παιδί γυρεύει τη φωνή του.
Την έκλεψε ο βασιλιάς των γρύλλων.
Σε μια σταγόνα διάφανο νερό
ένα παιδί γυρεύει τη φωνή του
Σε μια σταγόνα διάφανο νερό
ένα παιδί γυρεύει τη φωνή του
Μα η φωνή αιχμάλωτη μακριά
έχει φορέσει γρύλλου φορεσιά
Δεν θέλω τη φωνή για να μιλήσω.
Να φτιάξω μόνο ένα δαχτυλίδι
να το φορέσει η σιωπή
στο δάχτυλό της
Σε μια σταγόνα διάφανο νερό
ένα παιδί γυρεύει τη φωνή του
Μα η φωνή αιχμάλωτη μακριά
έχει φορέσει γρύλλου φορεσιά
Στων ονείρων το βυθό
Στίχοι: Σωτήρης Τριβιζάς
Μουσική: Δημήτρης Μαραμής
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Δημητρούλα
Τις νύχτες γέρνεις στο πλευρό
τα φώτα χαμηλώνουν
οι ίσκιοι μεγαλώνουν
και δεν μ' αφήνουν να σε δω
Ο ύπνος κάθεται βαρύς
στα βλέφαρά σου πάνω
το νιώθω πως σε χάνω
σαν αποκοιμηθείς
Μα στων ονείρων το βυθό
πάντοτε κάτι μένει
σαν άγκυρα δεμένη
που σε κρατάει εδώ
Κάτι που αγνοούμε
στα βάθη της καρδιάς μας
μέσα στα όνειρα μας
ίσως συναντηθούμε
Τις νύχτες που αναχωρείς
στη μυστική ζωή σου
πάρε κι εμέ μαζί σου
στην άλλη όχθη που θα βγεις
Κι όταν θα φτάσουμε γυμνοί
στου ονείρου μας την άκρη
ας μην κυλήσει δάκρυ
για όσα σβήνουν στη σιωπή.
Σε βλέπω πλήρως ενημερωμένο! Μπράβο, ρε συ! Περίμενε γιατί σε λίγες μέρες θα αναρτήσω το ΤΟΠ 10 των ελληνικών δίσκων της χρονιάς που θα μας χαιρετήσει. Ευχαριστώ!
Δημοσίευση σχολίου